Brak sił, bierność i wycofanie a depresja

[Gość aśka23]

Od ponad roku nie funkcjonuję normalnie. Nie potrafię podjąć żadnych decyzji. Jestem bierna w każdym aspekcie swojego życia. Przyjaźń- nie odbieram telefonów, przez co obraziłam większość znajomych, ale mimo tego, że to cudowni ludzie i bardzo ich sobie cenię, to z większością nie kontaktowałam się od 4 miesięcy. Właściwie robi mi się niedobrze gdy na wyświetlaczu widzę, że ktoś stara się ze mną skontaktować. Studia- nie podeszłam w tym semestrze do żadnego egzaminu i mogę spodziewać się skreślenia z listy studentów po 4 latach studiowania. Rodzina- dom jest jedynym miejscem gdzie czuję się dobrze, ale żeby tak było, to nikt nie może wiedzieć o moich problemach. Dlatego dużo żartuję, wygłupiam się, żeby nikt nic nie zauważył i tylko czasami tracę cierpliwość i wybucham złością, do której najbliżsi już się przyzwyczaili. Cała rodzina i wszyscy znajomi postrzegają mnie jako osobę zaradną i rozsądną, a ja czuję, jakbym wewnętrznie gniła. Boje się kłaść spać, bo wiem, że w końcu obudzę się w dniu, w którym dojdzie do katastrofy i wszystko wyjdzie na jaw. Mimo olbrzymiego szacunku do życia, wyobrażam sobie swoją śmierć na wszystkie możliwe sposoby. Zdaję sobie sprawę, że wizyta u specjalisty jest najlepszym rozwiązaniem, ale ja już naprawdę nie potrafię się zmusić do żadnego działania.

[franca]

~aśka23

Rodzina- dom jest jedynym miejscem gdzie czuję się dobrze, ale żeby tak było, to nikt nie może wiedzieć o moich problemach

Dlaczego?

[Gość uytre]

Aha

[Gość Bor]

aśka 23. uważam, że powinnaś powiedzieć bliskim, że coś ci jest. Koniecznie pójdź też do specjalisty (byłoby ci łatwiej z psiapsiółą albo z mamą), i przebadaj też zdrowie. Objawy depresji daje też alergia (gluten, mleko), pasożyty i grzybica żołądka.

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Aśka napisałaś, że nikt z rodziny nie może wiedzieć o Twoich problemach - dlaczego? Dlaczego przy nich zmuszasz się do udawania, że wszytko jest w porządku? Pamiętaj, że nie musisz być zawsze silna - może warto więc poprosić kogoś bliskiego o pomoc, gdyż ich wsparcie jest Ci w tej chwili bardzo potrzebne.
Pozdrawiam

[Gość aśka23]

Dwa lata temu zmarł mi tata, dlatego nie wyobrażam sobie żeby dołożyć mamie takie rozczarowanie i tak bardzo wszystkich zawieść.

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam,
Nie sądzę, żebyś rozczarowała czy zawiodła mamę tym, co się obecnie z Tobą dzieje. Rozumiem, że nie chcesz jej dokładać zmartwień, ale myślę, że Twoja mama ma prawo wiedzieć o wszystkim - w końcu jest Twoją mamą. Myślisz, że z czasem nie zauważy, że coś złego się z Tobą dzieje?
Pozdrawiam

[Gość aśka23]

Nawet gdy myślę o samej możliwości przeprowadzenia takiej rozmowy i powiedzenia komukolwiek o swojej sytuacji, robi mi się niedobrze i mam wrażenie, że eksploduje mi serce. Cały czas się boje -kładąc się spać i budząc się rano. Czekam na jakiś koniec i nie ważne, czy będzie szczęśliwy, czy wręcz przeciwnie.

[Gość nie-omylna]

a rodzina w ogóle akceptuje twoje słabości? Czy masz być idealna i nieomylna zawsze?

[Gość Natirya]

Kurczę....rozumiem Cię Asiu, mam podobnie. Chcę mieć spokój, unikam ludzi z reguły, denerwują mnie i w większości wyczuwam dziwny fałsz. Kiedyś tyle wychodziłam, nawet imprezowałam, a z czasem coś się we mnie zablokowało. W domu czuję się najlepiej, a jeszcze lepiej w swoim pokoju...
Może po śmierci taty Twoje emocje się kumulował przez cały ten czas i w końcu wszystko eksplodowało?Jakaś przyczyna musi być. :/

[franca]

~aśka23

Nawet gdy myślę o samej możliwości przeprowadzenia takiej rozmowy i powiedzenia komukolwiek o swojej sytuacji, robi mi się niedobrze i mam wrażenie, że eksploduje mi serce.

A nie wiesz, dlaczego może ak być? Jakie masz relacje ze swoją rodziną? Wszystko z tym u Was w porządku?

[Gość aśka23]

Myślę, że stosunki z rodziną mam dobre. Mimo częstych spięć jesteśmy ze sobą blisko, ale myślę, że wiem o nich więcej niż oni o mnie. Nie lubię stwarzać problemów, nie chcę nikogo nimi obarczać. Samo pisanie tutaj sprawia, że czuję się beznadziejnie słaba, żałosna.

[franca]

~aśka23

ale myślę, że wiem o nich więcej niż oni o mnie.

No to czas najwyższy to zmienic. Nie traktuj tego jak obarczanie kogos, jak jakąś złą rzecz. To normalne, że bliscy mówią sobie o problemach.

[Gość aśka23]

To bardzo ciekawe, bo nie przypominam sobie, żebym miała jakiekolwiek problemy ze swoją psychiką a tym bardziej, że ktoś mi umarł. Osoba, która tę ciekawostkę napisała, chyba miała siebie na myśli, bo na pewno nie mnie, ;), Czy przypadkiem nie ma halucynacji ? A może tej osobie co myśli, że jest aśką23, jest potrzebna wizyta u psychiatry ? Jeśli tak, to z pewnością powinna się tam udać, bo to cudowny środek, na tego typu dolegliwości. Jeśli chcesz mi coś "miłego" powiedzieć, to napisz maila z pozdrowieniami, ;), Zmiana osobowości na pewno dobrze ci zrobi. ps - a teraz za kogo się jeszcze podasz ? za krisa007 ? Tak ci oboje wpadli w oko ? To świetnie ! Pzdr. ;)

[Gość sobot]

zjeby są wśród nas. Ma ktoś fantazję, może to po lekach występują jakieś skutki uboczne, ;/