Problemy w pracy i niska samoocena

[any112]

jestem nikim od ponad roku nie mogę uporać się z problemami w pracy, nie mogę powiedzieć o tym rodzinie (mama i brat), mogę stracić pracę chcę umrzeć

[any112]

nikt nawet nic nie napisał, to jeszcze bardziej przekonuje mnie żeby ze soba skończyć

[dorotka19]

Nie myśl tak:/:) a co złego dzieje się w pracy, dlaczego nie możesz porozmawiać o tym z bliskimi?

[dadaaria]

chesz umrzeć przez problemy w pracy? No proszę Cię... to tylko praca! Rzuć to, znajdź inna, albo najpierw znajdź inną potem to rzuć. Gryzie Cie tajemnica - jeśli ufasz swoim bliskim powiedz im co Cie gryzie wsparcie jest bardzo ważne. Moze my mozemy jakos pomoc tylko napisz o co chodzi!

[kwiatuszek2]

Witaj, tutaj możesz śmiało sie wygadać. Dlaczego nie możesz bliskim się zwierzyć? Dlaczego masz kłopoty w pracy? Nie warto rezygnować z życia, przez jakąś tam pracę, zawsze możesz zmienić zawód i być szczęśliwa!

[any112]

w pracy mam bardzo dużo obowiazków, przez co nie dopilnowałam paru spraw, teraz to wszystko wyszło na jaw, mogę zostać zwolniona, mama jak sie o tym dowie to tego nie przeżyje a na naszym terenie znalezienie innej pracy jest prawie niemożliwe, myślę że najlepiej było by zejść wszystkim z oczu

[Tarja]

Ta niska samoocena i określanie siebie nikim może sugerować stany depresyjne, co byłoby jasne zważywszy na to, że myślisz o samobójstwie. Tylko zastanów się czy samobójstwo faktycznie rozwiąże problemy. Czasem jest tak, że gdy pojawiają się większe problemy zamiast z nimi walczyć, wiele osób się poddaje i te problemy na nowo narastają dochodzą do punktu gdzie osoba jest zrezygnowana i problemy mega narosły i nie widzi już możliwości zmian, a zawsze są zmiany. Najważniejsze to wiedzieć co jest problemem i jak to rozwiązać, ale ważne jest też to, żeby wspierai bliskich, ukrywanie takich rzeczy samo w sobie jest frustrujące.

[any112]

Nie wiem życia osobistego nie mam, gdy moje koleżanki chodziły na randki, ja studiowałam, pracowałam i pomagałam mamie po śmierci najpierw ojca potem starszego brata, na głowie została bratowa z bratankiem, a ja zawsze odkładałam swoje sprawy osobiste, teraz jeszcze problemy w pracy nie ma kto pocieszyć w domu czeka tylko pies i kot niezawodnie zawsze przytulą. Nie chcę obciążać swoimi problemami mamy i młodszego brata oni juz i tak sporo przeżyli. Żyję jeszcze tylko dla tego że nie potrafię zrobić tego mamie i bratu.

[Gość qwerty111]

Nie myślałaś o wizycie u psychologa, psychoterapeuty? O ile nie będziesz mieć wyjątkowego pecha, to trafisz raczej na życzliwą osobę, doświadczoną w takich sprawach.

[any112]

Terapeuci nic na to nie poradzą, w domu jakoś się trzymam, robię tzw dobra minę, ale jak przyjdę do pracy nerwy puszczają, jeszcze kilka takich dni i

[Gość qwerty111]

Ja myślę, że tacy terapeuci w swojej karierze zajmowali się z sukcesami o wiele poważniejszymi sprawami. A tyle, co napisałaś do tej pory - obstawiam, że są tysiące osób z choćby podobną sytuacją.
Można się przynajmniej wygadać, z tym to sobie na pewno radzą. A to pomaga, jak już ktoś wyżej wspomniał. Aczkolwiek, to Twoje życie - i Twoje decyzje. :)
A na nerwy, nie wiem jaki masz do tego stosunek - mamy szczęśliwie takie czasy, że są odpowiednie leki łagodzące. Trzymaj się cieplutko :))

[any112]

Dzięki, czasami myślę że jakoś to będzie przecież nie tylko ja mogę być bez pracy, a za chwile przychodzą myśli: co to bedzie, co ze soba dalej pocznę, w wieku 37 lat być samotna i bez pracy na wsi przecież to horror. Ale dziekuję wam za dobre słowa, może faktycznie skorzystam z pomocy specjalisty, bo tabletki dostępne bez recepty juz nie pomagają.

[any112]

na razie jeszcze jakoś się trzymam, sobota i niedziela jakoś przejdą, ale w poniedziałek sie wszystko rozstrzygnie, pewnie zasile grono bezrobotnych, chce mi sie płakać, co ja dalej ze sobą pocznę, już nawet nie wiem co pisać żeby trochę ulżyło, jak z kimś rozmawiam to trochę jest lepiej nie myślę o problemach ale nie mam z kim rozmawiać pies słucha ale nie odpowiada. Jeśli czyta to ktoś kto twierdzi że chce bys singlem to tylko na razie tak myśli, przyjdzie taki moment że sie obudzi i powie że życie w samotności nie ma zadnego sensu. Do niedawna też mówiłam że nikogo nie potrzebuję, że wole byc sama niż z kimś, ale to była wielka wielka ściema, tak sobie mozna wmawiać ale zawsze przychodzi moment opamietania, niestety juz jest za późno.

[Gość qwerty111]

Pomyśl, że niektórzy nie mają nawet psa! :D
Piszesz, że masz na głowie bratową z bratankiem, a wcześniej pomaganie ciągłe mamie... przy czym, mamie nie opowiesz nawet o problemach, ani młodszemu bratu... ( mężczyzna ).
Skąd to poczucie obowiązku wobec rodziny?
Tzn, jakbyś nieco za wiele na siebie brała z przekonaniem, że tak być powinno. (jak być powinno, to nie mnie oceniać, jednak jak się masz wykończyć... ) Ponadto, nieuświadamiając rodziny o swoich rozterkach, sama sobie odcinasz ewentualne wsparcie z ich strony, czyż nie? :)

[any112]

pewnie masz rację, ale nie mogę na razie powiedzieć nic rodzinie, oni już i tak dużo przeżyli,nie chcę ich denerwować, wiem, że i tak się dowiedzą ale jeszcze nie teraz,

[any112]

Stało się od poniedziałku będę bez pracy, jestem nieudacznikiem, nic mi w życiu nie wyszło, koniec życia tak będzie najlepiej dla wszystkich, przynajmniej z ubezpieczenia rodzina coś dostanie, ciekawe czy będzie bolało. Dzieki za wszystko.

[InnyInna]

Nie wygłupiaj się, pobądź jeszcze chwilkę i daj mi przeczytać ten wątek. poczekasz jeszcze troszkę, proszę?

[any112]

jeszcze poczekam do wieczora, ale ja juz dłużej tego nie zniosę

[InnyInna]

Przeczytałem i nadal nie wiem o co chodzi. Rozumiem, że jest Ci bardzo ciężko, potrafię to sobie wyobrazić. Straciłaś tatę, brata, musisz zajmować się mamą, opiekować bratową i bratankiem, nie znalazłaś do tej pory czasu dla siebie, na dodatek w pracy się porypało, jesteś sama. Rozumiem Twój smutek. Nie wiem jednak, co takiego się stało w Twojej pracy, że aż tak bardzo wpływa to na Twoje życie?
Zawsze jest jakieś rozwiązanie i jeżeli nam pomożesz to postaramy się je znaleźć.
Napisz o tym, co się stało. Napisz o swojej mamie, bratowej, bratanku. Napisz dlaczego wciąż jesteś sama.
Czy rozmawiałaś z kimś o śmierci bliskich? Kiedy to się stało? Napisz proszę i razem postaramy się coś zrobić.
Trzymaj się, czekam na odpowiedź.

[any112]

postaram się napisać po południu, ok 16 mam nadzieję że będziesz

[InnyInna]

Będę na pewno.
Na razie.

[Gość znn]

cześć, uporządkujmy to wszystko trochę. Skoro jak rozumiem straciłaś bliskie osoby, teraz straciłaś pracę to takie wydarzenia potrafią przybić.
Można pójść do psychiatry, on może dać zwolnienie z datą wsteczną nawet, tylko trzeba mieć siłę tam pójść.
Jeśli zwolnienie zahaczy o umowę o pracę to niestety trzeba je dostarczyć dobyłej pracy. Jeśli będzie się zaczynać po zakończeniu umowy to musi trwać min.30dni, żeby dostać zasiłek (po utracie pracy też go dostaniesz, jeśli pracowałeś/aś min.miesiąc).
Zwolnienie dostarcza się do ZUS.
To tak na szybko. Aha-i lekarze bardzo chętnie przepisują antydresanty, z których potem możliwe, że z trudem się wychodzi.

Teraz sprawa rozmów z bliskimi-powinni wiedzieć i niech ci nie ciosają kołków na głowie jakby co. Teraz ludzie pracę mają 3mies.ipotem jej nie mają, więc jak nie ta praca to inna.

[Gość Jasmi]

any112

Stało się od poniedziałku będę bez pracy, jestem nieudacznikiem, nic mi w życiu nie wyszło, koniec życia tak będzie najlepiej dla wszystkich, przynajmniej z ubezpieczenia rodzina coś dostanie, ciekawe czy będzie bolało. Dzieki za wszystko.

Ubezpieczenie nie jest wypłacalne jeśli popełnisz samobósjtwo. Żadne ubezpieczenie tego nie uwzględnia.

[any112]

jestem, na razie wszystko się jakoś ułożyło nie wiem na jak długo, muszę się postarać jakoś sobie z tym poradzić. chyba za bardzo się boję ze sobą skończyć.

[any112]

będę tu czasem zaglądać, może znowu z kimś pogadam