Co ze mną się dzieje

[Gomat]

Mam faceta od 5 lat, jestem z nim naprawdę szczęśliwa. Ostatnio, od jakiegoś myślę pół roku/roku zaczęłam się łatwiej zauraczać innymi mężczyznami jak nastolatka... Nie wiem co się stało - ze związku jestem zadowolona, nie ma nudy i rutyny. 

Mężczyzny, który teraz jest mi w głowie nie mam jak unikać w najbliższym czasie i sprawia mi to cierpienie. Szczególnie że mam wrażenie że jego też ciągnie do mnie, ale oboje mamy własne życie i nie chcemy tego zniszczyć

Jak sobie z tym radzić? O co chodzi że wcześniej byłam mocno wybredna względem mężczyzn, a teraz tak nagle łatwo mnie zauroczyć? Jestem przed 30tka i się zastanawiam czy to fizjologia wdaje się tak we znaki

[Javiolla]

W dniu 23.01.2024 o 12:08, Gomat napisał(a):

Jak sobie z tym radzić? O co chodzi że wcześniej byłam mocno wybredna względem mężczyzn, a teraz tak nagle łatwo mnie zauroczyć? Jestem przed 30tka i się zastanawiam czy to fizjologia wdaje się tak we znaki

A jak radzisz sobie z pracą nad sobą w kwestii poczucia własnej wartosci i zaopiekowania się swoim wewnętrznym dzieckiem? Pamiętam Twój poprzedni wątek, gdzie doszłyśmy do wniosku, że poczucie wartości i samoocena jest do podniesienia, że musisz sie sobą zaopiekować i dać sobie uwage. Nie sądzę, że to fizjologia, bo niby co ona ma z tym wspólnego? Moim zdaniem stale krążysz wokół tego samego czyli deficytu braku uwagi. Zauroczenie daje Ci prawdopodobnie poczucie ważności, wyjątkowości, pozytywnej uwagi. Wg mnie nadal szukasz uzupełniania deficytów z dzieciństwa. Czas najwyższy uświadomić sobie, że nic i nikt nigdy Ci nie będzie w stanie uzupełnić braków. Nikt nie da Ci uwagi i zaopiekowania jakiego nie dostałaś będąc dzieckiem. Ciągle odzywa się w Tobie wewnętrzne dziecko, które szuka tego czego brakowało dawniej. 

[Gomat]

2 godziny temu, Javiolla napisał(a):

A jak radzisz sobie z pracą nad sobą w kwestii poczucia własnej wartosci i zaopiekowania się swoim wewnętrznym dzieckiem? Pamiętam Twój poprzedni wątek, gdzie doszłyśmy do wniosku, że poczucie wartości i samoocena jest do podniesienia, że musisz sie sobą zaopiekować i dać sobie uwage. Nie sądzę, że to fizjologia, bo niby co ona ma z tym wspólnego? Moim zdaniem stale krążysz wokół tego samego czyli deficytu braku uwagi. Zauroczenie daje Ci prawdopodobnie poczucie ważności, wyjątkowości, pozytywnej uwagi. Wg mnie nadal szukasz uzupełniania deficytów z dzieciństwa. Czas najwyższy uświadomić sobie, że nic i nikt nigdy Ci nie będzie w stanie uzupełnić braków. Nikt nie da Ci uwagi i zaopiekowania jakiego nie dostałaś będąc dzieckiem. Ciągle odzywa się w Tobie wewnętrzne dziecko, które szuka tego czego brakowało dawniej. 

Dzięki za odpowiedź. Praca nad samooceną idzie mi moim zdaniem całkiem nieźle - wiadomo że raz jest z tym lepiej, a raz gorzej. Ale ogólnie jest lepiej 🙂

Nie pomyślałam o tym, może faktycznie odzywa się we mnie potrzeba uwagi w taki sposób, nie wiem

[Javiolla]

3 godziny temu, Gomat napisał(a):

Nie pomyślałam o tym, może faktycznie odzywa się we mnie potrzeba uwagi w taki sposób, nie wiem

To bardzo prawdopodobne. Pomyśl jak się czujesz gdy się tak zauroczysz jak nastolatka? Jakie dokładniej uczucia Ci to daje? A wtedy przypomnij sobie czy tego Ci własnie brakowało w dzieciństwie/nastoletniości?  

Edytowane 24 Stycznia przez Javiolla