Nadopiekuńcza matka

[Gość Kevin1990]

Witam, przejrzałem nieco tę stronę zanim postanowiłem tu napisać. Problem wielokrotnie poruszany, dlatego chciałbym zapytać o inny jego aspekt. Mam nadopiekuńczą matkę (oprócz matki jest jeszcze ojciec i starsza siostra, którzy pozostają pod jej wielkim wpływem, do tego stopnia, że 30-letnia siostra ma mniej praw niż większość 15-latek), Odnosi się to do wielu dziedzin życia, jako przykład mogę podać, że w wieku 22 lat nie mogę nawet myśleć o tym, żeby mieć dziewczynę (oficjalnie, bo studiując w innym mieście spotykam się z różnymi dziewczynami, ale oczywiście w domu nie mogę o tym wspomnieć). Odpowiedzi, które zwykle są udzielane w podobnych przypadkach to rozmowa z matką, spokojna, rzeczowa. Próbowałem wielokrotnie, rozmowa nie odnosi skutku, do psychologa musiałbym ją chyba siłą zaciągnąć. Jedynym wyjściem, jakie w tej chwili widzę, to żyć oszczędnie, składając pieniądze, aby najszybciej jak to możliwe wyprowadzić się w drugi koniec Polski i zerwać kontakt. Czy ktoś ma może jakiś inny pomysł? Najwcześniej szansę na wyprowadzenie się widzę za 2 lata, ale do tego czasu trzeba jakoś wytrzymać.

[agusia7791]

Być może Twoja mama boi się, że zostanie sama gdy będziesz miał dziewczynę. Zapytaj jej czego tak naprawdę się obawia, powiedz, że nie masz już 5lat i masz prawo do samodzielności i szczęścia, no chyba, że woli aby jej syn był samotny i nieszczęśliwy. Gdy to nie poskutkuje nie będziesz miał innego wyjścia jak wyprowadzka.
Powodzenia:)

[Gość stop wariatkom]

Skoro mieszkasz w innym mieście to chyba tak bardzo nie odczuwasz jej nadopiekuńczości ? Twój pomysł jest dobry, teraz jesteś terroryzowany przez tą wariatkę bo Cię utrzymuje, kiedy będziesz sam na siebie zarabiał nie będzie miała nic do gadania. Kibicuje Ci i łączę się z Tobą w bólu, takie podłe kobiety nigdy nie powinny zostać matkami, ich miejsce jest w szpitalu psychiatrycznym. Na takie żadna rozmowa nie podziała.

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Zacznij od stawiania wyraźnych granic, na początku w błahych sprawach. Z czasem przesuwaj te granice na inne aspekty Twojego życia. Na pewno wzbudzi to w Twojej mamie bunt, szok, złość, ale mimo wszystko musisz być konsekwentny. Jeśli to nie poskutkuje zostaje wyprowadzka.
Pozdrawiam

[Komercha]

ale dlaczego nie możesz mieć dziewczyny? Bo co? Spłodzisz jej wnuka? Czy dziewczyna Ci jej odbierze? PRędzej czy później i tak ułożysz sobie bez niej życie