Brak nadziei na przyszłość

[pomocnica]

Witam!!
Ogólnie mówiąc czuje że życie mnie osacza, dusi a ja jestem rozdarta sama w sobie. 3 miesiące po ślubie mieszkamy u moich rodziców na pokoju na wspólnocie. ja nie pracuje siostra chodzi do szkoły, wiec pomagam w domu- naczynia obiad sprzątanie-wiadomo teraz przed swietami nawał.
1. i z jedej strony chce pomóc, lubie z drugiej czuje sie jak służąca.
2. moze bedziemy mieszkac u męza jesli jego siostra pójdzie do narzeczonego mieszkaca wrecz bedziemy musieli tak ona pow. i co mam udawac ze nie wiem ze ona u narzeczonego bedzie miała lepiej a ojcem nie chce sie zajmowac i rodzenswa gośćić? i moze mam im jeszcze dziekowac za dom do remontu?
3. swieta. wypadałoby jechac, a oststnio jak byłam i nie miałam humoru wiec tak sobie siedziałam jak niektórzy to inna siostra wymysliła że nie moge miec dzieci i taka byłam. a udawac raczej nie bede umiała wiec co znów wymyślą?
nie wiem co w tym zyciu robic, jak je odbudowac by miało sens?

[Gość taak]

Czytajac Twoje posty to masz racje ,widac w nich ogromne rozdarcie ,niezdecydowanie ,nadmierne analizowanie.Masz tez sporo pretensji do roznych ludzi .........
Moze moglby Ci pomoc psycholog poukladac w glowie ten caly misz- masz.Po co sie zadreczac tysiacem pytan? Powinnas brac zycie takie jakie jest tu i teraz a Ty za bardzo myslisz o przyszlosci ktorej nikt w 100 % nie jest w stanie przewidziec.Jestes mloda ,masz gdzie mieszkac,masz rodzine to tym powinnas sie cieszyc ......