Myśli samobójcze pomimo leczenia

[Goszka666]

Witam,
mam 20 lat i od roku leczę się na umiarkowaną deopresję, dodatkowo mam stany lękowe, zaburzenia osobowości. Biorę leki (serotonina), i od kilku miesięcy nastąpiła poprawa... W porównaniu do tego co działo się przed rokiem.. Nie miałam sił na nic, byłam gotowa zgłosić się do szpitala, męczyły mnie myśli samobójcze ale przy życiu trzymało mnie chyba tylko to, że nie miałam sił by podnieść na siebie ręki... Wysokie dawki leku podniosły mnie na nogi, znalazłam chłopaka, jednak teraz...czuję się dziwnie, powinnam się cieszyć, że jest lepiej (mimo ciężkiej sytuacji rodzinnej i materialnej), nastrój się poprawił, ale... tak bardzo się boję że to wszystko wróci. Ten strach mnie zrzera, powracają myśli samobójcze. Nie mówię o tym chłopakowi, czuję się winna że on tyle dla mnie siebie dał a ja tak jakby tego nie doceniam... kilka miesięcy temu kupiłam książkę o sposobach eutanazji, śmiertelne dawki leków, jak przyjmować... Ostatnio na kartce która jest schowana bardzo dobrze opisałam w punktach sposoby śmierci, napisałam testament... Czuje się lepiej, bezpieczniej. Tak jakbym miała wyjście bezpieczeństwa... Nie wiem dlaczego to zrobiłam... Wcześniej lekarz psychiatra przepisał mi lek z grupy benzodiazepiny (X...x). Wiem, że to silny lek i przyłapałam się na myśli, że wiem jak go dobrze wykorzystać... Na ostatniej wizycie zauważyłam że w karcie choroby została tylko diagnoza zaburzenia osobowości.. tak jakbym była prawie zdrowa... Nie wiem co powiedzieć lekarzowi, te natrętne myśli są normalne w okresie powracania do zdrowia? Boję się że jak powiem za dużo to stwierdzi że jestem nieobliczalna i zamknie w szpitalu... Dlatego milczę. Mimo że po części jest dobrze, czuję, że teraz mam siłę, dam radę się zabić. Boję się, że to wróci i znowu będę cierpiała zamknięta w czterech ścianach tego okropnego domu...i znowu nie będę miała sił... Nie wiem co zrobić, proszę o pomoc...

[Brawurka]

Powiedz swojemu lekarzowi o wszystkim. O tym co Cię trapi, może należy zmienić leczenie, może warto isć na terapię? może połączone leczenie da lepszy efekt?

[Goszka666]

zanim zaczęłam leczenie chodziłam na różne terapie...

[Gość Kosmatka]

a próbowałas połączyć jedno z drugim?

[Goszka666]

Tak... do tej pory chodzę. Próbowałam behawioralnej, zwykłej rozmowy i teraz znowu behawioralna. Nie wiem już co robić. Może faktycznie trzeba było mi iść wtedy do psychiatryka, nie wiem. Jestem bardzo impulsywna i dobrze wiem jak to może się skończyć.

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Goszka, ja również jestem zdania, że powinnaś o wszystkim powiedzieć swojemu lekarzowi. O ile lęk przed nawrotem choroby jest raczej naturalny, o tyle myśli samobójcze są bardzo niepokojące. Dlatego nie wahaj się i bądź szczera z lekarzem - tylko wtedy powrócisz zupełnie do zdrowia.
Pozdrawiam

[Goszka666]

po prostu...boję się powiedzieć prawdę... ZAWSZE na wizycie wchodzę do gabinetu z myślą że wszystko powiem a kończy się na uśmiechu i "wszystko jest w porządku"...ech wybaczcie nie powinnam Wam zawracać głowy bezsensownymi wywodami. i tak to się skończy prędzej czy później

[Krzysztof.W]

Może spróbuj w to wtajemniczyć chłopaka, samo ukrywanie tego przed nim z pewnością wystarczająco Ciebie wymęcza. Niema czegoś takiego jak przelicznik tego ile dana ukochana osoba dla nas robi, wiem że w praktyce nie chce się obarczać najbliższej osoby, lecz warto było by zrobić ten krok. W tym wszystkim chodzi o to byś była szczęśliwa, jeśli nie będziesz to i twój chłopak z czasem osowieje, a wspólnie się wspierając będzie Tobie lżej zmierzyć się z lekarzem.

[Goszka666]

mam w poniedziałek do psychiatry, powiem mu wszystko.. że z jego silnych leków chciałam użytek zrobić. najwyżej mnie zamkną

[Gość gonna]

Gosiu, z tymi lekami nie ma żartów, bo ludzie właśnie po tych lekach mogą próbować odebrać sobie życie. Najlepiej, żeby to stopniowo odstawiać i żeby ktoś z tobą był. Może masz kogoś, u kogo mogłabyś pobyć.
Lekarze przepisują chętnie leki a ludzie bezkrytycznie wierzą lekarzowi, ale ja jestem zdania-po tym co powiedział mi kolega pracujący w koncernie farm., że zażywać tego typu leki powinna określona grupa osób i niestety przepisywane są czasami po to, żeby lekarz sobie dorobił.
Lekarz ma poza tym alibi, że "on leczy" a już to, że ludziom te leki szkodzą jest poza jego sumieniem często.
Trzymaj się, przytulam Cie mocno. Próbuj wyjść z tych leków, bo w to można wdepnąć i uzależnić się.

[Cherry94]

Może jeśli boisz się powiedzieć, to napisz? Będąc w domu opisz problemy, które Cię trapią i wręcz kartkę lekarzowi. Jeśli ciężko jest Ci mówić, to może spróbuj zrobić to w taki sposób?

[Goszka666]

Miałam wszystko napisane na kartce, nie dałam. Znowu czuję się lepiej i zapewne oleję swoje chore myśli póki nie wrócą

[Gość ttttttttt]

poprawa nastroju może być tymczasowa, ale życzę ci, żeby było inaczej :) mimo wszystko to jest dobry moment na działanie, olewanie jak piszesz, do następnego pogorszenia nic ci nie pomoże, lepiej kuć żelazo póki gorące. też tak olewałam przy poprawie nastroju i kiepsko na tym wyszłam ;)