Boję się, że skoncze pod mostem

[Gość strachprzyszloscis]

Mam problem ze sobą. Zaczęłam się bardzo bać przyszłości. Bać się, że skoncze pod mostem, bez pieniędzy, bez niczego. Pochodzę z bogatszej rodziny i nigdy nie byłam biedna. Co jeszcze bardziej mnie przeraża, bo "nie znam prawdziwego życia" i nawet jeśli nie będe miała kasy to nie będe miała nawet prawa do zasiłku, bo w rodzinie są za duże przychody. Ciągle mam wrażenie, że nic ze mnie nie będzie i że skończe marnie. Boję się przyszłości, tego że nie będe miała pracy,.. bo nawet jeśli skoncze studia to teraz wszyscy mówią, że w Polsce nie ma pracy, tym bardziej po studiach a po językowych to już w ogóle, bo rynek jest przepełniony. Przeraża mnie to do tego stopnia, że zrobiłam się skąpa. Nie kupuje sobie prawie niczego, bo ciągle na coś oszczędzam. Nie mam pojęcia na co, ale ciągle "szkoda mi kasy".. Na jedzenie, na ubrania, na wszystko. Druga sprawa jest taka, że tata mnie opłaca a ja wstydzę się tego. Jeszcze nie lubię jak ktoś za mnie płaci, jak ostatnio byłam u takiej rodziny i oni np. fundowali mi zwykłe lody czy pizze to prawie tam płakałam z tego poczucia, że jestem pasożytem i ogólnie.. Ostatnio pieniądze stały się dla mnie jakimś wielkim problemem. Czuję się jak pasożyt i często można przeczytać na internecie czy usłyszeć opinie że po 18roku życia to już trzeba samemu się ogarnąc bo jak rodzic opłaca to jest się pasożytem i tyle. Teraz zacznę studia dzienne i przeraża mnie to, bo w pierwszym roku nie mam pojęcia jak nawet mogłabym polączyć studia z pracą. Ja wiem, że ludzie tak robią, ale ja już wiem, że nie dam rady. Do tego jestem bojaźliwa, niepewna siebie, nierozmowna, wycofuje się i ogólnie troche nie do życia.. Za każdym razem jak coś sobie kupie np przez internet to potem szukam czegoś swojego do sprzedania, żeby mi się "wyrównało".. Ten strach przed przyszłościa i prawdziwą dorosłością sprawia, że tracę motywacje do wszystkiego, bo po co coś robić skoro i tak skoncze pod mostem? Bez kasy? Jako biedne zero? Boję się.

[gosion]

hej:) nie rozsiewaj wokół siebie takiej tragicznej aury, bo to Ci w niczym nie pomoże.
Ja też miałam podobne obawy, ale jakoś sie ułożyło :) na studiach zdobylam doswiadczenie nie pracując zarobkowo - udzielałam sie w wolontariatach i roznych organizacjach i zdobyłam cenne doświadczenie. jesli nie chcesz iść do pracy - spróbuj tego :) organizacje studenckie naprawde robią robotę! I do tego masz kontakt z bardzo fajnymi ludźmi :)
Pozdrawiam.

[ka-wa]

Psychika coś Ci szwankuje,wybierz się do psychologa ,bo wszelkie rady na forum na nic się zdadzą,
doskonale zdajesz sobie sprawę z problemu ,tylko nie potrafisz nad tym zapanować,
/na studiach dziennych rodzice z reguły finansują dzieci i to jest normalne/,
zamartwianie się na zapas nie ma sensu w każdej dziedzinie ,to też wiesz i co z tego...

[mgr Kamila Krocz]

Witam serdecznie!

Przed Tobą całe studia, więc sporo czasu. Wiesz, ile możesz w czasie studiów zdobyć doświadczenia? I to niekoniecznie pracując zawodowo. Są wspomniane już organizacje studenckie, biura karier, konferencje różnego rodzaju i mnóstwo innych eventów, które wyposażają w cenne doświadczenie. Ile z tego weźmiesz dla siebie, zależy tylko od Twojej motywacji. Co do kwestii finansowania przez rodziców - rzeczywiście na studiach dziennych wiele osób korzysta ze wsparcia rodziców. Możesz jednak starać się o stypendium naukowe, jeśli uda Ci się mieć dobrą średnią po I roku. W ten sposób mogłabyś nieco odciążyć rodziców. I nie martw się na zapas. Rynek pracy już od dość długiego czasu jest bardzo niestabilny i wiele osób musi sobie jakoś radzić. Nie snuj czarnych wizji. Wierzę, że Ty też sobie poradzisz. Pomyśl też o popracowaniu nad swoją samooceną, bo to ona wyhamowuje Cię w działaniu i podsuwa czarne wizje. Pozdrawiam!