Wdzięczność i radość z terapii psychiatrycznej

[Andrzej43]

Witajcie, mam 28 lat, jestem młodym stosunkowo człowiekiem, i zdążyłem już poznać, co to jest i jak służy terapia psychiatryczna. Jako nastoletni chłopiec byłem bardzo nerwowy. W szkole czułem się bardzo niezręcznie gdy moi rówieśnicy bardzo mnie krytykowali, że nie tak wyglądam, jestem za mały, albo, że zle się wysławiam, bo się jąkałem, albo też, że osiągam mierne wyniki w nauce, itd. Ten cały stres bardzo mnie dołował, coraz bardziej byłem przygnębiony i po prostu, zwyczajnie, załamałem się. Teraz odczułem głęboką ulgę, bo zaopiekowało się mną grono psychiatrów, którzy włożyli we trud ciężkiej pracy, a nie było ze mną łatwo, gdyż jestem bardzo nieśmiały i nie zwierzam się ze swoich problemów, trzeba ze mnie wszystko "wyciągać" - terapię bardzo przeżyłem emocjonalnie. Mimo że się zakończyła, to mam wizyty kontrolne, bo zdarzają mi się nawroty choroby i napady agresji. Ale jak dotąd pałam dużą radością z powodu tego, że w ogóle się przełamałem do leczenia i w ogóle chciałem się leczyć. Jaki mam teraz problem? pewnie się zapytacie - a taki, że boję się ,że terapia minie a moje nawroty i napady, będą się powtarzały i mogę stać się nieuleczalnie, chory psychicznie bez gwarancji na powrót do zdrowia. Poradzcie mi, jak mam walczyć ze swoimi słabościami ??

[Gość myarts]

ej czlowieku po ci byla terapia czy psychoter. skoro i tak nic z tego nie kumasz , ciezko Cie zrozumiec, masz 28 lat i swirujesz, wez się w garsc i juz. Pozdrawiam

[Gość czass]

pytasz co masz robić ze słabościami, jka widać terapia nie poskutkowała, musiałeś udawać. Tak naprawdę chyba nie chcesz się wyleczyć tylko leczyć a to nie to samo. Musisz jeszczr trochę popracować nad sobą, nieśmiałość to jeszcze nie koniec świata. Chyba to stąd bierze się Twój niepokój. Trochę powagi miej do lekarzy i do siebie ;/

[Andrzej43]

wcale nie świruję, to nie tak, wstydzę się ż e jka byłem mały to śmieli się z mojego małego wzrostu, przezywali kurdupel. Przykro mi było i nadal jest. Terapia tak od razu n ie załatwi wszystkiego, owszem coś mi pomogło, ale to powraca do mnie czy chcę czy nie. Nie chcę stać się obłąkanym.

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Andrzej napisałeś, że boisz się, że gdy terapia się skończy Twoje napady będę powracały. Myślę, że warto poruszyć ten temat z Twoim terapeutą - on najlepiej zna Twoją historię i będzie w stanie doradzić działania profilaktyczne przed nawrotem.
Pozdrawiam

[Gość old-man]

ten Pan, to klasyka gatunku :)

[Gość fiotex]

~old-man

ten Pan, to klasyka gatunku :)

w pelni się podpisuję pod tym (

[Andrzej43]

~old-man

ten Pan, to klasyka gatunku :)

dla Ciebie pewnie tak a mnie nie jest wcale do śmiechu, dziś złapała mnie chandra, i co? Ty byś się dobrze czuł a ja nie. Swoją drogą nie wiem, czy mi coś dadzą wizyty kontrolne jak psycholog powiedziała, że muszę czekać 3 tyg, na zapis bo nie ma miejsc a leki mi się kończą i w ogóle nic mi się dziś nie chce i jutro pewnie też, napady mi powracają. A dawki nie wolno mi zwiększyć i tyle.

[Psychoreporter]

Może warto kontynuować psychoterapię indywidualną, bo napisałeś o psychiatrze.

[Gość czass]

ile razy można leczyć się u psychiatry? jak widać bardzo wiele. Ten Pan jest w tym pionierem.

[Gość czass]

~old-man

ten Pan, to klasyka gatunku :)

dokładnie !

[Andrzej43]

Psychoreporter

Może warto kontynuować psychoterapię indywidualną, bo napisałeś o psychiatrze, .

daj mi więcej namiarów, proszę

[Milka]

Witam,
Umieszczanie reklam na forum jest niezgodne z regulaminem.