Skocz do zawartości
Forum

Autyzm czy zespół Aspergera


Gość Hank

Rekomendowane odpowiedzi

Witam! Moje pytanie dotyczy chłopczyka w przedszkolu. Obecnie ma 2 lata i 11 m-cy. Do przedszkola uczęszcza od września 2010 roku. Zaniepokoiło mnie bo dziecko nie poczyniło żadnych postępów w swoim rozwoju w żadnej dziedzinie. Nadal nie mówi, a w chwilach pozornego dla niego zagrożenia głośno woła tatę. Nie reaguje na polecenia, nawet czesto nie reaguje na swoje imię. Nie bawi się z dziećmi, tylko czasami biega za nimi głośno krzycząc. Nie interesuje się grami edukacyjnymi, puzlami, księżkam, i rozmową... Jego zabawa polega zawsze na jeżdzeniu samochodzikami lub wózkami dla lalek. Lubi wchodzić na stoły i krzesłą ale boi się zjeżdzać ze zjeżdzalni. Nie podejmuje żadnych wezwań, nie rysuje, nie maluje i nie wykonuje żadnych prac mamualnych. Bardzo denerwuje się gdy inne dziecko zabiera mu zabawkę potrafi nawet być agresywny, nie potrafi też dzielić się niczym. Nie korzysta z toalety. W wywiadzie rodzice nie potrafili sprecyzować czy dziecko mówi w domu prawidłowo jak na jego wiek czy nie. Pragnę nadmienić, że jest to dziecko z rodziny dwójęzycznej. W przedszkolu mamy kilkoro dwujęzycznych dzieci w tym samym wieku i nie mają większych problemów językowych. Chłopczyk ogólnie jest mało "uciążliwy", ale żyje jakby we własnym świecie, mógłby cały dzień bawić się samochodzikiem, jeżeli nikt nic od niego nie chce. Proszę o poradę czy słusznie mam powody do niepokoju, gdyż nie chcę też bez potrzeby informować o problemie rodziców.

Odnośnik do komentarza

Dziecko powinien zobaczyć specjalista. Nie koniecznie od razu z dziedziny autyzmu - mozna powiedzieć rodzicom, że niepokoją u dziecka jego problemy z mową, integracją z rówieśnikami, zadaniami przedszkolnymi np. Tak, by nie mówić im o podejrzeniach autyzmu, ale skierować tylko na konsultację do psychologa, w trosce o dziecko, w jak najbardziej delikatny dla rodziców sposób.

Odnośnik do komentarza
Gość monikamarny

moje dziecko ma 3 latka i podobne zachowanie do opisywanego przez panią dziecka.Chodzę z nim do poradni psychologiczno-pedagogicznej oraz dzięki wydanej tam opinii o wczesnym wspomaganiu uczęszczam z synem na rehabilitacje.Jednak nie ma jeszcze postawionej diagnozy o pełnym autyźmie ,ale na pewno nosi jego znamiona.Wiem też że im wcześniej rodzice tego dziecka zgłoszą się do specjalistów tym lepiej dla dziecka.Może nie zwracają na to uwagi i myślą że dziecku to minie(mi też dużo ludzi wcześniej mówiło że nie mam panikować)całe szczęście nie posłuchałam i podjęłam leczenie.Dziwi mnie także fakt że dziecko te uczęszcza do zwykłego przedszkola,bo ja muszę szukać przedszkola integracyjnego ze specjalistami od autyzmu-o które trudno.Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza

jeśli dziecko ma zachowania ze spektrum autyzmu (ewidentnie ma), pierwszą i najważniejszą interwencją jest dieta 3x bez ( bez glutenu, bez nabiału i bez cukru), już po tym większość dzieci zmienia się nie do poznania, zaczynaja mowić, reagować na imię, inicjują kontakt wzrokowy, mijają fiksacje. Trzeba tez dziecko zbadać pod kątem pasozytow i grzybowi , czy nie siedza w nim jakieś patogeny które mocno blokują. I wszystkie możliwe badania laboratoryjne ( niestety to wiąże się z kosztami). Poradnia psychologiczno-pedagogiczna bo wymaga WWR (wczesne wspomaganie rozwoju), diagnoza SI ( sensoryczna), wizyta u psychiatry dziecięcego

Odnośnik do komentarza

Witam. 19 miesięcy temu urodziłam synka przez cesarskie cięcie.Starałam się o niego 10 lat.Teraz,gdy mam już to upragnione dziecko obawiam się,że może mieć autyzm lub jakąś inną chorobę.Zaczął chodzić jak miał 16 miesięcy. Wychowywał się ze zwierzętami,one w domu były od zawsze.Nie ma kontaktu z dziećmi. Zauważyłam,że od ok.7miesięcy kręci się w kółko.Dziwne dla mnie jest też to,że kiedyś potrafił powiedzieć"tata" czy "baba" teraz nie mówi nic i cały czas krzyczy.Niepotrafi wskazywać palcem rzeczy,które np.chce.Ma takie napady płaczu.Lubi też wszystkie rzeczy,które się kręcą.Bawi się też innymi zabawkami.Lubi oglądać telewizję.Nie ma "swojego świata",ale cały czas krzyczy.Czasami się tak jakby wyłącza i wygląda jakby coś rozmyślał.Nie rozumie co się do niego mówi. Większość czasu spędza z moją mamą,bo ja dużo pracuje. Nie ma mnie w domu ok.14 godzin/ 5 razy w tygodniu.Tak krzyczy,że czasem tracę cierpliwość i sama na niego krzyczę,chociaż tego nie chce. Chodzi za domownikami i cały czas chce na ręce. Jak wyjdzie na dwór to pierwsze co robi to podchodzi do auta i patrzy na koła,a czasem nawet je liże.Nie reaguje na swoje imię.Je samodzielnie,ale niezbyt perfekcyjnie.Czy mam powody do obaw? Proszę o odpowiedz.Myślę,że to co najważniejsze napisałam. Pozdrawiam!

Odnośnik do komentarza

Za dużo pracujesz. 14 godz. bez matki dla tak małego dziecka to trochę dużo. Nie wyobrażam sobie zostawić na tyle godzin malucha ale wyobrażam sobie jak to na dzieciaczka może wpływać. Kiedy poszłaś do pracy po urodzeniu? W jakim miesiącu życia dziecka?

Odnośnik do komentarza

Wizyta u psychologa to rzeczywiście dobry pomysł. Jeśli masz podejrzenia co do autyzmu czy zespołu aspergera to dziecko rzeczywiście powinien zobaczyć specjalista. Jak jesteś z Warszawy to polecam ośrodek LOGOS DTR na warszawskim Targówku. Chodziłam tam z synem ( ma stwierdzony zespół Aspergera na terapię behawioralną ). Doświadczeni specjaliści i szybkie terminy.

Odnośnik do komentarza

W wielu przypadkach ciężko jest na początku zorientować się czy jest to autyzm czy może jednak zespól Aspergera. Warto jest jednak wybrać się do dobrego specjalisty tak aby ten mógł zobaczyć w czym jest problem,Oraz zlecić dobrą terapię, która jest trochę inna w obu przypadkach.
Zerknijcie sobie tutaj:
http://uroda-nasza.pl/jak-pomoc-dziecku-z-autyzmem/

Na stronie opisane jest w jaki sposob można pomóc dziecku z autyzmem. Jeśli taka terapia jest prowadzona od najmłodszych lat to dziecko lepiej poradzi sobie w przyszłości.

Odnośnik do komentarza

Klinika Psychomedic w 4 lokalizacjach w Warszawie organizuje TUS.

Grupy ruszają 21 września, prowadzone są zawsze przez 2 psychoterapeutów.

Zajęcia przeznaczone są dla dzieci z trudnościami emocjonalnymi i całościowymi zaburzeniami rozwojowymi.

Odnośnik do komentarza

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...