Wahania nastroju i trudności w relacjach międzyludzkich

[kulka285]

Witam. To kolejny problem, który ostatnio mnie trapi. Od kilku miesięcy piszę przez internet z pewnym chłopakiem. Jest w porządku. Problem tylko w tym, że czuję się jak wariatka. I najwyraźniej nią jestem. Pisałam jemu o tym. Wolę być szczera, ale nie wiem, ile on wytrzyma w ten sposób. Przecież mógłby mieć inną dobrą koleżankę/przyjaciółkę, a może i kiedyś dziewczynę. Mówił, że dobrze mu się ze mną pisze. Ale musi ciągle wysłuchiwać moich narzekań na samą siebie. kiedyś miałam chłopaka- po 3 latach miał dość. Nie chcę go skrzywdzić i popaść w jeszcze większe problemy z psychiką, a może i stracić rozum i odebrać sobie życie. Podczas tych rozmów raz żartuję, a raz znów narzekam na siebie czy piszę w taki sposób, że pokazuję, iż nie potrafię gotować, rysować, kontaktować się z innymi, jestem bałaganiarą. to, co nas łączy, to posiadanie swoich zasad(podobnych) oraz niewiara w spotkanie wymarzonego męża/żony. Nie znam go bardzo dokładnie, ale wydaje się być normalną osobą, która nie miała szczęścia w życiu miłosnym i nie trafiła jeszcze na właściwą osobę. Ostatnio nawet zaproponował spotkanie w przyszłości. nie wiem jednak, czy się rozmyśli, czy może żartował, choć mówił, że nie. Zależy mi na znajomości z nim, bo może to on mógłby być moim dobrym przyjacielem czy kolegą- czasami czuję się osamotniona. nie chcę jednak doprowadzić go do frustracji. co do miłości- wolę się nie nastawiać na nic, bo może za jakiś czas wkurzę go definitywnie, albo też po ewentualnym spotkaniu okaże się, że inaczej wyobrażał sobie rozmowę ze mną, albo, że możemy być tylko kolegami. Jak nie zepsuć tej relacji, skoro przez problemy z psychiką niszczę każdą, nawet koleżeńską relację z ludźmi i efekcie zostaję zupełnie samotna?

[pietuch]

Wahania nastroju miewa kazdy czlowiek, niektorzy w wiekszym inni w mniejszym nasileniu.
Brak Ci pewnosci siebie, nie uwazaj sie za kogos nienormalnego, bo nie jestes chora :-)
Kobiety takie sa, lubia byc zmienne, i nic w tym nie ma dziwnego...
Wiele wplywa na emocjonalnosc kobiet, min. wahania hormonalne zalezne od dnia cyklu owulacyjnego, a hormony maja olbrzymi wplyw na nastroj, kobiety sa wrazliwe i stad wieksza podatnosc na stres oraz rozne inne wahania...
Mezczyzna skolei musi byc WSPARCIEM i ROZUMIEC nature kobiecą...
Proponuje przelamac sie i jak najszybciej spotkac sie z tym mezczyzna w realnym swiecie i od samego poczatku szczerze ze soba rozmawiac...
GDY ZAUWAZYSZ CIEN NIEPEWNOSCI NA JEGO TWARZY TO NIE BOJ SIE MU WSZYSTKO DOKLADNIE TLUMACZYC ( musisz mowic szczerze dlaczego np. w danym momencie zareagowalas impulsywnie, badz tez niestosownie. ?) Mezczyzna musi poznawac swoja partnerke i na odwrot :-) :-)
Bedzie mu wtedy latwiej zrozumiec rozne Twoje reakcje ktore w Twoim przekonaniu mogly by go do Ciebie zrazic....

Pozdrawiam i zycze powodzenia, badzcie ze soba szczerzy i duzo rozmawiajcie a daje gwarancje ze bedzie dobrze:-):-):-)

[franca]

Ojej, faktycznie strasznie marudzisz. :) Też uważam, że brak Ci pewności siebie, i pewnie to jest przyczyną Twojego zachowania. Popracuj więc nad samooceną, zarówno dla swojego dobra, jak i po to, żeby innym dać żyć. ;)
A to dodatkowo komplikuje wszystko co w Twoim życiu, co wcale skomplikowane nie jest. Np w sprawie spotkania w realu z tym chłopakiem. Po co te obawy przed tym? Po co tym sobie życie utrudniać? Spotkajcie się, i tyle, nie ma się czego bać.

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Kulka zastanów się, co Ci daje przedstawianie się w negatywnym świetle, dlaczego tak robisz? Może podświadomie chcesz go zniechęcić do siebie, bo boisz się bliskości?
Pozdrawiam

[kulka285]

Tak, dokładnie tak jest. Z jednej strony chciałabym poznać daną osobę, a z drugiej boję się. Bliskości, tego, że ta osoba dokładnie mnie pozna i stwierdzi, że nie jestem ciekawa, a nawet, jeśli stwierdzi inaczej, to później będzie mieć mnie dość.

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam,
Kulka pierwszym krokiem więc powinna być praca nad tym, abyś polubiła siebie i uwierzyła, że jesteś dla innych interesująca. Drugi krok to próba oswojenia lęku przed bliskością - najlepiej małymi krokami. Nie pozwól, aby ten lęk pozbawił Cię szansy na satysfakcjonujące relacje z innymi ludźmi.
Pozdrawiam