Myśli o krzywdzeniu dziecka

[matylda33]

opiszę pewną historię, bo nie wiem jak ją ugryźć:
X jest już dorosłą kobietą ma 29 lat, urodziła jej się siostrzenica. Ma dobry kontakt z rodziną i często zostaje z małą opiekując się. Z tego co wiem i widzę to bardzo ją kocha, ale niepokoi mnie jeden fakt. Jak ta mała płacze ona twierdzi że ma ochotę jej zrobić krzywdę. Nie wiem jak to interpretować i co zrobić z tą wiadomością :(
może to normalne i tylko ja widzę jakieś zagrożenie?

[Gość unna]

Nie, to nie jest normalne. Nie wyobrażam sobie, że można takiemu maluszkowi zrobić krzywdę. Że można tak pomyśleć i o tym mówić.
Za dużo słyszy się o tych katowanych dzieciach, za dużo ich traci życie tylko dla tego, że kogoś płacz irytował.
Ja bym powiedziała rodzicom, że ta pani nie ma cierpliwości do malucha. Że jest dobrze, jak dziecko jest spokojne, ale jak płacze, to ona się tym za mocno irytuje.

[matylda33]

tylko ona jej krzywdy nigdy nie zrobiła, i to nie tak że każdy płacz małej ją przerasta.
Ona w rozmowie przyznała mi się, że pojawiają się u niej takie myśli, TYLKO MYŚLI, jak je obserwuje to ona kocha tą małą nad życie.

[Jasmi]

wiesz, czasami każdego przerasta sytuacja... doradź jej może na jakiś czas odpocząć od siostrzenicy, zrobić coś dla siebie, wyjechać.. może jest przemęczona, może ma inne problemy

[Krzysztof.W]

Obserwacja takiej osoby byłaby jak najbardziej na miejscu. Pomimo wypowiedzi mogącej świadczyć o agresji. Nie rozgrywał bym sytuacji w sposób taki, że dana osoba stanie przed odpowiedzialnością za swoje czyny(słowa) stracimy tym możliwość nadzoru wobec danej osoby, zacznie się ona kamuflować z swoimi myślami, wtedy łatwo o tragedie. Warto wejść w życie takiej osoby, pokazać jej prawidłowość działania w takich sytuacjach, oraz pomóc w zrozumieniu samego krzyku, tym bardziej jeśli w każdej sytuacji postrzegany jest jako to jednakowe zło, bez uwzględnienia jego różnorodności, tego z czego on może wynikać

[matylda33]

spędzam z nią dużo czasu i naprawdę jest bardzo empatyczna osoba, nie wyobrażam sobie by komukolwiek mogła zrobić krzywdę.
Tylko gdzieś w głowie mam że o tych którzy krzywdzą też mówią " to był normalny spokojny człowiek".Nie mogę też na każde zmęczenie doszukiwać się drugiego dna.

[ka-wa]

Ja bym radziła szczerze z nią porozmawiać,bo co to znaczy ,że zrobiłaby jej krzywdę,dokładnie co ma wtedy na myśli,
czy tak jej działa na nerwy ,żeby ją np.dobrze potrząsnąć ,uderzyć czy coś gorszego
i czy faktycznie by była do tego zdolna,bo ,że pojawiają się takie czy inne myśli ,nie świadczy ,że byśmy byli w stanie to zrobić,cokolwiek by to było.

[Komercha]

Obserwuj, bo za bardzo nic innego nie możesz zrobić.. bo gdy zaczniesz drążysz temat czy robić jakieś sceny to ona się zamknie i nic CI nie powie . A tak jak będziesz przy niej to będziesz wiedzieć pierwsza.

[matylda33]

" mam ochotę ją skrzywdzić by przestała w końcu płakać" - tyle usłyszałam od niej, ja to zinterpretowałam pod kątem zamknąć buzie.

[laurette]

Do dziecka zwłaszcza bardzo małęgo trzeba mieć mnóstwo cierpliwości a moze ona jej nie ma. Ja w tym upatruje powod tego jej mowienia o krzywdzie.Nie jest gotowa na taką opiekę non stop i dobrze,ze jeszcze matką nie jest. Są ludzie ktorzy lubią zajmować sie dzieckiem dopóki ono jest grzeczne,spokojniutki bo sie bawi a jak trzeba sie nim faktycznie zając to robi sie juz problem.A dziecko to nie zabawka.

[Fr 69]

Czasami tak jest, że nie będąc jeszcze rodzicem osoba taka nie ma rozwiniętych uczuć macierzyńskich czy też matczynych a do dzieci trzeba mieć dużo cierpliwości i odpowiednie podejście w sytuacjach gdy dziecko płacze.

[ka-wa]

matylda33

" mam ochotę ją skrzywdzić by przestała w końcu płakać" - tyle usłyszałam od niej, ja to zinterpretowałam pod kątem zamknąć buzie.

Może trochę na wyrost wzięłaś jej słowa,być może to była przenośnia,
dlatego dla swojego uspokojenia wyjaśniłabym z nią co tak naprawdę miała na myśli.

[mgr Kamila Krocz]

matylda33, możliwe, że kobieta, która opiekuje się dzieckiem, rzeczywiście nie ma wystarczających pokładów cierpliwości i kiedy mała zaczyna płakać, pojawiają się myśli, by zrobić dziecku krzywdę, by przestała marudzić. Możliwe, że są to ot tak rzucone słowa, nad którymi się nawet nie zastanowiła... Niemniej jednak miałaś prawo zaniepokoić się po usłyszeniu tego typu "deklaracji". Proponowałabym porozmawiać z tą kobietą i wyjaśnić, co miała na myśli, twierdząc, że "ma ochotę zrobić krzywdę dziecku, kiedy zaczyna marudzić". O jakiej krzywdzie wówczas myśli? Czy te myśli pchają ją do jakichś konkretnych reakcji? Czy czuje przymus zrealizowania tych myśli? Nie chciałabym tutaj demonizować sprawy, bo może rzeczywiście te słowa zostały wypowiedziane bezrefleksyjnie, głupio, bez zastanowienia, ale mogą też świadczyć, np. o braku cierpliwości kobiety, a nawet o zaburzeniu w postaci myśli natrętnych. Mam nadzieję, że rozmowa z tą kobietą wyjaśni tę sytuację. Pozdrawiam i życzę powodzenia!