Problem z ojcem a rozpadająca się rodzina

[wojciech1345]

pisze bo tak naprawdę nie mam pojęcia co zrobić aby poprawić swoje życie.Żyje w domu w którym na pozór osoba co zawita powiedziałaby że to zwykła nieco uboga rodzina mąż nie pije nie bije o awanturach też nic nie słychać.Ojciec mógłby być określony jedynie trudnym charakterem bo kto z nim zacznie rozmawiać to tylko słychać że kapitalizm jest zły i bee i to najgorsza osoba że politycy tylko rozkradają Polskę że nie ma pracy i tak dalej osoba kompletnie antyrządowa.Osoba która z nim troche przesiedzi może i to jakoś przecierpi ew wda się w rozmowę i tak dalej co tylko daje tatusiowi energie do ,,zmuszenia" swojego rozmówce do przyznania mu racji a jak nie to mógłby wciąż te same argumenty powtarzać aż rozmówcy braknie sił przekonywać do swoich racji nawet jak przyzna mu racje i wdadzą się w ,,gorzkie żale" jak to kiedyś było pięknie zanim nastał kapitalizm ogólnie z jego słów stworzysz sobie utopie.W domu jest to samo codziennie złodziejstwo kiepska polityka kryzys brak pracy ogólnie zrzędzenie to cały jego zakres rozmów.I będzie na siłe to gadać i gadać nawet ceną przekrzyczenia nie widząc tego że temat już półgodziny temu się zmienił i tak będzie gadać nawet jak nikt go już nie słucha.Nawet jak będzie inny temat w którym się dołączy to i tak w góra 5 min potrafi przekształcić w kryzys i brak pracy.Nie potrafi zrozumieć tego że mamy tego dość że to wiele razy powtarza że już na pamięć znamy to co mówi.Uparcie twierdzi że taka jest prawda że prawda w oczy kole i chyba uroił sobie że cały świat nie chce znać prawdy.Ojciec stracił prace z 3 lata temu pracował w niej ponad 7 lat jego zawód jest już dawno wymarły bo jest ślusarzem więc można powiedzieć że prace mu ciężko znajść i wciąż to przeżywa tylko że swoje żale przelewa na cały świat jak to świat go karze i że on nic nie może zrobić.Tylko że nie przyjmuje sygnałow z otoczenia że wciąż jest jak zacięta płyta i ludzi mają go dość.Matka już nawet nie próbuje walczyć idzie spać i nie słucha tego.Ja mam pokuj na poddaszu i też da rade z nim kontakt ograniczyć tylko że to sprawia że ta rodzina jest czymś bardziej w sensie uni finansowej matka bez kasy ojca którą kiedyś w procesie sądowym jako odszkodowanie i z tych oszczędności teraz żyje i kasa matki która jest szwaczką tworzą możliwość utrzymanie tego domu jedzenie opłaty i tak dalej.Więc matka nawet odejść nie może bo nie stać jej na to.Teraz to życie w jakiejś pułapce z osobą która jest swoistym katem.Zawsze w niedzielny obiad jest ten temat i nawet wtedy nie można zjeść w spokoju.Czasem mam chęć wtedy wziąć nóż i przeciąć sobie żyły przy nich aby wreszcie zrobić jakiś wstrząs w domu i otrzeźwienie ojca potem trafie do szpitala może z upływu krwi i zrobić przy ludziach i rodzinie dalszej awanturę i ochrzan na rodziców sprawić żeby odbudować ten dom od nowa może wymusić jakiegoś psychologa na terapie rodzinną cokolwiek byle ten dom był domem a nie tylko budynkiem z 3 ludźmi którzy nie rozumieją swoich potrzeb.Śmieszne jest w tym że człowiek który już w miare ukształtowany psychicznie (20lat) ma pragnienia małego dziecka o normalność rodziców

I wyszło z tego wylanie żalów i smutków ....
ktoś wie jak spróbować odbudować rodzine ???

[Gość Nefrete]

Twój ojciec ma żal do systemu że go nie docenił, że go zwolnili. Podjerzewam że poczuł się skrzywdzony i ma żal do innych. Może teraz oczekuje że każdy będzie mu współczuł i pocieszał go... Będzie Ci go trudno zmienić, bo to starszy człowiek który wbil sobie coś do głowy. Może zaproponuj aby znalazł pracę, jakaś inną, przecież wiele ludzi nie pracuje w swoich zawodach? Jesli ma grupę inwalidzką to na pewno gdzieś go przyjmą, i podejrzewam skończy się całe gadanie

[Tarja]

Rozumiem Cię i nie dziwię Ci się, że masz dosyć. Ale postaw się w sytuacji swojego ojca - wychowa się w latach gdzie po zawodówce praca już na Ciebie czekała, gdzie każdy miał pensję i to czesto nie małą, kwestia tylko tego aby coś znaleźć i kupić. Teraz jest odwrotnie. Żyjemy w kraju w którym rząd nie pomaga młodym ludziom po studiach znaleć pracę a co mówić osobom starszym/ w srednim wieku? Takze Twoj tata w pewnym sensie ma racje, problem jest tylko taki, że ciągle o tym mówi. A dlaczego mówi, a no dlatego, że stresuje się brakiem pracy, może ma stany depresyjne z tego powodu, czuje się bezwartościowy, bo nikt go nie chce zatrudnić (obwinia za to rząd i nie sposób się tu z tym nie zgodzić), a także czuje się źle, niepotrzebny bo nie może być wsparciem dla rodziny, nie może jej utrzymac. Dla niego jako ojca i meża, głowy rodziny to naprawde problem. Także on o tym mówi bo ciagle o tym mysli, obwinia tych przez których nawarstwiają się Wasze problemy. Twój ojciec jest nastawiony anty i wylewa swoje żale mając nadzieję, że go zrozumiecie, wesprzecie w tej samotności. Nie ma sensu wdawać się w kłótnie a próbować wprowadzić pewne zmiany, np. odciągnąć go sprzed telewizora a np. w internecie niech sobie czyta coś co interesuje turystyka, akwarystyka, itp. Niech zacznie mieć hobby, aby odciągnąć się od tego co go stresuje i może prowadzić nawet do jakichś nerwic. A Ty i mama starajcie się może o pomoc MOPRu lub spróbuj znaleźć np. weekendową pracę, jeśli nie pracujesz.

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Część ludzi, którzy zaczynali swoje życie zawodowe w PRLu jest po prostu przyzwyczajona to tego, że praca zawsze była i praca im się należy od państwa. Tym bardziej boleśnie odczuwają jej brak szukając kogoś, kogo mogliby o to obwinić.
Czy Twój tata podejmuje jakiekolwiek kroki ku aktywizacji zawodowej?
Pozdrawiam

[franca]

Zgadzam sie z Tarja. Rzeczywiście problem nie jest w tym, CO mówi(bo niestety sporo w tym prawdy), tylko w tym ILE o tym mówi. Ale faktycznie nie jest łatwo pogodzić się z sytuacją, w jakiej się znalazł. Moze rzeczywiście hobby byłoby dobrym rozwiązaniem? Myślę, że mogłoby to być związane z aktywnością fizyczną, chociażby jazdą na rowerze, bieganiem... No, i tak jak mówi pani psycholog, powinien starać się szukać pracy.

[wojciech1345]

co do tych kroków to kiedyś próbowaliśmy go wysłać na prawo jazdy kat.D (autobus) tyle że poległ teorie jeszcze przeszedł ale praktykę nawet nie wyjechał z placu manewrowego co oczywiście obwiniał swojego nauczyciela że zamiast uczyć to sobie kopał ogródek a on jeździł.
Kolejna próba była na pośredniaku że byli bezrobotni wzywani na kurs spawacza tylko że we wstępnych rozmowach okazało się że odpadł bo ilość miejsc została ograniczona a chyba dzień później jak poszedł po coś innego to okazało się że ktoś zrezygnował i 1 miejsce jest wolne i niby tak nim pokręcili że odmówił cóż ciężko mi to jakoś zrozumieć jak mógł odmówić mając wymówkę że nim zakręcili i wkurzony wrócił do domu.Teraz co jakiś czas napominam żeby poszedł do szkoły wieczorowej Żak ale wymówka jest że musi szukać pracy że już za stary (45l) i nie jest w stanie nic się nie nauczyć i temat się zamyka.Ja naprawdę rozumiem że tata ma ciężki okres i w ogóle nie jest mu łatwo ale w rodzinie są też osoby bezrobotne i nie wylewają non stop żali o bezrobociu jedynie przy ojcu coś takiego idzie a tak ci ludzie potrafią gadać o wielu różnych tematach niezwiązanym z ,,repertuarem ojca".Problem jest że on o niczym innym gadać nie umie i w ten sposób kontakt z ojcem praktycznie zerowy.Mam już dość być przymusowym słuchaczem jego żali.....