Co robić, gdy mąż nie potrafi wybaczyć zdrady?

[franca]

Jeśli chodzi o jakikolwiek system wierzeń, to tak na logikę, pokuta nie tylko ma sens, ale i jest potrzebna. Ale żeby małżeństwo traktować jako pokutę? Nie, to w ogóle nie ma sensu, również(a raczej przede wszystkim) z punktu widzenia wiary. Taka idea kompletnie przeczy temu, czym powinno być małżeństwo, unieszczęśliwia ludzi, może prowadzić do zła, usprawiedliwiania go, i nawet do jakiejś kompletnej znieczulicy czy obłudy.
Małżeństwo to małżeństwo, a pokuta to pokuta, nie mieszajmy ze sobą tych dwóch różnych spraw.

[franca]

Ka-wa, pewnie że bywa różnie, ale pewne rzeczy dla wszystkich sytuacji pozostają wspólne, a jeszcze więcej dla większości z nich. Dobrze to pokazał 25lat_love w swojej wypowiedzi, a i sama wcześniej całkowicie się z nią zgodziłaś. :)

[Słoneczko i Gwiazdeczka]

Moje małżeństwo dobiegło końca, szkoda tylko, że w głowie nie jest tak łatwo i szybko zamknąć ten rozdział tak jak na sali rozpraw...

[franca]

Tak szybko tego zamknąć jak na sali rozpraw pewnie zazwyczaj sie nie da. Ale duzo lepsza taka sytuacja, niż jakbyście się mieli męczyć dalej w nieszczęsliwym związku.
Jeszcze odzyskasz spokój i odetniesz się od tego co było, ale potrzebujesz czasu.

[Słoneczko i Gwiazdeczka]

Czasu.... czasu.... czasu.... tylko ile....

[franca]

Nie wiem, różnie to bywa... Niektórym udaje się to po paru miesiącach, inni potrzebują więcej czasu. Ja tam myślę, że nawet ten rok czy dwa warto poczekać, jeśli potem ma być już dobrze. W końcu życie jest znacznie dłuższe przeważnie.

[ktoś dla kogoś]

[Słoneczko i Gwiazdeczka]

Może i miałam być silna, ale nadal nie jestem...

[Słoneczko i Gwiazdeczka]

Nowe życie, nowy początek......
To co za mną nauczyło mnie wiele i wiem, że już nigdy nie wróci, ale gdzieś głęboko we mnie zawsze coś pozostanie.....

[franca]

Gdzieś głęboko może zostanie, ale to nie znaczy, że zawsze będzie bolało.
Dobrze, że zaczęłaś nowy rozdział w życiu, przeszłość zostawiłaś za sobą, i generalnie to co piszesz teraz brzmi już dużo lepiej te wcześniejsze wpisy. Oby tak dalej, w końcu wszystko powinno się jakoś ułożyć.

[Słoneczko i Gwiazdeczka]

To już nie jest taki rodzaj bólu jak kiedyś, może dlatego, że minęła miłość. Potrafię powiedzieć, że już nie kocham i gdyby stanął przede mną powiedziałabym Jemu bądź szczęśliwy i zapomnij o wszystkim. Nie kocham i nie chciałabym aby kiedykolwiek stanął na mojej drodze (bo już nie ma po co), nie powiem, że zapomniałam, bo się nie da po tylu latach..... Ale to rozdział zamknięty w mojej książce, zaczęłam zapełniać puste strony pod innym rozdziałem..... Czas leczy rany i powiem Wam jedno z perspektywy czasu doszłam do wniosku, że rzeczywiście zdrady nie da się wybaczyć i nie ważne jak osoba zdradzająca będzie tego żałować.......... Mądrzejsza o te doświadczenia już inaczej do wszystkiego podchodzę i inaczej zaczęłam nowy rozdział.....

[Gość Zdradzony_28_2]

Słoneczko i Gwiazdeczka

Czas leczy rany i powiem Wam jedno z perspektywy czasu doszłam do wniosku, że rzeczywiście zdrady nie da się wybaczyć i nie ważne jak osoba zdradzająca będzie tego żałować.......

Ciężko mi się z Tobą zgodzić. Zdradziłaś, a później Ty byłaś zdradzona, ale było to chyba wynikiem twojej zdrady.
Żeby to stwierdzić na 100%, to musiałabyś się postawić w sytuacji takiej, że ty jesteś w porządku, mąż Cię zdradza i co wtedy...

[Słoneczko i Gwiazdeczka]

Ale nie chodziło mi o to, że ja miałam wybaczyć zdradę, która tak jak mówisz najprawdopodobniej powstała na skutek mojej zdrady (choć to do końca nie jest pewne, bo są i też takie opcje, że oni byli ze sobą już jakiś czas.....), tu chodziło o to, że z perspektywy czasu zdałam sobie sprawę, że On nigdy by tego nie wybaczył....... A czy ja umiałabym wybaczyć Jemu zdradę tego nie wiem i nie muszę wiedzieć......

[Gość Zdradzony_28_2]

Zabrzmiało to jakoś ogólnie. Tak jakby nikt nie był w stanie wybaczyć. Ja sam nie wiem jak jest i będzie ze mną...

[Słoneczko i Gwiazdeczka]

My sobie nie potrafiliśmy, ale pewnie są tacy ludzie co to potrafią, ale to ich trzeba by było spytać jak tego dokonali.....

[Gość linki]

jesteście tutaj jeszcze ?

[Słoneczko i Gwiazdeczka]

Tak jesteśmy

[Gość ktos tam]

I jak ci sie uklada zycie?

[Słoneczko i Gwiazdeczka]

Może i nie jest łatwo, ale zamknęłam już rozdział małżeństwo, nie wracam do tego. Doszłam do pewnych przemyśleń, wniosków i wiem co było błędem..... Piszę nowy rozdział w mojej książce zwanej życiem. Jest w nim dużo ostrożności, przemyśleń, ale też czasami spontaniczność i szaleństwo. Zaczęłam nowe życie, a co przyniesie to się okaże, bo tego jeszcze nikt nie wie....

[Gość linki]

Słoneczko czytałam wszystkie Twoje posty i bardzo Ci kibicowałam . Ja jestem w podobnej sytuacji tylko mam nadzieję, że u mnie jeszcze nie wszystko stracone i że uda mi się odzyskać to co traciłam. Pisz co u Ciebie

[Gość linki]

Moja nadzieja przeradza się w strach

[Słoneczko i Gwiazdeczka]

linki powiedz mi czemu u Ciebie nadzieja przeradza się w strach? Napisz proszę co się u Ciebie dzieje.

[tom79]

Nie ma uniwersalnej recepty na wszystkie kłopoty. Nie można całe życie bić się w piersi i przepraszać , że się żyje. Kiedyś trzeba zacząć żyć od nowa.

[Słoneczko i Gwiazdeczka]

tom masz rację co do tej uniwersalnej recepty na wszystkie kłopoty. Nie zawsze działo u innych to samo co u nas i na odwrót....
Ja już nie biję się w pierś i nie przepraszam, ja już zaczęłam żyć.
Nie długo miną dwa lata od mojego pierwszego postu, mogę powiedzieć, że to były bardzo długie i trudne lata, ale są już za mną i nie będę do nich wracać, bo zamknęłam już ten rozdział. Nie powiem, że zapomniałam i już nic nie boli, bo skłamię, ale to wszystko teraz jest już inne, ja jestem inna. Tom to nie jest tak, że zaczyna się żyć od nowa, bo nigdy po takich przeżyciach nie zaczniesz żyć od nowa, ale można zacząć żyć dalej, patrząc przed siebie, a nie stojąc w miejscu, albo wracając do tego i rozpamiętując.....
Ja zaczęłam żyć dalej, zmieniłam otoczenie, nie których ludzi w okół siebie, szukam swojego sposobu na życie, ponownie wróciłam do marzeń i myśli o tym, że może czas spróbować je zrealizować. A przede wszystkim skupiłam się na wychowaniu córci, bo tak właściwie wyszło na to, że muszę dać Jej z siebie i matkę i ojca......

[Gość linki]

Dał mi szansę i próbujemy ale ja czuję, że będzie źle. Nie chce mi się żyć. Tym bardziej że teraz kocham go jeszcze bardziej. Dzisiaj mamy porozmawiać niby o życiu. Podjął decyzję