Życie bez własnej osobowości

[Gość rafal899]

mam 23 lata, gdy miałem 20 lat nagle pewnego dnia załamałem sie przez rok siedziałem od rana do wieczora tylko przed komputerm, przez ciśnienie jakie odczówałem z tyłu głowy(nie da sie tego uczucia opisać) czytałem tylko w internecie o derealizacji pasaowało, potem o neurotyźmie, bpd, ze wszystkich opisów cos pasuje ogólnie mój mózg działa tak że jestem wszystkim i niczym jednocześnie nie mam jednej własnej osobowości, jak coś mówie to zawsze mysle że mówie jak ktoś nie jak ja, zachowuje sie nigdy jak ja tylko jak ktoś kogo w życiu spodkałem albo poznałem tak jak bym kopiował czyjomś osobowośc, cały czas mysle że musze sie stac kimś(jakiś wzożec), efektem od 4 lat nie mam własnej osobowości stałej i tylko wstaje dzień przelatuje mi na napiciu sie kawy, komputer, telewizor spac, każdy dzień od 4 lat, mimo że sporadycznie spracowałem, żeby mieć na kawe, alkohol, żeby sie do kogoś odezwać musze tak jagby wgrać sobie jakąś osobowość osoby z którą miałem kiedyś styczność, ale to sie dzieje na takim poziomie świadomości, jżdże do centrum handlowego, że niby mam jakieś plany, a okazuje sie, że tylko po jedno piwo i chipsy, potrafie bezsensu rozglądać sie za żeczami których nie mam zamiaru kupić, bo nie moge sie zdefiniować czy jestem osobą która chce to mieć, efektem tego niem mam niczego, mój pokuj wygląda nijako tylko podsawowowe meble krzesło, łużko, szafa jakieś drobiozgi które nie wiem czy powinienem je wyżyciuć po prostu stoją latami na tym samym miejscu, a pochodze z rodziny, że mogli by mi kupić wszystko bo ich stać, a przeżyłem dzieciństo jak bezdomny, chciałem tylko jeść pić

[InnyInna]

Na prawdę nie wiem, co to jest. Na pewno nie jest to nic normalnego i z pewnością powinieneś udać się do psychologa.

[Mgr L. Polsakiewicz-Grzesiczek]

Witam,

problemy dotyczące ustalani tożsamości są charakterystyczne dla okresu nastoletniego. Jeśli ten kryzys rozwojowy nie zostanie pozytywnie rozwiązany z różnorakich przyczyn, często pojawiają się trudności z określeniem siebie w życiu dorosłym. Wydaje mi się, ze jedynym wyjściem dla Pana będzie idnywidualna, bądź grupowa psychoterapia. Miejsce, w którym będzie Pan miał możlwiośś bez oporów opoiwadać o swoich kłopotach i spotka się pan z realnym odzwierciedleniem, które pozwoli na ukształtowanie siebie na nowo.

Pozdrawiam