Czuję lęk i stres przed pracą i ogólnie przed podjęciem jakiejkolwiek pracy - masakra jakaś :(

[Gość aleksandra_olcia_]

 tak jak w temacie - nawet boje się gdziekolwiek wysłać swoje CV , blokadę mam jakąś:(
jestem osobą młodą która jest jeszcze na utrzymaniu rodziców więc na dobrą sprawę nie muszę jeszcze pracować i nie mam noża na gardle, poza tym rodzice nie wymagają jeszcze tego ode mnie i przez cały czas dostaje pieniądze od rodziców właśnie, no ale wiecie, myślałam sobie nawet o jakiejś pracy na wakacje żeby sobie zarobić na swoje wymarzone wakacje na Malediwach bo to jednak spora kwota ale nie mogę się przełamać ? no nie da rady, serio... już nawet sobie  myślałam że przepracuje te pare miesięcy, a potem wynagrodzę sobie to właśnie takimi super wakacjami na które sama sobie w końcu zarobiłam ale nie mogę się przemóc, boję się tego jak to będzie, boję się na jakich ludzi trafię w pracy i krytyki z ich strony... czyli w zasadzie nie boję się pracy tylko ludzi w pracy i tego żeby tylko ktoś mi czegoś niemiłego nie powiedział, nie skrytykował mnie itd. poza tym kontakt z ludźmi też często mnie stresuje, a jak myślę sobie o pracy gdzie miałabym kontakt z ludźmi przez cały czas to na samą myśl mam dość ? staram się motywować że przecież mam cel (wymarzone wakacje) i to powinno mnie już mega motywować i motywuje,ale co z tego skoro się boję?:( często myślę sobie też nawet że przecież dużo ludzi pracuje i daje radę,każdy kiedyś zaczynał i pewnie przechodził przez to samo ale naprawdę mimo wszystko bardzo się stresuję... a właśnie jeszcze odnośnie wakacji - raczej się nie wybieram nigdzie w tym roku, a przynajmniej nie wybieram się nigdzie w trakcie wakacji więc to też powinno mnie motywować bo przecież lepsze to niż siedzenie w domu, no i przede wszystkim jeszcze bym sobie zarobiła ale nie wiem już co mam robić żeby przestać się bać:( ma ktoś z Was jakiś pomysł?:(

[laurette]

3 godziny temu, Gość aleksandra_olcia_ napisał:

boję się tego jak to będzie, boję się na jakich ludzi trafię w pracy i krytyki z ich strony... czyli w zasadzie nie boję się pracy tylko ludzi w pracy i tego żeby tylko ktoś mi czegoś niemiłego nie powiedział, nie skrytykował mnie itd. poza tym kontakt z ludźmi też często mnie stresuje, a jak myślę sobie o pracy gdzie miałabym kontakt z ludźmi przez cały czas to na samą myśl mam dość ?

Czy na codzien też tak masz? Czy jest to związane z tematem podjecia pracy ?

Domyślam się ze nigdy jeszcze nie pracowałaś? Przede wszystkim każdy kiedyś zaczynał, a Ty jesteś młoda . Wolno Ci się uczyć, wolno Ci popełnić błąd, nikt nie jest nieomylny, nikt od razu niczego nie umiał.. Ty nie patrzysz przez ten pryzmat, tylko patrzysz przez pryzmat stresu i tego jak to bedzie. W dodatku od razu , przedstawiasz to sobie w czarnych barwach... Daj sobie szasnę ?

Zapytam jeszcze czy jesteś może introwertykiem? Jak sadzisz? Wiem po sobie że takim osobom jeszcze ciężej wszystko zacząć, łącznie z nową pracą, zmiana otoczenia, itd. 

[Gość Dariusz]

3 godziny temu, Gość aleksandra_olcia_ napisał:

czyli w zasadzie nie boję się pracy tylko ludzi w pracy i tego żeby tylko ktoś mi czegoś niemiłego nie powiedział, nie skrytykował mnie itd. poza tym kontakt z ludźmi też często mnie stresuje, a jak myślę sobie o pracy gdzie miałabym kontakt z ludźmi przez cały czas to na samą myśl mam dość ? staram się motywować że przecież mam cel (wymarzone wakacje) i to powinno mnie już mega motywować i motywuje,ale co z tego skoro się boję?:(

Czyli nie motywuje Cię ten cel i dlatego się boisz. Prosta przeszkoda uniemożliwia Ci rozpoczęcie pracy bo jest Ci wygodnie na garnuszku u rodziców. Ile masz lat? Pomyśl o swojej przyszłości i niech to Cię zmotywuje.

[Gość aleksandra_olcia_]

43 minuty temu, laurette napisał:

Czy na codzien też tak masz? Czy jest to związane z tematem podjecia pracy ?

tak i to często, podejrzewam że wynika to też z mojej dość niskiej samooceny i moich kompleksów :( dlatego często pewnie odczuwam też stres związany z kontaktem z innymi ludźmi...

45 minut temu, laurette napisał:

Domyślam się ze nigdy jeszcze nie pracowałaś? Przede wszystkim każdy kiedyś zaczynał, a Ty jesteś młoda . Wolno Ci się uczyć, wolno Ci popełnić błąd, nikt nie jest nieomylny, nikt od razu niczego nie umiał.. Ty nie patrzysz przez ten pryzmat, tylko patrzysz przez pryzmat stresu i tego jak to bedzie. W dodatku od razu , przedstawiasz to sobie w czarnych barwach... Daj sobie szasnę ?

tak, to prawda - jeszcze nigdy nigdzie nie pracowałam... ale bardzo bym chciała i też  sobie tłumaczę właśnie to że jestem młoda i mam prawo na początku popełniać błędy, do tego pocieszałam się też tym że w razie gdyby było naprawdę bardzo źle lub naprawdę bardzo mi coś nie pasowało to zawsze mogę zrezygnować i poszukać czegoś innego

48 minut temu, laurette napisał:

Zapytam jeszcze czy jesteś może introwertykiem? Jak sadzisz? Wiem po sobie że takim osobom jeszcze ciężej wszystko zacząć, łącznie z nową pracą, zmiana otoczenia, itd. 

zdecydowanie introwertykiem chodź to nie jest tak że nie potrzebuje kontaktu z innymi ludźmi bo potrzebuje i to bardzo chodź sama często go unikam ale to właśnie często z powodu niskiej samooceny, kompleksów, strachu przed opinią innych ludzi, krytyką i ogólnie wszystkim no:( nawet w szkole na przerwach często wolałam spędzać czas sama np. włożyć sobie słuchawki w uszy i słuchać muzyki, bawić się telefonem lub z kimś przez niego rozmawiać, pisać z kimś, czytać książke itp. oczywiście że rozmawiałam też z innymi i też spędzałam z nimi czas, ogólnie byłam raczej lubiana przez klasę ,chociaż nie miałam z nikim tam jakiejś szczególnej więzi, a szkoda w sumie... :( w sensie każdy był dla mnie raczej normalnym kolegą czy koleżanką z klasy, żadnych jakichś głębszych więzi tam raczej nie nawiązałam... 

[laurette]

29 minut temu, Gość aleksandra_olcia_ napisał:

tak i to często, podejrzewam że wynika to też z mojej dość niskiej samooceny i moich kompleksów ? dlatego często pewnie odczuwam też stres związany z kontaktem z innymi ludźmi...

Wiesz, o ile nie będzie to czymś co będzie Ci przeszkadzać w życiu mocno , oraz nie będzie to już zakrawać o fobie społeczną,to jest to w Twoich granicach normy.  Musisz to wyczuć na jakim to jest "poziomie".

30 minut temu, Gość aleksandra_olcia_ napisał:

ale bardzo bym chciała i też  sobie tłumaczę właśnie to że jestem młoda i mam prawo na początku popełniać błędy, do tego pocieszałam się też tym że w razie gdyby było naprawdę bardzo źle lub naprawdę bardzo mi coś nie pasowało to zawsze mogę zrezygnować i poszukać czegoś innego

No pewnie że tak. Bardzo dobrze to sobie tłumaczysz. Dopiero szukasz, wchodzisz na rynek pracy, rzadko jest tak a właściwie to byłby cud by pierwsza praca okazała się ta właściwia. A zatem raz jeszcze mówię, daj sobie szansę i próbuj.

32 minuty temu, Gość aleksandra_olcia_ napisał:

zdecydowanie introwertykiem chodź to nie jest tak że nie potrzebuje kontaktu z innymi ludźmi bo potrzebuje i to bardzo chodź sama często go unikam ale to właśnie często z powodu niskiej samooceny, kompleksów, strachu przed opinią innych ludzi, krytyką i ogólnie wszystkim no:( 

Cóż, taka twoja natura. Introwertyk przeżywa od środka. Na pewno musisz walczyć z samoocena i kompleksami. Nikt nie jest idealny pamiętaj. 

To co tu opisujesz , jest dla mnie zrozumiałe. Być może jesteś introwertykiem społecznym.