Ciagly strach o bliskich

[Gość amelka1]

Witam! mam 29 lat i dwojke wspanialych dzieci.moja coreczka chodzi do drugiej klasy a ja mimo tego nie wyobrazam sobie,zeby mogla isc sama do szkoly.Moj lek i paniczny strach o nia nie pozwala mi na to, by sie usamodzielnila. Wiem,ze to dotyczy tez mojego synka.Wiem,ze mam z tym problem od bardzo dawna,ale niemam z kim o tym porozmawiac,boje sie swoich mysli,ktore sa coraz czesciej i sa coraz gorsze.Wciaz mysle,ze cos niedobrego ich spotka, paniczny lek przed tym nie pozwala mi normalnie funkcjonowac.wiem,ze krzywdze ich tym bardzo,ale nie potrafie inaczej. chcialabym bardzo. Te same mysli ogarniaja mnie, jesli chodzi o moja rodzine.jestem coraz bardziej tym zmeczona. prosze o pomoc!

[Gość Daria to ja]

jak nie zapanujesz nad tym tylko je skrzywdzisz bo nadopiekunczosc nie jest dobra. Zaufaj im bo potem beda mieli do Ciebie zal. Umow sie ze odprowadzasz corke do polowy drogi potem skracaj az zostaniesz w domu itp

[Gość amelka1]

ja wiem to wszystko i to jest wlasnie w tym najgorsze.wiem ,ze ja krzywdze tym i boli mnie to bardzo. dzis spoznila sie 20 minut, mialam prawie zawal a takie mysli,ze szkoda slow.wstydze sie ich bardzo.

[Gość Daria to ja]

nie mow jej o tym i nie krzycz wiesz, dzieciaki a to gdzies sie zatrzymaja pogaaja pojda czy cos - ona musi miec swoje zycie nie moze caly czas trzymac sie spodnicy. Rozmawiaj z nia duzo niech wie ze sie nie zloscisz tylko ze jestes ciekawa i ze fajnie ze ma znajomych wtedy bedzie Ci ufala i bedzie szczera

[Gość doga]

Jeśli droga do szkoły jest niebezpieczna ,to że martwisz sie o dzieci i odprowadzasz je, to chyba dobrze .Ja nie widzę żebyś wyrządzała im jakąś krzywdę.Kazda matka martwi się o swoje pociechy.Ja też odprowadzałam syna do szkoły.Teraz jest dorosłym facetem i nie widzę zebym zrobia Mu tym krzywdę.
Nadopiekunczość to zupełnie inny temat.

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Ja radziłabym Ci skonsultować się z psychologiem. Powinnaś dowiedzieć się skąd bierze się u Ciebie nadmierny lęk o swoją rodzinę. Tylko odkrywając jego źródło będziesz w stanie go kontrolować.
Pozdrawiam

[Gość amelka1]

dziekuje za rady! tylko nie wiem gdzie mam szukac pomocy? od czego zacząc,przedewszystkim musze sie przelamac,tylko jak to zrobic.

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam,
Amelka możesz po prostu pójść do najbliższej poradni zdrowia psychicznego i umówić się na wizytę.
Pozdrawiam