prosze o wsparcie

[Gość skonczona]

prosze o pomoc,jakakolwiek.moje zycie kompletnie nie ma sensu.siedze cale dnie w domu,nie moge znalezc pracy,nie mam znajomych,nie mam zadnego hobby,nie mam po prostu czym wypelnic swego zycia.cale zycie probowalam,wszystko sie nie udawalo,wszystko predzej czy pozniej szlak trafial...nie mam po co wychodzic z lozka,bo i bezsilnosc sa tak wielkie,ze az mam ochote zrobic sobie krzywde,bo nie moge tak bezsensownie dalej istniec.nie wychodze nigdzie bo nie mam z kim ani po co,jak nawet cudem kogos poznam,to nie otwieram sie,bo nie chce konfrontacji mojego marnego zywota z czyims normalnym..wiekszosc w moim wieku ma zajecie,ma jakis cel,ma cos do powiedzenia,a ja przerypalam cale zycie,gdybym mogla to strzelilabym sobie w leb zeby ukrócic te męki...

[Biała mamba]

Nie mow tak. To najgorszee podejscie. Wiem jak to jest ale na pewno masz jakis znajomych a jesli nie to hmm zapisz sie np do organizacji charytatywnej? Tam na pewno kogos poznasz. Moze jakis portal? Glupim velem jest nawet kaloryfer na brzuchu :D postaww sobie jakis cel np nauczyc sie jezdzic konno :) przed chwila dodalam post i zapraszam, ale jesli chcesz mozemy sie wymienic gg czy popisac jesli masz ochote :) trzymaj sie, pozdrawiam

[mgr Kamila Krocz]

skonczona, zdaję sobie sprawę, że teraz Twoje życie jawi Ci się jako jałowe, marne, bezsensowne i nieciekawe. Koncentrujesz się jednak tylko na swoich porażkach, niedostatkach, nie doceniając swoich mocnych stron i sukcesów, które na pewno masz. Jestem przekonana, że masz mocne strony, ale je dewaluujesz, oceniasz jako nieistotne. Masz strasznie zaniżoną samoocenę, dlatego Twój post jest napisany w takim pesymistycznym tonie. Jeśli czujesz, że pora na zmiany, że Twoje życie jest rzeczywiście mało interesujące, a nawet przygnębiające, pomyśl od czego mogłabyś zacząć. Nie masz hobby? To może pora zastanowić się, co lubisz robić. Idąc tym tropem, możesz znaleźć nowych znajomych, z którymi mogłabyś dzielić swój wolny czas i rozwijać z nimi swoje pasje. Głowa do góry i więcej wiary w siebie. Jesteś jedyna w swoim rodzaju, indywidualna, niepowtarzalna i przez to ciekawa ;) Pozdrawiam i życzę powodzenia!

[Gość skonczona]

Dziekuje za odpowiedz,jednak proszę mi wybaczyć bezpośreność-wszystko to są truizmy.Wiadomo,tak powinno się myśleć jak Pani radzi,ale samym myśleniem niczego nie osiągnę,bo nie mam podstaw do tego.Nakumulowala mi się masa problemow z przeszlosci,trudne dziecinstwo,benadziejny czas dorastania...Byłam bardzo nieśmiałą osobą,dziką,zamkniętą w sobie i swoich problemach,kiedy w koncu zapragnęłam zmian,okazalo się,ze jestem do tyłu za rowiesnikami,ludzmi grubo po dwudziestce.Za kazdym razem w kontaktach z nimi błaźnilam sie,nie mialam nic do powiedzenia,a na dodatek moja wiecznie depresyjna mina,nawet jak się smiałam,to jak ktos mi powiedzial,smutku w oczach nie ukryjesz,są takie...wiejące pustką.Ja przez cale zycie coś czytalam,rozmyslalam,prowadzilam rozmowy na forach,zawieralam znajomosci,zeby calkiem nie oszalec.niestety nie osiagnelam niczego.nie mam studiow za sobą,bo musialam albo i sama tego chcialam-przerwac je.Depresja ciągle kladla mnie do łozka,zaburzala pamiec i koncentracje na tyle powaznie,ze musialam odchodzic z kolejnych prac.W jednym tylko miejscu przepracowalam kilka lat,ale tam straciłam zdrowie.Dzis stoje nawet nie na rozdrozu,bo to by swiadczyło o tym,ze musze tylko dkokonac jakiego wyboru...ja nie stoje nigdzie,nie czuję zadnego celu,nic na mnie nie czeka.Ja po prostu leżę doslownie i w przenośni.mieszkam w dziurze zabitej dechami,wszedzie daleko,jednym slowem z dziury pochodze i w niej zostalam,logicznym jest,ze nie mam znajomych.Probowalam zaprzyjaznic się z normalnymi ludzmi jakich mialam w otoczeniu,ale naprawde...temat imprez w remizach strazackich albo kto komu przy...lił to nie moj świat.Tak samo jak kobiety ktore zyją tylko zakupami,gotowaniem i "swoimi chłopami",z drugiej strony zazdroszcze im że nie wychodzą poza ten schemat,ze nie mają takiej potrzeby.Ja mam chore,niespełnione ego,nie jestem w stanie sie wygrzebac z bagna.Zwyczajnie jak mam rano wstac to szlak mnie trafia,bo nie mam po co przeciez.

[Gość tttt]

Polak szuka sensu lub pocieszenie w modlitwie lub wódce, ja dodam od siebie ze również w sporcie.

[Gość skonczona]

w boga nie wierze,wiec pozstaje alkohol,niestety coraz mniej środków na koncie;) nie mam zdrowia do sportu

[Gość tttt]

-Taka mądra dziewczynka a nie wierzy w Boga :)?
Na morzu podczas szturmu nie ma ateistów jak mawiał mój tata. Podczas pogrzebów również nie zauważyłem żeby ateistów chowali :P
-Dwadzieścia kilka lat - masz wiele siły do sportu tylko o tym nie wiesz, endorfiny i te sprawy załatwią sprawę.

[Gość skonczona]

jestem sparalizowa,nie mam sily na sport

[ka-wa]

Po przeczytaniu pierwszego postu widać ,że jesteś "depresyjna",że tak ujmę ,sama musisz sobie pomagać m.in.pozytywnym myśleniem,czy ćwiczeniem jogi,ale też zwrócić się o pomoc psychologiczną ,
tu na forum nikt nie jest w stanie Ci pomóc,jedynie możesz się tu wygadać ,co też jest dobre,
dobrze jakbyś miała wsparcie rodziny czy przyjaciółki,ale też musisz przed nimi się otworzyć.