Zachowanie księdza względem uczennicy

[Gość Moonshine.]

Nie mam pojęcia ;/

[franca]

~needsomefriend

Bo ludzie..to jak powiedział do twojej przyjaciółki,żeby odprowadziła cię bezpiecznie pod dom kojarzy mi się z dbaniem o własną siostrę ;)

No to może akurat się z tym kojarzyć. Ale to złapanie jej twarzy oburącz juz nie bardzo.

[Gość needsomefriend]

Może to było jednorazowe? takie niechcący ?

[Gość Dobrze radzę]

Za dużo było tych różnych jednorazowych "niechcących" z jego strony. franca ma rację. To nie działo się przez przypadek.

[franca]

No właśnie, przecież to nie było jednorazowe. Tu ją złapał za twarz, tu za rękę, tu pogłaskał, tu to, tu tamto, jak dla mnie za dużo tych przypadków.

[Gość needsomefriend]

Ale czy nie uważacie,że to głaskanie po włosach,obejmowanie twarzy,dotykanie ramienia.. to po prostu takie zachowanie opiekuńcze? Może po prostu bierze ją za dziecko ,którym może się zaopiekować?

[franca]

To obejmowanie twarzy rękami w ogóle mi do tego nie pasuje. A pozostałe rzeczy może i by pasowały w przypadku małego dziecka, ale nie jej. 15 latka tak bardzo potrzebuje tak troskliwej opieki?

[Gość needsomefriend]

może jest np. nieśmiała i księdza to rozczula?albo ma wygląd dziecka?:)

[ka-wa]

Jak już, taki jest jego sposób bycia ,to nie powinien wyróżniać jednej dziewczyny, a wszystkich traktować jednakowo,
dlatego wydaje to się podejrzane...

[Gość needsomefriend]

A powiedz mi Moonshine ,czy ksiądz robił coś w twoją strone..w sensie dzwonił lub pisał?

[Gość needsomefriend]

Nie. Nie dzwonił ani nie pisał..ale to już by była lekka przesada ,moim zdaniem.

[Gość Orzech laskowy]

hmmm czyżby rozdwojenie jaźni? Moonshine i Needsamoefriend?

[Gość przeczytałam]

Zwyczajnie Moonshine needsomepriest ;)

[Krzysztof.W]

Jak by nie patrzył, to sprawowanie funkcji publicznej do czegoś zobowiązuje. Tutaj niema przyzwolenia na to co komu się podoba a co nie. Przyzwolenie na tego typu zachowania, bierność i trwanie w tym są złe. Poza tym to zwyczajne naruszenie nietykalności osobistej, nie mylić tych gestów z troskliwością u danej osoby. Dane stanowiska zobowiązują do danej etykiety zachowań, tutaj jest ewidentne naruszenie ich słuszności.

[Gość Puniusia]

bylam w podobnej sytuacji tylko ja mialam wtedy 17 lat i nie byl ksiedzem tylko zakonnikiem.poznal mnie w swietym miejscu dal mi swoj nr tel bo mialbyc niby przyjacielem duchowym. po tyg przyjechal do mojego miasta rodzinnego zaprosil mnie na deser a potem spacer, juz cos mi zaczelo sie nie podobac ,robilo sie zimno wiec weszlismy do samochodu. a tam powiedzial ze chce rzucic dla mnie zakon,chce z moimi rodzicami porozmawiac itd... zaczal sie do mnie dobierac. pchac mi rece nie powiem gdzie ja stanowczo mowilam nie ale on nalegal. nie uleglam mu wrecz sie przestraszylam bo najpierw udawal przyjaciela z ktorym mozna o wszystkim rozmawiac. w ten czas mialam "przerwe" w zwiazku z moim chlopakiem dzis juz narzeczonym po tym jak on mnie dotykal ciezko mi bylo do niego wrocic bo myslalam ze to moja wina ale uswiadomilam sobie ze ja zaufalam i chcialam wsparcia od kogos jak np ksiądz a ze ja nie zrobilam nic zlego wrecz odwrotnie poniewaz w pewnym stopniu bylam ofiara ,potem dostawalam od niego sms-y ze sie puszczam niby i takie tam. zmienilam nr i sie uwolnilam ,ciesze sie ze nie wie gdzie mieszkam. nie zapomnialam tego strachu jaki mi przyprawil ale chcialabym kiedys komus o tym powiedziec nawet narzeczonemu bo czesto te wpomienia wracaja ale sie boje ze moze jednak mnie zle zrozumie. ale coz inaczej nie potrafie wiec prosze cie ze wzgledu na to co ja przeszlam uważaj i najlepiej powiedz o tym rodzicom i uwazaj . pozdrawiam

[franca]

~Puniusia

ale chcialabym kiedys komus o tym powiedziec nawet narzeczonemu bo czesto te wpomienia wracaja ale sie boje ze moze jednak mnie zle zrozumie.

NAWET narzeczonemu? Ja bym raczej powiedziała PRZEDE WSZYSTKIM narzeczonemu. Bo to on jest najbliższą Ci osobą. Z kim dzielić wszystkie swoje smutki i radości, jak nie z nim? Dlaczego miałby to źle zrozumieć? Przecież to tamten ksiądz Cię skrzywdził, więc czemu miałby na Ciebie zwalać winę?
Skoro tamte wspomnienia wracają, to może potrzebujesz rozmowy z psychologiem?
Jeśli potrzebujesz to z siebie wyrzucić, a mimo wszystko narzeczonemu boisz się powiedzieć, to możesz zacząć od kogoś innego, np mamy czy przyjaciółki.
Ale tak jak mówiłam wcześniej to on jest najbliższą Ci osobą, więc prędzej czy później powinien się dowiedzieć. Gdy da Ci wsparcie, to umocni Waszą relację, a ukrywanie tego może Was tylko od siebie oddalać na dłuższą metę.
Trzymaj się

[Gość Patuniaa]

ale ja boje sie ze pomysli o mnie zle ja jakos ciagle znajduje cos co niby wiem ze nie moja wina a jednak sie obwiniam ... wstyd ze sie tego a wiem ze jak mu powiem zmartwi to go a nic to nie zmieni bo prawdopodobnie tamtego juz nigdy nie zobacze..

[Gość Oczy Twoje]

ja też bym powiedziała narzeczonemu, może wtedy strach bedzie mniejszy bo będziesz wiedzieć, że jest ktoś kto o tym wie, kto Cię obroni

[Gość Patuniaa]

ale ja już sie nie boje jedynie jak czasem cos mi sie przypomni czuje wstyd i ze moja najblizsza osoba o tym nie wie ale znow wstydze sie i boje o tym powiedziec.dzis mam 19 lat minelo juz 2 lata wiec nie mysle o tym dzien w dzien tylko jak cos badz ktos mi powie cos co mi z nim sie skojarzy . . . z reszta co ja moge?jedynie ostrzec inne dziewczyny

[franca]

Jesteś pewna, że nic nie zmieni? Według mnie to zmieni bardzo dużo. Sama napisałaś, że potrzbujesz to wyrzucić z siebie, więc Ci na pewno wtedy ulży. Poza tym jego wsparcie, poczucie bezpieczeństwa, które to Ci da-to też na pewno jest bardzo ważne, biorąc pod uwagę to, że jak powiedziałaś, nie zapomniałaś jeszcze o tamtym strachu.
Niestety tak to jest u mocno skrzywdzonych ludzi, że sią za to obwiniają, wstydzą się tego. Jakoś trzeba się tego wyzbyć/przecież wiesz, że tak naprawdę to nie Twoja wina/, poradzić z tym sobie, możliwe, że bez pomocy psychologa się przy tym nie obejdzie.

[Gość Patuniaa]

kiedys wiem ze zbiore sie na odwage i mu powiem.ale chyba jeszcze nie teraz

[franca]

Patuniaa

kiedys wiem ze zbiore sie na odwage i mu powiem.ale chyba jeszcze nie teraz

Dobrze. :)
A w ogóle to fajnie, że przy tym wszystkim starsz się innym pomóc, ostrzec ich. Oby u Ciebie też się w końcu wszystko ułożyło.

[Gość Patuniaa]

dobrze jak chodz jedna nie zaufa byle komu :)

[franca]

Patuniaa

dobrze jak chodz jedna nie zaufa byle komu :)

Heh, dobrze powiedziane. :)

[Gość Onga]

Witam. Mam problem,otóż nie wiem jak mam odebrać zachowanie księdza,który przygotowuje mnie do bierzmowania. Od dłuższego czasu chodzę na msze,nabożeństwa,spotkania itp. i zauważyłam że ksiądz ma wobec mnie całkiem inne zachowanie aniżeli do moich rówieśników.Wspomnę jeszcze,że mam 15 lat a on koło 30. Wymienię niepokojące mnie sytuacje:
-kiedy przychodzę po podpis patrzy na mnie "z góry na dół" po czym uśmiecha się pod nosem
-głaszcze mnie po głowie
-często mnie rozśmiesza,a podczas śmiania klepie mnie w ramie
-komplementuje mnie,kiedy ubiorę się inaczej niż zwykle(spódniczka,sukienka)
-kiedy przejeżdża obok mnie autem to zaczyna się uśmiechać i aż się obraca
-ciągle mnie namawia na pielgrzymki,czytanie pisma świętego itp
-ostatnio kiedy dowiedział się,że spotykam się z 22 letnim ministrantem zaczął bez mojej wiedzy spinać się do owego ministranta ,troche mnie to wkurzyło więc poszłam do niego po mszy z pytaniem dlaczego ingeruje w moje znajomości. Odpowiedział,że jestem za delikatna na tego ministranta i że powinnam znaleźć kogoś kto będzie potrafił założyć rodzinę,dbać o nią i pracować ,po czym powiedział że ten ministrant się do tego nie nadaje
-podczas spowiedzi mówi mi jakie mam piękne wnętrze itp. -ciągle zdrabnia moje imie
-przyjaciółka mi mówiła że podczas mszy też potajemnie na mnie zerka
-ostatnio też uśmiechnął się podczas prowadzenia mszy Proszę o odpowiedź ,czy to normalne zachowanie księdza?