Uczucie marnowania czasu

[Gość SebastianB]

Cześć! Na wstępie chciałbym się przedstawić. Na imię mam Sebastian chodzę do drugiej klasy liceum ogólnokształcącego o profilu (niestety) humanistycznym. Ostatnio uświadomiłem sobie (trochę późno), że czegoś mi brakuje. Mianowicie chodzi o to, że nie rozwijam się. Najpierw byłem rok w innej szkole, postanowiłem się przepisać do liceum ponieważ tam był za niski poziom jak dla mnie. Przepisałem się, z jednej strony się cieszę a z drugiej mam niedosyt - bo to profil humanistyczny, a marzyłby mi się matematyczny. Mam odczucie trochę marnowania czasu na takim profilu ale nie jest to główny problem, pomińmy to. Otóż uświadomiłem sobie, a raczej zaczęło mi to przeszkadzać, że w niczym się nie rozwijam, nie mam żadnej pasji. Chciałbym odkryć jakąś pasję, czegoś się uczyć na własną ręke, dla siebie, a nie z przymusu. Ale jest problem, nie wiem czego, nie potrafię odnaleźć czegoś co mnie interesuje, nie wiem jak to znaleźć. I nasuwa się pytanie do Was, jak Wy odkryliście swoją pasję - coś co chcecie robić w życiu, a może macie podobny problem. Chciałbym się jakoś rozwijać, nie chcę pracować w przyszłości z przymusu - chcę robić coś co daje satysfakcję, ale moim problemem jest to, że pomimo 17 lat życia na Ziemi dalej nie znalazłem nic dla siebie...

[kwiatuszek2]

I bardzo mądrze piszesz, nie ma to jak pracować w wymarzonej pracy :)
Ja niestety nie mam żadnej większej pasji, nie realizuję się, bo nie wiem w czym. Chociaż czego się nie złapię, to to lubię :) Aktualnie pracuję gdzieś, gdzie też mi się podoba, ale na dłuższą metę będę musiała poszukać czegoś lepszego i lżejszego dla mnie.

Wiesz jesteś jeszcze młody i to, że teraz kształtujesz się na kierunku humanistycznym tak naprawdę o niczym nie decyduje, możesz jeszcze zmienić kierunek. Wiadomo, lepiej iść jedną, a zdecydowaną drogą, ale życie nie jest takie łatwe, jakbyśmy chcieli do końca. Często ludzie ze swoim wykształceniem nie umieją znaleźć pracę w tym zawodzie, muszą się dokształcać, albo chodzić na kursy. Niestety. W Polsce jest ciężko. Ale głowa do góry, nic jeszcze nie jest stracone!

[pietuch]

Moim zdaniem powinienes probowac wszystkiego pokolei...
Odnajdziesz w koncu swoja pasje, cos co sprawia Ci przyjemnosc...
Ja takim wlasnie sposobem odnalazlem sposob na samorealizowanie sie...
Zajelem sie produkcja "amatorsko oczywiscie filmu (konkretnie bedzie to dramat o realiach zycia codziennego), nie jest to latwe zadanie, bowiem samo napisanie scenariusza, pozniej rezyseria (sposob krecenia ujec, ustawienie na planie w odpowiednich miejscach aktorow, aranzacja), pozniej zostaje na koniec montaz tego wszystkiego, jak widzisz zajecie pracochlonne, lecz czas mam, lecz planuje ze wszystkim zmiescic sie w przeciagu roku,bowiem ustalenie terminu koncowego mobilizuje do pracy.
Sprobuj wszystkiego co mogloby stac sie Twoja pasja, Ty juz bedziesz wiedzial najlepiej co sprawi Ci przyjemnosc.
Pozdrawiam i zycze powodzenia.

[Gość SebastianB]

Naszła mnie dziś myśl, żeby spróbować pobawić się w programowanie. Matematykę nawet lubię nie jestem z tej dziedziny wybitny ale jednak z przedmiotów szkolnych to jeden z lepszych, a programowanie się z tym wiąże. Nie wiem jak będzie, ale skoro wszystkiego spróbować to może zacznę właśnie od tego... A jak nie.. No nic chyba trzeba będzie dalej szukać.

[kwiatuszek2]

Noo świetnie :) powodzenia!

[ka-wa]

Taki dylemat ma większość nastolatków a,żeby pracę w przyszłości pogodzić z pasją, to jest trudne, skoro nawet nie wiemy co chcielibyśmy robić w przyszłości.

Ja bym proponowała ,abyś zastanawiał się teraz czym chciałbyś zajmować się w przyszłości,szkoda też ,że rodzice nie potrafią Cię ukierunkować ,
ja akurat swoim dzieciom podpowiadałam /ale musieli się ze mną zgodzić/jaką szkołę wybrać ,znając ich predyspozycje i są bardzo zadowolone.

Może stawiasz sobie za wysoką poprzeczkę w stosunku do możliwości,
przeniosłeś się do innego liceum bo tam wyższy poziom,ok,
ale na klasę matematyczną się nie dostałeś,/tzn.,że bardzo dobry z matematyki nie jesteś/,
jesteś na polskim ,z czego nie jesteś zadowolony,też nie za dobrze,a z jakiego przedmiotu jesteś najlepszy,tak między 5 a 6 ?

[Gość Lawendowa]

Sebastian wybitny na poziomie humana czy na poziomie klasy mat inf bo to zasadnicza różnica jest

[Gość SebastianB]

Chciałbym coś sprostować, nie jest tak, że się nie dostałem na matematyczną klasę, po prostu nie było miejsc. I kolejna rzecz do sprostowania human to nie jest Polski, bardziej historia - wos. Co do tej matematyki - to znam osoby z matematycznych klas, wiem mniej więcej jak tam jest; są tam osoby z gimnazjum z którymi chodziłem, więc na pewno dałbym sobie radę, ale jak mówię to nie profil jest głównym problemem.. Szczerze mówiąc to profil jest dużo mniejszym problemem od tej braku 'pasji'

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Sebastian, napisałeś, że masz trudności w znalezieniu pasji, czegoś, co ukierunkowałoby Twoje życie. Przypomnij sobie, o czym marzyłeś, gdy byłeś dzieckiem, jak wyobrażałeś sobie swoją dorosłość. Czasami w pośpiechu życia zapominamy o najprostszych aktywnościach, które dają dam radość.
Pamiętaj też, że zawsze możesz skorzystać z pomocy doradcy zawodowego - on pomoże Ci odnaleźć Twoje mocne strony i talenty i dzięki temu wskaże obszary, w których mógłbyś się rozwijać.
Pozdrawiam

[Gość unna]

Wpadł ci do głowy pomysł - programowanie, to realizuj go.
Ucz się jako samouk, skorzystaj z pomocy kogoś mądrzejszego, idź na jakieś kursy, działaj!
Zaczyna się od pomysłu - chciałbym coś robić, jak się zaangażujesz, to może stać się twoją pasją, a w każdym razie zawodem, w którym będziesz czuł się dobrze.
Pomysł świetny, bo daje nadzieję na dobrze płatną pracę, albo na prywatny biznes.
Ważne, byś w to wierzył, to ci się uda.

[ka-wa]

Komputerami,programowaniem to chyba każdy chłopak się interesuje ,ale jakbyś w przyszłości chciał iść na studia w tym kierunku to nie dasz rady jak nie będziesz w klasie mat-fiz i to w dobrym liceum,
a jeszcze poziom na studiach a w liceum to skok "milowy",
pasja pasją ,ale już teraz musisz myśleć co dalej z nauką,chyba możesz się przenieść do klasy mat.jak nie od nowego semestru to od następnego roku,
z tą poradnią zawodową , niezły pomysł.

[Reyka]

to że kogoś znasz z tamtych klas to jedno być w takiej klasie to co innego...
Zainteresowało Cię programowanie to działaj, nie spodoba CV się to przerzuć się na coś innego. Jesteś w takim wieku że możesz skakać z płatka na płatek...

[Gość SebastianB]

Może nie potrzebnie pisałem o tym profilu, chciałem tylko "napomknąć" a zrobił się to główny temat. A co do moich marzeń dzieciństwa, to przypomniałem sobie jedno, ale to chyba marzenie większości chłopców - zostać strażakiem.

[Gość unna]

To zostań strażakiem. Wcale to nie jest typowe marzenie dzisiejszej młodzieży.
W tym zawodzie też można zrobić karierę /jeśli się do tego dąży/ ale też można mieć satysfakcję z dobrze przeprowadzonych akcji,/ nie tylko pożary, ale też różne wypadki/