Schizofrenia

[Luvmycribb10]

Cześć,
w tym roku stwierdzono u mnie schizofrenię niezróżnicowaną. Objawia się ona u mnie tym, że słyszę w głowie głos mojej mamy, która mnie ciągle krytykuje i ogólnie mówi niemile rzeczy. Domyślam się, że jest to związane z tym, że w przeszłości moja mama wywierała na mnie bardzo dużą presję, czasem stosowała także przemoc fizyczną. Musiałam mieć najlepsze oceny, najładniej wyglądać, mieć tylko koleżanki, które tolerowała moja mama. Ten głos pojawia się u mnie najczęściej w sytuacjach stresujących lub kiedy na czymś bardzo mi bardzo zależy. Słyszę wtedy natrętnie, że mi na pewno nie wyjdzie, że nawet nie mam, po co próbować. Dodatkowo pojawia się u mnie ogromny lęk przed opinią innych, zwłaszcza jak idę na przykład ulicą. Muszę się wtedy co i raz odwracać, żeby upewnić się, że osoby idące za mną nie rozmawiają na mój temat albo się ze mnie nie śmieją. Teraz od 2 miesięcy jestem w domu po 1,5 roku pobytu w szpitalu psychiatrycznym i w piątek mam jechać z mamą do Grecji na deskę windsurfingową. Tak, kiedyś to był mój cały świat, moja największa pasja. Teraz trochę się pozmieniało. Miałam jeden sezon przerwy i byłam już teraz na takim dwutygodniowym wyjeździe z mamą. Niestety nie spełnił on moich oczekiwań. Bardzo bałam się w ogóle wejść na deskę, a jak już weszłam to nogi całe mi się trzęsły. Nie dałam jednak nic po sobie poznać, jednak ograniczyłam pływanie tylko do zajęć z instruktorem. Mama mi wtedy powiedziała, że za mało ćwiczę i że mam się wziąć w garść. Ale ja nie mogłam. Czułam wewnętrzną blokadę w sobie, której nie mogłam przezwyciężyć. Drugi wyjazd jest już opłacony, a ja nadal jestem w kropce, czy mam jechać i się męczyć czy nie. Bardzo się obawiam reakcji mamy, jak jej powiem, że jednak nie chcę jechać.

[Gość no tak]

Współczuję ci takiej mamy. Uważa sie, że jedna z przyczyn wystąpienia schizofrenii ,jest posiadanie zimnej uczuciowo, ale dominującej i wymagającej matki. U Ciebie to sie chyba potwierdziło.
Nie wiem, czy twoja mama jest świadoma tego, że wciąż idzie tą samą złą drogą i stosuje te same formy nacisku na ciebie.
Terapeuta powinien jej uświadomić rolę ,jaką odegrała w procesie Twojego zachorowania i ona powinna zmienić swoje postępowanie wobec Ciebie.
Być może, mama chce Ci zrobić przyjemność ,po długim okresie pobytu w szpitalu i zabrać Cię na wakacje, żebyś mogła wrócić do dawnej pasji. Tylko teraz, to juz nie jest tak samo jak bylo. Musisz jej to uświadomić ,że to nie jest twój wybór, czy brak chęci, tylko twój stan psychiczny ,juz nie jest taki sam, jak przed chorobą. Ty nie mozesz robic cos na siłę, lub sie przymuszac, zeby kogoś zadowolić, bo to spowoduje nawrot głosów ,czy ogólnie psychozy.
Do Grecji jedź, ale pływać nie musisz jesli nie chcesz. Mozesz spędzać czas inaczej. Pamiętaj....nic na siłę.
Myśl o sobie, a nie o tym, zeby zadowolic swoja mamę . Nie zgadzaj sie na nic, co ci nie pasuje, lub cie stresuje. Jestes poważnie chora i teksty motywacyjne mamy, typu weź sie w garsc i ćwicz,,, sa głupie, przynoszą szkodę i nie działają.
Naucz sie asertywności, to będzie Ci łatwiej żyć.

[Gość clfkfjdhd]

Podstawowa sprawa to ustalić czy możesz ignorować ten, jak to nazywasz "głos" i robić swoje, tak jakby ktoś włączył radio a ty po prostu nie możesz go wyłączyć. Jeśli możesz ignorować ten głos, to znaczy że to nie jest żadna choroba. Od co najmniej pięćdziesięciu lat istnieją techniczne sposoby wysłania komuś fal bezpośrednio do głowy które tylko ta osoba odbierze jako głos. W USA stosowano takie rzeczy, żeby nakłaniać kupujących, którzy chodzili po sklepie, do bezsensownych zakupów. Nie załamuj się tylko naucz się żyć z tym głosem, ignoruj go. Za jakiś czas oni zrezygnują i nie będą tego głosu nadawać.
Tu masz więcej a ten temat