Wyjazd za granicę, fobia szkolna i trądzik a samoocena

[Gość TheOnlyOne]

Witam, mam 16 lat, niedawno wyjechałem za granicę. W Polsce skończyłem gimnazjum, aktualnie chodzę do 9 klasy w niemieckiej szkole. Mój pierwszy problem dotyczy fobii szkolnej, do niedawna myślałem, że mam fobie społeczną, lecz objawy bardziej pasują do fobii szkolnej. Nie mam jakichś większych problemów z nawiązywaniem kontaktów, zapytaniem o coś nieznajomego. Problem pojawia się rano, gdy mam zamiar wyjść do szkoły, pojawia się wtedy ból brzucha (ostatnio sporadycznie, lecz dawniej działo się to bardzo często), do tego dochodzi ogromny stres. Jeśli nie pójdę, to zazwyczaj denerwuje się, że wyrzucą mnie za to ze szkoły, bo za dużo opuszczam, lub tym, że moi rodzice będą musieli płacić karę za to, że nie chodzę do szkoły. W Polsce miałem na prawdę dużo opuszczonych godzin, tutaj jest z tym lepiej, pewnie dlatego, że rodzice często zmuszają mnie bym poszedł do szkoły, za czasów gimnazjum rodziców często nie było w domu, więc mogłem więcej opuszczać, tutaj nie ma tak łatwo.

Tak jak wyżej wspomniałem, jakieś 1,5 miesiąca chodzę do nowej szkoły, nie znam jeszcze zbyt dobrze języka, ba rozumiem co najwyżej pojedyncze słówka, mam jakichś kolegów, nawet sporo, ale rozmawianie z nimi po angielsku jest bardzo trudne, zwłaszcza, że większość z nich raczej nie potrafi zbyt dobrze porozumiewać się w tym języku, ja także nie jestem mistrzem, ale umiem więcej, aniżeli większość z nich. Nie spotykam się z nimi po szkole, bo po prostu mi się nie chce, wolę posiedzieć sam. Mimo tego, że często zapraszali mnie bym poszedł z nimi pograć w piłkę, czy na konsoli, to zawsze odmawiałem, czasem miałem ku temu powody, lecz w większości wolę po prostu posiedzieć na komputerze, niż się z nimi spotykać. Rodzice zmusili mnie do gry w piłkę nożną, lubię oglądać ten sport, ale nie lubię grać, z kolegami z drużyny mam znikomy kontakt, część z nich nawet nie mówi mi cześć. W szkolę, gdy jestem w klasie słyszę jakieś podśmiechujki typu "Polen, Polen", niektórzy pokazują mi coś i mówią "Do you want steal it?" Denerwuje mnie to, ale nic nie mogę z tym zrobić. Czasem mam ochotę po prostu wyjść z lekcji. Powiedzieć im "pieprzcie się", jedyne co mnie powstrzymuje to myśl, że później, gdy nauczę się języka będzie lepiej. Jestem tutaj 4 miesiące, ogólnie życie za granicą mi się nie podoba, ale nie chcę sprawiać problemów rodzicom, wolę spróbować się zaaklimatyzować, zobaczyć co z tego będzie.

Ostatnia rzecz to trądzik, który poniekąd zepsuł mi samoocenę, walczę z nim od 2 lat, wcześniej też coś miałem, ale były to pojedyncze krostki, które kompletnie mi nie przeszkadzały, ale od tych 2 lat jest znacznie gorzej, byłem u kilku dermatologów, niektórzy dawali mi antybiotyki, ale był to sposób tylko chwilowy, bo po jakimś czasie po odstawieniu wszystko wracało. Ciężko jest mi się przejrzeć w lustrze w słoneczny dzień.

Czy są jakieś ćwiczenia relaksacyjne na fobie szkolną? Jak sobie z tym poradzić?

[mgr Kamila Krocz]

Witam serdecznie!

Fobia szkolna to zbyt poważne zaburzenie, by móc sobie pomóc jedynie ćwiczeniami relaksacyjnymi. Nie wiem, czy Twoja diagnoza jest trafna, bo najlepiej by było, gdyby zdiagnozował Cię specjalista. Oczywiście, wyjazd za granicę, zmiana szkoły, konieczność zaaklimatyzowania się w nowym miejscu mocno uprawdopodabnia fakt rozwoju fobii szkolnej, tym bardziej, że już w Polsce przeżywałeś lęk przed szkołą. Czy w niemieckich szkołach nie ma psychologów, z pomocy których mógłbyś skorzystać? Jeśli chodzi o Twoich kolegów, to myślę, że warto skorzystać z ich propozycji i zaproszeń i pójść z nimi pograć w piłkę czy na konsoli niż samotnie siedzieć w mieszkaniu. Pomyśl o tym. Co do trądziku, odsyłam do dermatologa. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

[laurette]

Witaj :)

1.Fobie szkolna to ty na pewno niestety masz. Głownym powodem jest ta obawa przed pojsciem do niej. Wachasz sie czy isc czy nie i dobrze bo mimo strachu wiesz ze nie powinienes opuszczac zajec. Pamietaj ze jestes tam od niedawna i masz prawo sie zle czuc z poczatku.Aklimatyzacja wymaga czasu,cierpliwosci i daj ją sobie. Grunt,ze probujesz z tym walczyc wstajac codziennie rano z mysla o szkole.

2.Jesli chodzi o kolegow niemieckich to takie ich nieladne zaczepki w ktorych nawiazują do stereotypow polakow, nieprawdziwych ! Nie przejmuj sie tym,przechodz obok nich obojetnie i nie przyjazn sie z takimi ktorzy w ten sposob zaczepiaja dla swojego dobra. Moze w szkole jest ktos tez z zagranicy,nie znający dobrze niemieckiego z ktorym moglbys pogadac na przerwie np.po angielsku? Rozejrzyj sie bo na pewno ktos taki bedzie.

3.Tradzik to popularny problem mlodziezy dorastającej ktorą sam jestes:) Niestety trzeba to przetrwac.Skoro trwa juz to dluzszy czas warto moze bys zaczal wspomagac sie jakas mascią?Chodzi mi o cos doraznego.Tradzik musi zniknac po pewnym czasie bo rzadko sie zdarza aby byl on u doroslego.

Głowa do gory,dasz radę,uwierz w siebie,ze dasz radę.

[Gość TheOnlyOne]

Jeśli chodzi o psychologa, to prawdopodobnie nikogo w mojej szkole nie znajdę, po niemiecku jeszcze się nie dogadam. Może znajdzie się jakichś polski prywatny psycholog, jeśli nie to na święta będę jechał do Polski, więc jeśli tu nie dam rady, to zrobię to tam.

Co do trądziku, to maści stosowałem już całą masę, raz jest lepiej, raz gorzej. Tak jak wspomniałem znaczna poprawa była po antybiotykach, ale po odstawieniu trądzik wracał po jakimś czasie. Aktualnie chodzę do 3 dermatologa, poprzedni był bardzo dobry, ale musiałem się przeprowadzić, więc nie mogę już do niego chodzić. Tak czy inaczej mam nadzieję, że w końcu coś pomoże. Dzięki za porady i miłe słowa.