Matka i kontrola nad życiem dorosłego dziecka

[Gość delune8]

Wczoraj wieczorem mnie też zjechała to więc dzisiaj się z nią nie kontaktowałam. Teraz zadzwoniła z histerią i zapłakana, gdzie ja k****** jestem i dlaczego się nie odzywam. Że myślała, że mi telefon ukradli, łeb ukręcili i okradli... To chore!!! Czy moja matka nie zdaje sobie sprawy z tego co mówi i robi?!

[Gość joana1]

Być może nie zdaje sobie sprawy. Nie masz wpływu na to co myśli Twoja mama. Po co rozpamiętywać?Bądź dla siebie dobra. Czy to jest dobre dla Ciebie?

[Gość sprawdź]

Napisz Jej że jeśli zrobi Ci jeszcze jedną awanturę przez telefon przestaniesz odbierać połączenia. I bądź twarda, to się kiedyś skończy.

[Gość delune8]

Najgorsze że urlop się niedługo skończy i będę musiała wrócić do domu, do matki... Aż się boję co mnie czeka po powrocie... :(((

[Gość delune8]

Wczoraj zadzwoniła do mnie z pretensjami jak ja mogłam ją chorą samą w domu zostawić, że bardzo ją zraniłam i zrobiłam jej moim wyjazdem na urlop ogromną krzywdę...

[Gość margolcia_63]

A Ty jeszcze nie rozumiesz, że twoja matka traktuje cię jak swoją własność?
Urodziła dziecko, ale po co?
Masz jej zapełnić i zrekompensować wszystkie braki i niepowodzenia życiowe?
To b. nie w porządku.
Ile ona ma lat?

[Gość delune8]

Lekko powyżej 60..

[Gość margolcia_63]

No to widzimy, że to nie zniedołężniała starowinka tylko kobieta bez pomysłu na życie.
Podsuń jej, że najwyższy czas na własne zainteresowania, pasje.
Nie wiem czym mogła by żyć i się żywić, ale nie swoim dzieckiem. To kanibalizm mentalny.

[Gość delune8]

A teraz wracam z urlopu do domu i na samą myśl dobry humor i nastrój przepadł. :(((

[Gość delune8]

I jeszcze wkrótce poinformuję Matką o przeprowadzce do innego miasta...

[Gość delune8]

Ten strach, który we mnie siedzi przed spotkaniem z Matką i tego, że znowu czekają mnie nerwy i stres powoduje, że tracę po prostu chęć do życia

[Gość delune8]

Wróciłam do domu z urlopu i Matka zrobiła mi awanturę., jak mogłam ją zostawić samą i pojechać z jakąś obcą **** a nie z nią, że zapłaci mi za to, że zamiast jej umilać stare lata wyjechałam na urlop z obcą ***. Mówiłam, że jestem dorosła i to moje życie a ja nie jestem niczyją własnością i mam prawo do swojego życia...
Ale to na nic. Jak grochem o ścianę. Już chciałam wziąć walizkę i wyjść z domu.
Boję się, że gdy zechcę się wyprowadzić ona nie zechce mnie wypuścić z domu i rozegra się prawdziwy koszmar dla mnie skoro tak zareagowała na mój wyjazd z koleżanką... Proszę o radę. Co ja mam zrobić?. :((( Boję się tej chwili gdy powiem jej o wyprowadzce. A planuję ją na początku sierpnia albo wcześniej.

[Gość margolcia_63]

Po prostu weźmiesz walizkę i wyjdziesz, a jej zostawisz list..... że jak zacznie się zachowywać normalnie to będziesz się z nią kontaktować w przeciwnym wypadku nie prędko.
Co to znaczy, że nie wypuści Cię z domu? Żartujesz?!
Chyba nie jesteś ubezwłasnowolniona?

[Gość delune8]

Jej zachowanie... Jakbym była jej własnością i te sceny które odgrywa, ta złość jakbym coś złego robiła... Wiem, że będzie zdolna nie chcieć mnie wypuścić.

[Myloveslimshady]

Moim zdaniem , to Ty musisz być bardziej stanowcza .
Tutaj trzeba moim zdaniem już trochę brutalniej .
Nie po to żeby mamę skrzywdzić , tylko dać jej do zrozumienia że masz już swoje życie .
Pozmieniać bez jej wiedzy , hasła bankowe , facebooku i w ogóle . Bo co to ma być ? 30 letnia kobieta , gdzie mamusia wszystko sprawdza ?
To Ty musisz się przełamać . Nie martw , relacji raczej nie stracisz , mogą się ochłodzić , ale to najwyższy czas .
Dobrze że się wyprowadzasz i rozpoczniesz swoje życie .
Po prostu powiedz mamo , wyprowadzam się , mam 30 lat i chcę w końcu żyć po swojemu . Wytłumacz że będziesz ją odwiedzać co jakiś czas , wytłumacz jeszcze raz spokojnie że wyjeżdżasz za pracą , za rozpoczęciem swojego życia . Jak nie będzie to dochodziło , musisz po prostu zagryźć się w sobie i nie reagować na te szantaże . Postanowić i tyle .
Pozdr ,

[Myloveslimshady]

~delune8

Jej zachowanie... Jakbym była jej własnością i te sceny które odgrywa, ta złość jakbym coś złego robiła... Wiem, że będzie zdolna nie chcieć mnie wypuścić.

To jak pisała poprzedniczka , wyjdziesz pod jej nie obecnością . .

Przepraszam , ale jak to czytam . Myślę że bycie buntowniczką wychodzi mi na dobre ..
Pozdr .

[Gość delune8]

Co weekend jeżdżę na kurs do stolicy. W obecnej pracy będę zatrudniona do końca lipca. Poznosiłam więc wczoraj rzeczy z pracy do domu. Zabrałam też prezent od mojej Dziewczyny - książeczkę i misia, które postanowiłam ukryć przed Matką w pracy i tam je trzymać. Miałam je dać mojej Dziewczynie na przechowanie dopóki razem nie zamieszkamy.
I rano szykując się do wyjazdu Matka zainteresowała się moją torebką bo coś tam się urwało i chciała zobaczyć gdzie. W środku miałam te rzeczy od Dziewczyny. Zerwała się awantura co tak chowam w tej torbie. Matka zaczęła mnie szarpać, groziłam, że wezwę policję jak mnie nie zostawi. Potem kazała wysypać wszystko z torby. Powiedziałam że to od kolegi z pracy, ale i tak się domyśliła. Pierwszy raz byłam w takiej sytuacji, bo nigdy się nie kłóciłyśmy. To zabolało i to co mówiła o mojej znajomej... A nawet jej nie zna... Chciałam wziąć więcej ubrań i więcej do domu nie wrócić. Ale miałam mało czasu i nie miałam głowy w tych nerwach. Wzięłam tylko jakieś dodatkowe ubranie. Czemu Matka mi to robi. Jeszcze dowiedziałam się że zadzwoniła do miejsca w którym nocuję. Miałam w dzień różne myśli, by po prostu zamknąć oczy i skończyć z tym wszystkim.

[Gość delube8]

:(

[Gość delune8]

Nie wiem, czy wracać do domu i co zrobić jak Matka nie pozwoli mi się wyprowadzić po powrocie do domu, nie zechce wypuścić? Już się domyśla wszystkiego... :( Nie da się tak żyć pod jednym dachem. Chcę układać sobie życie z moją Dziewczyną, a i Ona przez to wszystko cierpli straszliwie, bo jest ze mną w tej sytuacji, wspiera mnie jak może.

[ka-wa]

My nie zmienimy Twojej psychiki,nie możemy Ci więcej pomóc,ponadto co zostało napisane,
powinnaś chodzić na psychoterapię ,może już teraz wybierz się do psychologa,żeby jakoś przejść przez tą wyprowadzkę.

[Gość margolcia_63]

Nie wiem, czy dobrze zrozumiałam że wyjeżdżasz do Warszawy, tu są grupy psychoterapeutyczne dla ofiar toksycznych rodziców. Polecam. Koleżanka twierdzi, że bardzo skorzystała. A z twoja zwichrowaną psychiką obawiam się, że w taki sam sposób uzależnisz się od swojej dziewczyny,
Ale tą "żabę" jaką jest wyprowadzka musisz sama połknąć.
Zresztą jak chcesz podaj numer tel do matki, mogę zadzwonić do niej, bo piłujesz niemiłosiernie. Żaden problem.

[Gość delune8]

Piłuję bo tylko tu mogę się kogoś poradzić. Nie udało mi się jeszcze dostać do psychologa więc piszę tu licząc na zrozumienie i wsparcie

[Gość nieudolna]

wiesz co? Mam te same akcje z moja mama, lat ponad 65. Ja mam 40. Tylko w torby mi nie zagląda.
Najpierw mi wybrała studia, teraz wybrała kolejne (za te już sama płaci, ja na nie chodzę bez przekonania, studia podyplomowe-jak chce to pochodzę, a co tam przynajmniej nie będzie mnie w tym czasie w domu).
Znalazłam w końcu pracę, utrzymać się z niej raczej nie utrzymam, ZUSy sa płacone od 3zł brutto, więc na ZUSach tez pracodawca okrada (firma dotowana przez państwo).
Przez matkę i ojca zaliczyłam kilkakrotnie depresję, bo nawet mobbing w pracy z tym był związany, że mnie w domu poniewierano i stale moje osiągnięcia były za słabe.

[Gość nieudolna]

najgorsze jest to, że w tym kraju nie widzę dla siebie przyszłości. Już teraz spotykam staruszków grzebiących po śmietnikach a jak będzie potem, skoro tak się płaci za pracę, że na ZUSach od kwoty 1750brutto oszczędzają?

[Gość delune8]

Skasujcie proszę ten mój wątek