Wahania nastroju a zaburzenia osobowości

[Gość emeraldlife177]

Witam mam 17 lat, od zawsze bylam osobą dość dziwną, nie potrafiłam współpracować w grupie, w szkole miałam najwyzej 3 koleżanki, a reszta mnie nie lubiła. Chodziłam z rodzicami po różnych psychologach, specjalistach, ale nikt nie był w stanie powiedzieć co mi jest. Byly podejrzenia o depresje, fobie szkolną, zespół aspergera, nawet 2 razy wylądowałam w szpitalu psychiatrycznym. Niedawno dowiedziałam się o zaburzeniach osobowości,poczytałam i bardzo mi one do mnie pasują. Moje objawy to przedewszystkim samotność- poza chłopakiem nie mam tak naprawdę żadnych znajomych, przez co nienawidzę szkoły, bardzo niska samoocena, mam wrażenie, że wszyscy są przeciwko mnie, mają mnie za idiotkę, wahania nastroju- są momenty, że jestem spokojna, a są takie że krzyczę na wszystkich, wyzywam, jestem wręcz agresywna i nie umiem nad tym panować, później oczywiście żałuję. Na ulicy czuję taki jakby niepokój, mam problem ze "sztywnym" poruszaniem się przez co mam ogromne kompleksy, nieraz wstydzę sie komuś powiedzieć "dzień dobry", mówię dość cicho, ignoruje pochwały a skupiam sie na krytyce, mam bardzo słabe oceny w szkole, ledwo zdałam w tym roku. Jeśli ktoś mógłby mnie chociaż nakierować, napisać co powinnam ze sobą zrobić, to bylabym bardzo wdzięczna.

[olimpia_p]

Dziwne jest to, że specjaliści Ci nie pomogli. Mnie to wygląda na zaburzenie afektywne dwubiegunowe, ale tylko tak gdybam.

[Gość unna]

Poczytaj trochę książek, jak zmienić swoje życie.
Na początek polecam książki Louise Hay - są pogodne, pełne optymizmu i wierzę, że natchną cię , otuchą.
Potem np." Obudź w sobie olbrzyma" A. Robbins - albo podobne, jest mnóstwo książek tego typu.
Mnie takie lektury pomogły, bo są tam konkretne przykłady ludzi, którzy uporali się ze swoimi problemami.
Ja sobie powiedziałam - im się udało, mnie też się uda zmienić swoje życie.
I udało mi się i wierzę, że i tobie się uda.

[Gość Borderka]

O ile dobrze wyczytałam byłaś w szpitalu psychiatrycznym i tam nie otrzymałaś żadnej diagnozy??
Co powiedzieli psychologowie??

Tak jak choroba dwubiegunowa to może być też zaburzenie borderline (nie wiem czy masz myśli samobójcze i samookaleczałaś się?). Tak naprawdę może być to wszytsko, ale to tylko lekarz może stwierdzić

[Gość emeraldlife177]

1 raz jak bylam w tym szpitalu miałam zaledwie 10 lat, więc ciezko bylo zdiagnozować, ostatecznie powiedzieli, że to depresja i dali mi leki, które trochę pobrałam, ale nic mi nie daly. Drugim razem miałam 12 i bylo podobnie, tyle, że wspominali o fobii szkolnej. Dostalam leki, które mnie tylko otepialy i czulam sie jeszcze gorzej. Jednak ja mam wrażenie, ze to nie jest depresja, tylko problemy osobowości. Najwięcej mi pasuje z unikającej.

[mgr Kamila Krocz]

emeraldlife177, kiedy pacjent jest w młodym wieku, trudno jest stawiać diagnozy. Wielu lekarzy wychodzi z założenia, że objawy mogą wynikać z dojrzewania, burzy hormonów w okresie dorastania, że jest jeszcze czas, że to wszystko się ustabilizuje. No i też łykanie psychotropów, kiedy jest się jeszcze młodym, nie jest najlepszym rozwiązaniem. Nie uważam, abyś miała chorobę afektywną dwubiegunową. Twoje objawy są za mało "wyrażone", by można było podejrzewać ChAD. Możliwe, że masz jakieś zaburzenia osobowości, ale przez Internet nikt nie postawi diagnozy. Może to być osobowość unikająca, chwiejna emocjonalnie, paranoiczna albo jakaś jeszcze inna. Gdybać można, ale po co? Najlepiej, gdybyś razem z rodzicami (nie jesteś pełnoletnia) udała się do dobrego lekarza psychiatry, który w oparciu o wywiad z Tobą i obserwację oraz ewentualnie testy psychologiczne (np. MMPI) mógłby stwierdzić, co dokładnie Ci dolega i jak Ci pomóc. Polecam MMPI, z tym że można go dopiero wykonać, gdy ma się 18 lat, więc musisz jeszcze rok czekać. Test stosuje się przede wszystkim w diagnozie klinicznej do oceny osobowości i zaburzeń psychicznych. Pozdrawiam i życzę powodzenia!