wyluzuj?

[takaona94]

Straciłam pracę bo przejmowałam się rzeczami, które nie powinny mnie dotyczyć. Nie mam teraz pracy ale tym się nie przejmuje, to znaczy nie martwi mnie, że nie zarobię pieniędzy, jestem jeszcze na dziennych studiach i pomagają mi rodzice. Martwi mnie natomiast marnowany czas. Ciągle myślę jakbym mogła go dobrze wykorzystać, nie mieści mi się w głowie nic nierobienie.
Nie pojechałam nigdzie na majówkę bo nie miałam z kim, pewnie gdybym pojechała martwiłabym się wydanymi pieniędzmi.
Martwi mnie również to jak odeszłam z pracy, w gniewie, bez żadnego pożegnania podziękowania. W firmie panowała dość przyjacielska atmosfera i czuje jakbym spaliła za sobą most. Z drugiej strony to tylko praca a przecież pracodawca też nie zachował się do końca fer.
Nie umiem sobie poradzić z myślami i wszystkim się przejmuje.

[LubiePomarancze]

To nie jesteś sama, też mam ciągle to uczucie że marnuje czas, człowiek sobie nie może na wiele pozwolić. Btw. jest takie dobre powiedzenie: "Nigdy się zatem nie zamartwiajcie o następny dzień, gdyż następny dzień będzie miał własne zmartwienia. Każdy dzień ma dosyć własnego zła."

[mgr Kamila Krocz]

Nie wiem, co dokładnie się stało, że straciłaś pracę i rozstałaś się z firmą w niemiłej atmosferze. Jeśli nie ma szans tego odkręcić, to po prostu teraz skup się na szukaniu innej pracy. Rozumiem, że jesteś młodą osobą, studiujesz, ale jeśli czas Ci na to pozwala, zdobywaj doświadczenie, bo potem przyda Ci się podczas szukania pracy po ukończeniu studiów. Jeśli nie praca zawodowa, to rozważ jakiś wolontariat, udzielanie korepetycji itp. Wszystko, co służy rozwojowi i co pozwoli Ci efektywnie zagospodarować Twój czas, jest godne rozważenia i podjęcia wysiłku. Pozdrawiam i trzymam kciuki!

[Gość Mahomet]

Nie wiem naprawdę dlaczego ona straciła tą pracę. Przecież jakby nie patrzeć, to z tego co ona pisała wcześniej, była bardzo sumiennym i oddanym pracownikiem w tamtej firmie. Nawet nie dawno, pokazała pazur, bo wywalczyła sobie podwyżkę, a przecież wiadomo, że negocjowanie podwyżki w tych czasach, nie jest wcale takie łatwe, jakby się mogło komuś wydawać. Współczuję bardzo Autorko dlatego tym bardziej trudno mi cokolwiek powiedzieć. Ciężkie teraz czasy dla wszystkich, ale nie poddawaj się i staraj się na nowo coś znaleźć.