Koniec mojego życia

[ŁucjaB]

Zgadzam się z przedmówcami, największą krzywdę wyrządzisz swoim bliskim... Nikt nie lubi mówić o swoich problemach, ale to może pomóc. Terapia u psychologa pomaga, bo już samo podzielenie się swoimi troskami jest "oczyszczające". Mam niewiele lat, a bardzo dużo złych doświadczeń i chwil załamania, związanych z chorobą, ale powtarzam sobie, że warto walczyć i że ta walka ma sens. Mam dużo marzeń i planów i chociaż czasami ból jest nie do zniesienia, to uważam, że najgorszą rzeczą, jaką mogłabym zrobić, to się poddać.
To, że tutaj napisałeś jest sygnałem, że potrzebujesz pomocy, że chcesz zwrócić uwagę. Daj sobie pomóc.

[Gość mggg]

Przemyślałeś choć trochę człowieku. Uwierz nam!!!!!!!

[Gość mhmm]

Ktoś mnie bardzo w życiu skrzywdził i mnie ciągle zależy na tej osobie. Zakochałem się, a ona mnie zdradziła, prosiła o wybaczenie, dostała, później znowu mnie zdradziła z innym, znowu jej wybaczyłem, wyjechała do innego miasta, ja w tym czasie próbowałem z koleżanką, nic nie wyszło, później kolejna, wróciła, po czym byliśmy miesiąc, znów zdrada, w końcu poprosiła, aby nasz związek był wolny. Kocham ją mimo tylu zdrad. Nie jestem facet, jestem zwykłym dziadem, bo wybaczam jej wszystko.
Rodzina sprowadzała mi różne dziewczyny wbrew mojej woli.
Kiedyś zostałem bezpodstawnie oskarżony o kradzież. Wszyscy wyzywali mnie od złodzieja. To przyjąłem na siebie, ale później zaczęli wyzywać moich rodziców, tak że mało brakło i mojej mamy na tym świecie by już nie było. Dziś siedzi w domu, boi się wychodzić z domu, aby się nie spotkać z ciągłymi inwektywami. To mój dom rodzinny, więc wyprowadzka nie wchodziła w grę.

[Gość mhmm]

Jak by jeszcze sąsiedzi poznali tajemnicę mojej rodziny, to wtedy byłoby jeszcze gorzej. Wtedy podejrzewam doszło by do kamieniowania ludzi. Tego lepiej nie będę ujawniać.

[Gość Zmęczona001]

Rozumiem Cię,że bardzo trudno Ci w tej sytuacji.Dużo przeszedłeś.Jesteś bardzo dobrym człowiekiem skoro tyle razy potrafiłeś wybaczyć i dalej kochać,ale związek musi opierać się na wzajemnym zaufaniu i szczerości,bo inaczej nie ma sensu.Niestety Ty tego nie otrzymałeś,ale nie zrażaj się.Na pewno znajdziesz jeszcze kogoś wyjątkowego,przecież jeszcze wszystko przed Tobą i naprawdę możesz być szczęśliwy.Nie martw się sąsiadami,przecież Twoje sprawy rodzinne to tylko i wyłącznie wasza sprawa.

[ka-wa]

Widać wyraźnie,że już dużo wcześniej powinieneś skorzystać z pomocy psychologa,
skoro tak uzależniłeś się emocjonalnie od tej dziewczyny i dalej nie możesz psychicznie się od nie uwolnić, to jedyną drogą jest psychoterapia,
jak sobie z tym poradzisz przyjdzie pora na rozwiązanie następnych problemów,
musisz koniecznie podnieść poczucie własnej wartości,
nie z takim problemami przyjdzie Ci jeszcze w życiu walczyć i trzeba być silnym,wtedy będziesz miał satysfakcję z radzenia sobie z problemami.

[Gość mggg]

Uwierz człowieku, że warto walczyć o siebie. Jeśli w tym momencie chcesz pozbawić siebie życia, to jest najprostsze rozwiązanie. Wplatałeś się w związek, który nie był tego wart. Jesteś jedyny w swoim rodzaju. Jak każdy z nas żyjący na tym świecie. Jesteśmy wszyscy wyjątkowi! Tylko trafiamy na nie właściwych ludzi. Takie jest życie. Ja zrozumiałam dziś, że po wszystkich swoich traumach jestem silniejsza, Potrafię wybaczać, a co więcej pomagać ludziom, którzy mnie bardzo skrzywdzili. Proszę Cie nie warto w to brnąć. Uwierz w siebie!!!!!

[Gość jesssica]

pomodl się do Boga,i zacznij studiować Biblie zawiera wiele cennych rad jak chociażby po co zyjemy?dlaczego cierpimy?jaki jest sens naszego zycia.taka jest moja rada.

[Gość mhmm]

Mam też problemy ze zdrowiem. Mam bóle głowy ściskające tak, jakby ktoś włożył głowę w imadło i zaczął mocno zakręcać. Byłem u kilkunastu lekarzy, doktorów nauk medycznych, profesorów. Nikt nie stwierdził, co mi dolega, a dolega, bo boli. Pojawiają się bardzo poważne zawroty głowy takie, że po kręceniu przez kilka minut mam gwiazdy przed oczami. Rodzina się trochę ze mnie śmieje, że chodzę do lekarzy. Parę dni wcześniej zrobiłem test na obecność wirusa HIV/AIDS ze względu na charakter związku. Na szczęście wynik negatywny. Czuje jakby mnie coś pruło od środka. W nogach mam dosyć często uczucie piekła, czasami mam je twarde powyżej kolan i w stopie, nie puchną, tak jak by tam był zator czy coś zatoropodobnego. W rękach mam ból wielopunktowy (tak jak by obręcz wziąć nałożyć, dołożyć kilka igieł jeździć obręczą po całym ciele i wbijać igły). Czuję, jak by mi coś chodziło pod skórą, bardzo bolesne. Bardzo często dostaje skurczy mięśni, skręcania ich. Od strony seksualnej nie dzieje się najlepiej. Kiedyś, aż chciało się kochać z dziewczyną, dziś już nie koniecznie. Mam problem z określeniem, o co mi chodzi. Nie wiem, jak to ubrać w słowa. Chodzi o przyjemność, a właściwie o zanik pewnego szczegółu przed wytryskiem. Może jakiś mężczyzna mnie wspomoże. Jak się kochaliśmy, to przed wytryskiem jest taki fantastyczny moment, że za chwilę eksploduję i trwa takie napędzanie, aż do wytrysku. To u mnie kompletnie zanikło.

[Gość mhmm]

~Zmęczona001

Rozumiem Cię,że bardzo trudno Ci w tej sytuacji.Dużo przeszedłeś.Jesteś bardzo dobrym człowiekiem skoro tyle razy potrafiłeś wybaczyć i dalej kochać,ale związek musi opierać się na wzajemnym zaufaniu i szczerości,bo inaczej nie ma sensu.Niestety Ty tego nie otrzymałeś,ale nie zrażaj się.Na pewno znajdziesz jeszcze kogoś wyjątkowego,przecież jeszcze wszystko przed Tobą i naprawdę możesz być szczęśliwy.Nie martw się sąsiadami,przecież Twoje sprawy rodzinne to tylko i wyłącznie wasza sprawa.

Ona zawładnęła moim sercem i dla niej właściwie bije moje serce. Próbowałem innych dziewczyn, ale zawsze gdy dochodziło do zwykłego pocałunku myślałem tylko o niej. W nocy mam sny erotyczne z moją dziewczyną w roli głównej. Budzę się rano z ogromną i dosyć długą erekcją. Jestem w niej totalnie zakochany. Wpadłem, jak śliwka w kompot i nie potrafię, a może nie chcę z tego kompotu wyjść. Kiedyś pytała mnie, gdzie jest najlepiej. Odpowiedziałem, że tu wskazując jej organ płciowy.

[Gość czerrybomb]

Skoro napisałeś wątek na tej stronie, to znaczy że nie wszystko stracone, bo szukasz pomocy i tak na prawdę to nie chcesz się zabić. Musisz przetrwać ten ciężki moment. Rozpamiętując ciągle poprzedni związek, nie masz szansy na to by pojawił się nowy. Nie miej nadziei , że ona się zmieni, skoro tyle razy już się na niej zawiodłeś ! Nie ma sensu wracać do tego toksycznego związku, bo wszystko co jest z nim związane niszczy twoją chęć do życia. Daj sobie spokój z "otwartym" związkiem, bo to nie jest rozwiązanie dla osób o stałych uczuciach.Z tego co piszesz wynika, że jesteś wierną osobą , a uwierz mi , że większość (wartościowych) kobiet szuka własnie takich "oddanych" mężczyzn, bo tylko z takimi mogą wiązać swoją przyszłość. Jestem pewna, że znajdziesz taką dziewczynę, bo na to zasługujesz. Kiedy jest tak źle, że już gorzej być nie może, później może być tylko lepiej. Trzymam za ciebie kciuki, powodzenia! :*

[ka-wa]

Te objawy o których piszesz mogą wskazywać na silną nerwicę i pod tym kątem powinieneś się leczyć,sprawy seksualne mogą być przejściowe, wynikające z nerwicy.

[782282]

Nie wiem co jest przyczyną Twoich lęków, ale wiem jedno życie jest piękne tylko to ludzie czynią go skomplikowanym. Jeżeli nie chcesz żyć sam dla siebie to żyj dla swoich bliskich. Pamiętaj :
Gdy zamykają się dla nas jedne drzwi do szczęścia, drugie się otwierają, ale często tak długo wpatrujemy się w te zamknięte, że nie dostrzegamy tych które się przed nami otworzyły. Helen Keller. Mam nadzieję, że zmienisz zdanie.

[Gość doś.]

Tak wiele osób zareagowało na Twój wpis, tyle dobrych rad dostałeś.To co przydarzyło się Tobie i życie Twoje nie odbiega od życia nas tu piszących.Mamy podobne problemy i musimy je rozwiązywać.Jest Ci obecnie trudno i możesz czuć się nieszczęśliwy ale pamiętaj masz rodzinę i trzeba się nawzajem wspierać,rozmawiać i starać rozumieć się na wzajem.Co do dziewczyny, po co Ci taka niestabilna uczuciowo szkoda życia.Zacznij od leczenia i psychoterapi a pomału wszystko wróci do równowagi.

[Gość Koala1245]

Przyczyną twojego problemu jest nieszczęśliwa miłość, a rozwiązaniem zdanie sobie sprawy, że SZCZĘŚLIWA MIŁOŚĆ NIE ISTNIEJE, a i tak każda rozpada się po jakimś czasie. Nic sobie nie rób, chodź na siłownię, imprezy i za rok, dwa samo przejdzie. Tylko pamiętaj żeby więcej nie pakować się w związek. Chyba, że taki bez zobowiązań.

CZŁOWIEK NIE JEST MONOGAMICZNY Z NATURY!!!

[Gość Człowiek z bagażem]

Nerwica, depresja - odpuśćcie sobie te diagnozy, bo nie znacie człowieka, nie macie możliwości wywiadu i badania fizykalnego. Macie jako materiał tylko wpisy w internecie. Takie gadanie tylko jeszcze bardziej rozdraznia. Nie wiecie tego? To smutne.

Jeśli czowiek podejmuje decyzje o samobójstwie, to nie należy go od tego na siłę odwodzić, zwłaszcza argumentami z serii: mama, tata, rodzina, przyjaciele, "nie pójdziesz do nieba". To nie działa w takim stanie, tylko jeszcze bardziej wkurza, a paradoksalnie może nawet przyspieszyć sam akt suicydalny. Zrozumcie, ze gdyby to był dla niego argument, albo mógłby liczyc na pomoc ze strony tych osób, to taki temat na forum w ogóle by nie istniał. Tymczasem ten temat jest, a wy jesteście ślepi i głusi. To jest jeszcze smutniejsze.
Jesli chcecie naprawde pomóc, to nie zachowujcie sie infantylnie, a po prostu uszanujcie cudzą decyzję. Taki szacunek daje więcej, niż skierowania do psychiatry, psychologa, czy wszelkiej maści terapeutów. Ilu z Was oni naprawde pomogli? Ja wielu takich osób nie znam. On nie tego teraz potrzebuje.
Możecie spytać, skąd takie moje zdanie. To proste - mam podobne stany za sobą i nie terapeuci mi pomogli. Pomogło mi samo życie.
Do autora: czegokolwiek nie zrobisz - ja szanuje Twoją decyzję. Tylko tyle jako człowiek mogę zrobić. Nie namawiam Cie do niczego, sam wiesz najlepiej, czego naprawde chcesz. Powodzenia

[Gość doś.]

Do człowieka z bagażem,nie masz racji tak do końca a rodzina , przyjaciele sami ludzie sprawiają ,że chce nam się żyć lub nie.I tak jak przez tych ludzi nie chcemy żyć tak tylko oni mogą pomóc abyśmy wrócili do równowagi psychicznej.Nie kwestionuj ,że psychiatra i leki nie pomagają bo to nieprawda sama jestem tego dowodem a jeszcze do tego psychoterapia i można wyjść szybciej ze stanu w którym sami nie możemy sobie pomóc.Najważniejsze to chcieć się leczyć a nie udawadniać ,że nie ma sensu i wszystko jest na nie.

[Gość Koala1245]

Ale on ma rację. Nie piszecie po co ma żyć tylko, że musi, a on nie wie dlaczego więc jak ma was posłuchać? Nie ma w tym żadnych konkretów, żadnej argumentacji. Inni ludzie nie sprawią, że komuś zachce się żyć tylko dlatego, że cierpieliby gdyby się powiesił. On sam cierpi więc przedkłada swoje samopoczucie nad ich nastrój.

[ka-wa]

Koala,to może Ty napisz dlaczego żyjemy? Dlatego też żyje autor wątku,tylko dlaczego?
Jest odpowiedź na tak zadane pytanie?

[Gość cytrynowa babeczka]

@ Człowieku z bagażem największa krzywdę robisz Ty pisząc że on nie potrzebuje teraz pomocy specjalistów.A kto może mu teraz pomóc gdy zamierza targnąć się na życie? Ty? Na pewno pomozesz autorowi pisząc... "Uszanować jego decyzję"....
Nie chciałabym mieć Ciebie za przyjaciela.

[Gość Koala1245]

ka-wa nie ma takiej odpowiedzi . No chyba, że jednak jest coś takiego to wtedy macie obowiązek o tym napisać i przekonać autora tematu, że warto żyć. Jeśli nie to należy uszanować jego decyzję. Wolny wybór i brak przymusu to wymóg dla ludzi chcących żyć.

[Gość uzależniona1]

Koala 1245 nie powinniśmy sprzeczać się w takim wątku o rację bo w tej chwili uwaga ma być skierowana na autora postu ale piszesz rodzina,terapeuci nie pomogą to Twój wybór.Owszem Jego wybór tak samo jak za chwilę może być mój;ale obok mnie leżą właśnie dwie malutkie kruszynki,moje dzieci i swiadomość jakie byłoby ich życie gdybym spełniła swoje zamiary...jakie brzemię by nosiły przez całe życie.W przedszkolu,szkole pytane przez kolegów:gdzie twoja mama?Umarła.A co się stało?Wypadek?Nie,powiesiła się.Sam to przemysl.Tu jest siła i choć często jestem pewna że decyzję podjęłam,wciąż nie mogę.Terapeutka uratowała mnie gdy byłam u kresu,to jej ufam,to do niej zadzwoniłam.Ludzie są po to by pomóc i my jesteśmy tu po to by wesprzeć,by takiej osobie uświadomić że nie jest sama i każdy sposób jest dobry byleby odwieść złe myśli,odsunąć choć z dnia na dzień.A teraz do autora;idź do psychologa porozmawiaj,to nic nie kosztuje,co Ci zzależy?Spróbuj

[ka-wa]

Cały szkopuł w tym ,że myśli samobójcze nie pojawiają się u ludzi ze zdrową psychiką ,tylko u takich co są w depresji,
dlatego trzeba ich wspierać,żeby chociaż pozwolili sobie pomóc,korzystając z psychoterapii.

[Gość Koala1245]

Takie rady podczas depresji na nic się nie zdadzą. On chce umrzeć bo problemy odbierają mu sens życia. Jeśli chcecie mu pomóc to znajdźcie mu sens. Pisząc mu, że ma żyć bo tak trzeba tylko pogarszacie jego sytuację psychiczną. Depresja nie jest chorobą, która atakuje człowieka, tylko jest reakcją obronną organizmu na problemy. Jeśli problemy są rzeczywiste to reakcja jest adekwatna. Jak chcecie wtedy przekonać osobę żeby żyła jeśli obiektywnie nie istnieje żaden powód, a życie jest dla tej osoby cierpieniem?

[ka-wa]

Ci co tu piszą ,wbrew temu co piszą,oczekują wsparcia,
każdy z nas ma prawo mieć inne spojrzenie na sprawę,

nie jesteśmy tu po to ,żeby się wzajemnie przekonywać ,pouczać,bo każdy z nas ma ugruntowane przekonania i nie o nas tu chodzi.