Czy bycie strachliwym jest normalne?

[Gość h...l]

Czy bycie strachliwym jest normalne? Chodzi o to że reaguje lękiem na sytuacje typu uderzenie piłki, trąbienie klaksonu, jakieś mocne uderzenie itp. Dodam ze normalnie nie jestem jakiś mega bojący sie, niektóre rzeczy wykonuje bardziej odważnie niz inny, tylko mam problem z tym chwilowym lękiem przy wymienionych wyżej sytuacjach. Jak na to zaradzić?

[TakaJakaś7]

Już sam wyczułeś że nie powinno tak być. A jak na to zaradzić? Zabrzmi oklepanie ale najprostsze rozwiązania są najlepsze czyli przestać się bać. Jak tego dokonać? Skupić uwagę na czym innym, nahlepiej czymś miłym, przyjemnym. Pozytywnie nastawiać się do życia a po czasie strach powinien ustąpić. Powodzenia!

[Gość do autorki]

Moim zdaniem potrzebna pomoc psychologa bo skądś ta lękowa reakcja na dzwięki musi się brać.

[mgr Kamila Krocz]

To, czego doświadczasz, to nie jest strachliwość, jak to określiłeś, ale wzmożony odruch orientacyjny. Jesteś czujny, dlatego reagujesz mobilizacją organizmu np. na dźwięk klaksonu. Czy trzeba to jakoś leczyć? Nie trzeba.

[Gość Ziomeksjghjkl]

mgr Kamila Krocz

To, czego doświadczasz, to nie jest strachliwość, jak to określiłeś, ale wzmożony odruch orientacyjny. Jesteś czujny, dlatego reagujesz mobilizacją organizmu np. na dźwięk klaksonu. Czy trzeba to jakoś leczyć? Nie trzeba.

Dodam że kiedys takiej reakcji nie zaobserwowałem, dopiero od jakiegoś roku tak mam. Pisze pani ze nie trzeba leczyć, ale da sie to wogole wyleczyć? Poprostu jest mi wstyd że sie tak zachowuje, chciałbym zeby to znikło

[Gość do autorki]

Może zacznij od porady u lekarza, bo ja jednak mam nadzieję, że przykrą dla Ciebie dolegliwość,da się wyleczyć.

[TakaJakaś7]

Nie rozumiem dlaczego ludzie zamiast sięgać po najprostsze sposoby szukają pomocy daleko. My możemy radzić w nieskończoność a i tak nie trafić sedna.
Najlepiej jak sam sięgniesz pamięcią wstecz i przypomnisz sobie jaka sytuacja miała wówczas miejsce. Wówczas i o rozwiązanie prościej.
Drobna sugestia. Osoby trenujące dyscypliny walki mają takie reakcje.

[Gość do autorki]

Bo moze te najprostsze sposoby są nieskuteczne?

[Gość Ziomeksjghjkl]

TakaJakaś7

Nie rozumiem dlaczego ludzie zamiast sięgać po najprostsze sposoby szukają pomocy daleko. My możemy radzić w nieskończoność a i tak nie trafić sedna.
Najlepiej jak sam sięgniesz pamięcią wstecz i przypomnisz sobie jaka sytuacja miała wówczas miejsce. Wówczas i o rozwiązanie prościej.
Drobna sugestia. Osoby trenujące dyscypliny walki mają takie reakcj

ciężko mi powiedzieć od czego to sie zaczęło, ale nawet jesli znalazłbym taką sytuacje, to co ja wtedy moge zrobic aby ta strachliwość, odruchy, zniknęły? Jak to sobie wytłumaczyć?

[Gość TakaJakas5]

~do autorki

Bo moze te najprostsze sposoby są nieskuteczne?

A może po prostu w nie nie wierzą ponieważ oczekują ,,lepszych" rozwiązań? A wówczas, moim zdaniem, leczenie nie ma żadnego sensu.
Po drobnej obserwacji otoczenia, a mam styczność dość dużą, widzę że jednak coś musi być na rzeczy.
Wielu osobom z pewnością nie spodoba się opinia ale społeczeństwo staje się coraz bardziej... leniwe. Nie jest to wymierzone personalnie przeciw nikomu, po prostu to widać. I jak również widać odbija się to na innych płaszczyznach.
Co z tym zrobić? Ja również tak mam, nie robię z tym nic. Nie zastanawiam się nie analizuję, po prostu tak mam. I dzięki temu postu wiem jaki jest powód. Nadal nic nie będę robić, jeśli nie minie to idzie do tego przywyknąć. Jest to odruch chwilowy więc nie powinien aż tak przeszkadzać.

[TakaJakaś7]

I jeszcze jedno. Ludzie coraz bardziej skupiają się na swoich problemach co również nie wychodzi na dobre.

[kikunia55]

Ja akurat robię sie "strachliwa" gdy ogolnie jetem bardziej nerwowa, gdy gorzej reaguję na świat, gdy jestem jakby bardziej pobudzona. Są to wtedy trudniejsze etapy w życiu u mnie, coś poważnego się dzieje z czym sobie gorzej radzę i taka nerwowość i nadmierna wrazliwośc na świat jest elementem ubocznym tej sytuacji. Trzeba na wieczór pic meliśe i przyjmować witaminy z grupy B.

[Gość do autorki]

Z tego co wywnioskowałam to najbardziej przeszkadzają Ci niewspółmierne odruchy na bodziec.
Nie jest to fajne,gdy człowiek na dzwięk dzwonka czy klaksonu mocno się wzdryga a nawet skacze.
Jedni nawet nie zaregują na takie zachowanie a inni robią sobie żarty...
Szczególnie dla młodych ludzi jest to uciązliwe i mają prawo szukania pomocy.
Przypomniałam sobie, że,miałam znajomą z podobnym problemem.W skrocie- pomogł jej teraputa pracujący w nurcie behiawioralno- poznawczym.
Zatem,myślę ze warto poszukać takiego kogoś i chociażby iśc na konsultację.
Oczywiscie ze witaminy nie zaszkodzą.