Złość, niska samoocena, brak chęci

[Gość Kassiandra]

Witam, nie wiem czy dobrze robię uzewnętrzniając się, lecz nie mam już siły i chęci do podtrzymywania stanu w jakim się znajduję. Czasami są dni, kiedy taki wpis wzbudziłby we mnie śmiech i politowanie. Jak to? Ja? Taka silna, nie licząca się z innymi osoba, pisze takie rzeczy? Nie wiem jak to poprawnie opisać, aby było czytelne. Otóż, od dłuższego czasu czuję narastającą złość, agresję względem wszystkiego i wszystkich. Nieważne czy powód jest błahy, czy nie, ja i tak się wściekam. A potem żałuję. Nie umiem sobie z tym poradzić, mam takie wrażenie, że muszę dać upust tym emocjom. Myślałam, żeby ćwiczyć, aby wyładować tę agresję (ale i tu dochodzimy do mojego kolejnego problemu) zwyczajnie nie mam na to siły. Czuję się ciągle zmęczona, chociaż pod względem fizycznym wszystko jest ok. Nie mam siły i ochoty się uśmiechać, być miła dla wszystkich. Boli mnie to, że z osoby miłej, nieśmiałej, w ciągu 2 lat stałam się wrednym, podłym, niemiłym i nierzadko chamskim babskiem. Nie mam skłonności samobójczych, ani żadnych tym podobnych, jednakże chce aby mi ktoś poradził, popchnął do działania. Chce znowu cieszyć się życiem, być miła i uśmiechnięta, ot tak po prostu, a nie dlatego, że tak jest lepiej, i tak wypada. Proszę pomóżcie.

[pomaga]

Na złość na innych najlepsze jest docenienie tego kim są, jacy są, z czym na codzień się zmagają, co przeszli w życiu do tej pory...taka wiedza, która pomaga w docenieniu ich. Naprawdę każdy jest wartościowy, każdy przeżywa stresy i kłopoty.
Kiedy ktoś to zrozumie, to nie będzie się już gniewał na innych. :)

Co do braku chęci i samooceny - poznaj nowych ludzi, przyjaciół, którzy docenią to kim jesteś, którzy będą liczyć sie z tobą i szanować.

[Gość pająk1]

to nie takie proste jak myślisz. zmagam się z podobnym problemem. na zewnątrz wydaje się że wszystko w porządku. wewnętrznie jestem nie do ogarnięcia. najbliżsi nie widzą w tym problemu! nic nie ukrywam mówię o problemie głośno. byłam u psychologa ale to nic nie pomogło wręcz przeciwnie.po tych wizytach gniew jest silniejszy. u mnie dochodzi również chorobliwa zazdrość spowodowana pewnie tym, że zdradziłam najbliższą osobę w moim życiu. nie potrafię sobie tego wybaczyć( kocham te osobę i nie potrafię dojść do sedna sprawy dlaczego to zrobiłam ). starałam się z tym walczyć niestety nie potrafię sobie z tym poradzić. mam nadzieje ze wpis na tym forum jakoś mi pomoże . pytanie tylko jak :( boje się pogorszenia mojego stanu jak na razie jest to równia pochyła w dół niestety :( według psychologa top auto agresja brak samoakceptacji

[pomaga]

Może na początek spróbuj to, czego doradzałem wyżej.
Tak po prostu zacznij rozmawiać i pytać: Jak wygląda twój dzień?

[Gość Kassiandra]

Najgorsze jest to, że wszelkie metody mogące? poprawic ten stan rzeczy uważam za bezużyteczne. Pani doktor z tego portalu poradziła wizytę i badania psychiatryczne. Poczułam sie jak wariatka. Ja nie chce lekow, bo nie jestem chora, tak mi się przynajmniej wydaje. Chyba bardziej pragnę zrozumienia, rozmowy i zapewnienia, że nie jestem jedyna i dziwna, no bo wszyscy wokół tacy szczęśliwi i usmievhnieci.

[mgr Kamila Krocz]

Myślę, że leki nie są konieczne, ale terapia już tak. Zauważ, że masz sporo problemów - nieprzepracowana zdrada, której się dopuściłaś i wynikające z niej poczucie winy, brak samoakceptacji, złość, łatwe irytowanie się, zmęczenie, brak chęci do działania. Tego nie da się ot tak rozwiązać, zrobić kilka ćwiczeń i już. Tutaj potrzeba systematycznej, bardzo długiej pracy nad sobą podczas psychoterapii, do której Cię zachęcam. Pozdrawiam i powodzenia!

[Gość pająk1]

ale od czego tu zacząć???

[Kaaarina]

Niska samoocena jest problematyczna, doskonale znam ten stan. Nie ma co jednak się martwić na zapas i po prostu zacząć żyć pełnią życia! Właśnie to jest w życiu najważniejsze - nie załamywać się i dzielnie iść do przodu :)