Bunt dorosłej osoby podczas choroby

[Gość anastazja_ppp]

Czy to normalne, że ktoś kto nie jest już nastolatkiem i zaczyna chorować (tak w wieku ok 21 lat) buntuje się przeciwko leczeniu i chorobie?Czy świadczy to o infantylności tej osoby i jej niedojrzałości?

[franca]

Nie, to nie świadczy o tych rzeczach, tylko o tym że ciężko mu się pogodzić z taką sytuacją. Trudno się dziwić komuś, że tak reaguje, zwłaszcza wtedy gdy jest młody. Człowiek w takim wieku ma zupełnie co innego w głowie i inne plany, niż zmaganie się z takimi problemami. Współczuję tym, którym się coś takiego przytrafiło.

[Gość anastazja_ppp]

Nawet jeżeli to jest choroba przewlekła lecz nie zagrażająca życiu?Można być nawet wtedy złym na cały świat i los?

[Anna100]

Najważniejsze jest pozytywne nastawienie i bycie dobrej mysli.Nie poddawaj się i walcz z tą chorobą.Nie wiem,co to za choroba,ale nie mozesz tracic wiary i nie leczyc się.Wszystko bedzie dobrze.A bunt? Wedlug mnie to jest raczej reakcja,dlaczego akurat Ty ...czemu chorujesz Ty a nie ktoś inny.Ale pamietaj,walcz ;))

[Gość anastazja_ppp]

Ale ja nie piszę, że to o mnie chodzi. Ogólnie tak się zastanawiam czy jak się już ma te 21-22 lata, to czy można się buntować przeciwko chorobie/lekarzom. W końcu dzieckiem już się nie jest więc powinno się rozumieć pewne rzeczy.
Może jakiś psycholog się wypowie, bo to ciekawe.

[franca]

~anastazja_ppp

Nawet jeżeli to jest choroba przewlekła lecz nie zagrażająca życiu?Można być nawet wtedy złym na cały świat i los?

A dlaczego nie? Choć nie do końca rozumiem, co rozumiesz przez słowo "mozna".
Wiem, że chodziło Ci o wiek mniej więcej 21 lat, bo napisałaś już to w Twoim pierwszym poście. I właśnie dlatego odniosłam się głównie do sytuacji osób młodych. Wyjasniłam, dlaczego dla nich jest to szczególnie trudne. Nie miałam na myśli tylko i wyłącznie smiertelnych chorób, bo jest sporo takich które się do nich nie zaliczają, ale potrafią bardzo utrudnić człowiekowi życie, a wręcz je obrzydzić. Lub też wpędzić go dodatkowo w problemy z psychiką.

[Gość anastazja_ppp]

Dzięki za odpowiedź.;).

[franca]

Nie ma sprawy. :)
A swoją drogą 21 lat to przecież i tak bardzo mało. Więc zawsze mnie dziwi, gdy ktoś od ludzi w takim wieku oczekuje nie wiadomo jakiej powagi czy dojrzałości. :P

[Gość unna]

Jedni się poddają, drudzy buntują, różne są reakcje, zależy to od człowieka i wiek nie ma tu znaczenia.
Ja wolę bunt, pozwala on przezwyciężyć chorobę - o ile ten bunt jest twórczy , na zasadzie, że nie dam się!

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Każda choroba przewlekła jest sytuacją trudną - powoduje obniżenie samopoczucia i wiele negatywnych emocji i reakcji. Wśród nich może pojawić się również bunt przeciwko samej chorobie, lekarzom i leczeniu. A bunt ten w głównej mierze wynika z mechanizmów obronnych organizmu.
Reakcji na chorobę jest wiele - może pojawić się także lęk, wycofanie, apatia oraz agresja. Reakcje te nie są zależne od wieku.
Pozdrawiam

[Gość anastazja_ppp]

franca

Nie ma sprawy. :)
A swoją drogą 21 lat to przecież i tak bardzo mało. Więc zawsze mnie dziwi, gdy ktoś od ludzi w takim wieku oczekuje nie wiadomo jakiej powagi czy dojrzałości. :P

A 22-23, 24 lata to też mało?Sorry, wiem, że pytanie może i jest tępe, ale też mnie to nurtuje. Tak własnie sobie myślę, że w trakcie choroby małe dzieci praktycznie są pod opieką i o nic nie muszą się martwić, ludzie starsi, którzy już wszystko osiągnęli tak samo-nie muszą o nic walczyć, a osoba 21,22,23,24 lata praktycznie jest po środku-ani dziecko ani skrajnie dorosła.

[Gość anastazja_ppp]

~unna

Jedni się poddają, drudzy buntują, różne są reakcje, zależy to od człowieka i wiek nie ma tu znaczenia.
Ja wolę bunt, pozwala on przezwyciężyć chorobę - o ile ten bunt jest twórczy , na zasadzie, że nie dam się!

Ja miałam na myśli bunt na zasadzie-"nie leczę się", "mam dość", "odczepcie się""nie, nie, nie"...

[Darusia21]

Mam bunt w sobie ja zaczełam chorować nieraze sobie z choroba i buntuje sie na wszystko

[Tańcząca wariatka]

Ludzie są różni i różnie reagują. Jedni w nieleczeniu się widzą sposób na samobójstwo ale ,,nie z ich winy" bo przecież to nie oni się powiesili czy zastrzelili tylko choroba ich zbiła. Inni boją się porażki i litości w spojrzeniach, dlatergo stwierdzają że oni nie są chorzy, a jak nie są chorzy to nie mają po co isć do lekarza...