Dziecko wmawia mi rzeczy, które nie miały miejsca

[Gość mamaala35]

Moja córka ma prawie 9 lat. Zarówno ja, jak i moi rodzice zauwazyli od kilku lat u córki pewne troszkę dziwne zachowania. Corka rozwija się prawidłowo, z nauką problemów nie ma- dziecko jakich większość, ale córka po kilka razy dziennie stara się wmawiać nam coś, co nie miało miejsca. Np. siedzę obok niej, ja coś robię i ona, nagle ona odwraca sie i mówi "co chcesz, mamo", a ja jej na to, ze nic nie mówiłam przecież. Po czym ona mi wmawia, ze przecież coś od niej chciałam, ze zawołałam ją po imieniu, po czym się obraża, ze ja sobie z niej żarty robię, a ja przeciez nic nie mówiłam, nic nie chciałam. Tak samo zdarza się w relacjach z innymi- np z dziadkami. To samo tyczy się np. kupna czegoś. Ja jej powiedziałam w sklepie, ze nie kupię jej batonika, na to ona, ze przecież w domu jej go obiecałam, a ja nie obiecywałam niczego, albo w domu np. wmawia mi, zę ja powiedziałam coś, czego nie powiedziałam, wręcz jest zła, bo jaj jej niby tak powiedziałam wtedy, a teraz mówię co innego. To są nagminne sytuacje. Wiem, ze nie jest to manipulacja ani oszustwo z jej strony, ze ona jest przekonana o tym, ze np wołałam ją po coś lub, ze mówiłam coś, czego nie powiedziałam. O czym to świadczy? Psycholog szkolna, gdy jej to opowiedziałam, uspokoiła mnie, ze to jeszcze małe dziecko, ze mu minie, ale czy aby na pewno to nic niepokojącego u prawie 9 letniej dziewczynki?

[Gość Mahomet]

Z twojego dziecka wyrasta niezła kłamczucha. Ale to dobrze, bo umiejętność kłamstwa i oszustwa czasem się w życiu przydaje.

[Gość mamaala35]

Jestem pewna, ze ona nie kłamie, że jest przekonana do tego, co mówi.

[Gość Tak333]

Powiedz jej tak , że wszystkie obietnice będziemy spisywać na kartce z twoim podpisem i problem z głowy

[kingak2]

To jest chyba za małe dziecko , żeby było tak wyrafinowane.

[Gość mamaala35]

Jestem przekonana, ze córka nie oszukuje, ona autentycznie jest przekonana np. o tym, ze ją wołałam przed chwilą, gdy zaprzeczam denerwuje się, nie wierzy, mówi wtedy, ze sobie z niej żarty robię, ze w lekcjach jej np. przeszkodziłam, bo ją wołam, a potem zaprzeczam.

[kikunia55]

Sytuacje w ktorych obiecalas jej wg niej cos a Ty o tym nic nie mówilas lub mówiłyście odwrotnie rozpatrzylabym czy ogólnie "dba o swój interes". Jeśli tak ,to należaloby wziąć pod uwagę, że albo umiejętnie gra, albo tak o czymś myśli i marzy, że marzenia traktuje jako rzeczywistość.
Intrygujące jest to rzekome Twoje jej przywoływanie. Pytanie czy ma takie omamy sluchowe, czy tez może bawiąc się lub robiąc lekcje myśli o Tobie, może potrzebuje Ciebie i wydaje jej się , że to Ty ją zawolałaś. Gdy okazuje się ze jednakTy nie wolałas to denerwuje się, że Ty tak często jej nie potrzebujesz jak ona by pragnęła i zrzuca to na to, że niby jej przeszkodzilaś. Tak jakby jej pragnienia byly tak silne, ze je w sobie uwierzytelnia.

Ja jeszcze podpytalabym lekarz rodzinną, tyle wiemy ile się z czyś spotkaliśmy- ja nie spotkałam się z czymś takim.

[ka-wa]

Ja bym radziła skonsultować się z psychiatrą.
" omamy (halucynacje) – ...dziecko słyszy dźwięki, głosy, śmiechy (omamy słuchowe), których w rzeczywistości nie ma... Dziecko doznające omamów jest przekonane o ich prawdziwości i nie udaje mu się wyjaśnić, że tego, co widzi lub słyszy, w rzeczywistości nie ma"

[Gość tajemnicza221]

myślę że powinna pani więcej czasu z nią spędzać pomagać i rozmawiać o rzeczach które miały miejsce wtedy zapomni o głosie ktory podpowiada jej nieistniejące rzeczy i zdarzenia.
Dziękuję! I prosze serdecznie!

[Gość mamaala35]

Ale ja spędzam z córką cały czas. Nie pracuję, zajmuję się domem,uczęszczam z nią na różne zajęcia, rozmawiamy duzo i mamy świetny kontakt. Akurat w sytuacjach, gdy coś chce, wiem, ze nie manipuluje, bo nie urzadza wtedy jakichś histerii, ani nic, jedynie pyta np. " a kiedy pojedziemy po to, co mi wczoraj obiecałaś"? I ja nie wiem, o co chodzi, po czym tłumaczy, ze np. obiecałam jej kolorową bluzkę, wtedy ja zaprzeczam, a ona mówi, ze rozmawiałysmy dnia poprzedniego na ten temat, albo, "Dlaczego wczoraj, babciu mówiłaś w taki sposób o tej pani (o sąsiadce)", a babcia nie mówiła dnia poprzedniego nic na temat sąsiadki, choć córka twierdzi, ze mówiła. Córka prócz tego nie ma żadnych nieprawidłowosci, zaburzeń, jedynie to mnie niepokoi, choć szkolna pani psycholog mnie uspokajała, ze to małe dziecko, ze przejdzie jej z wiekiem.

[unna-1]

Może ma zdolności parapsychiczne?
Np. ty całkiem nieświadomie, mogłaś o niej pomyśleć, a ona odbiera to jako wołanie. Jeśli to byłoby coś z tych rzeczy, to takie nierozwijane talenty, z czasem same zanikają.
Wydaje mi się, że ważną rzeczą jest bagatelizowanie tego tematu, nie wykłócanie się, kto ma rację.

[Gość Aneta]

Zacznij córkę omadlać, módl się za nią i razem z nią a wszystko co trudne powierz Panu Bogu i Maryi