Podejmowanie decyzji życia w związku a szacunek partnera

[Gość Kinga40]

Chce zapytać co sądzicie o takiej sytuacji. Partner musiał podjąć pewna kluczową dla siebie decyzję. Jednak po licznych rozmowach nie uwzględnił mnie i mojej opinii. A zaznaczam że to ogromnie ważna decyzja była. Czy to zachowanie jest wporzadku skoro dzielimy razem życie (nie jesteśmy aktualnie małżeństwem ,i nie mamy nic wspólnego razem np żadnej nieruchomości ani konta bankowego )? To że miał takie prawo to wiem. Ale co mam myśleć o tym i o nim samym na przyszłość?

[Gość gerse]

Uważam, że w poważnym związku kluczowe decyzje podejmuje się wspólnie i to jest podstawa wzajemnego szacunku w związku. Zarówno postawa szowinistyczna jak i pantoflarska nie dają szansy na udany, partnerski związek.

Ja, mając doświadczenia z poprzedniej znajomości, wypracowałem prosty test. Jeśli z ust Twojego partnera padną słowa typu zaborczość, osaczanie itp., to nie mam dla Ciebie dobrych wieści.

[Gość liliith]

Czy ta decyzja, choć dotyczy jego spraw, będzie miała wpływ na Ciebie? (na jego przyszłość i pośrednio- na Twoją?).
Jeżeli tak, to nie najlepiej to wygląda. Można rozważać, w jakim zakresie partner uwzględnia Twoje zdanie;
bierze Twoje sprawy pod uwagę;
jak pojmuje partnerstwo w związku.
Jeśli ta sprawa dotyczy Ciebie, to "miło by było", gdybyś była uwzględniona w podejmowaniu decyzji.
Nie podajesz jednak konkretów.

[Gość Kinga40]

A czy ma jakiekolwiek znaczenie to (z punktu widzenia kogoś obcego czyli wypowiadających się tu na forum )że taka decyzję podjął znacznie wcześniej w swojej przeszłości a obecnie najprawdopodobniej ma tylko dojść do jej sfinalizowania. Czy ma to szczególne znaczenie? Jak powinnam się mam do tego odnieść?

[ka-wa]

Piszesz zbyt enigmatycznie i niezrozumiale.
Wiadomo, że jeśli decyzja była wcześniejsza, a teraz ma być sfinalizowana, to miał prawo ją podjąć.
Nie musi to znaczyć, że nie liczy się z Twoim zdaniem, ale mógł się z nim nie zgadzać.
Wszystko też zależy od tego, co to była za sprawa i jak to wpłynie na Ciebie, czy jest dla Ciebie do zaakceptowania.
Dlatego jak nie napiszesz o co konkretnie chodziło, ciężko ocenić sytuację.

[Gość Kinga40]

Ka-wa dawno temu podjął decyzję o sprzedaży swojej nieruchomości. Także dawna decyzja. Ja muszę zaakceptowac ,to jedyne wyjście. Czy to wpłynie na mnie? I tak i nie chyba.

[ka-wa]

Twoje argumenty na nie, jednak go widać nie przekonały, nie wiem czy były za słabe, czy żadne by go nie przekonały.
W każdym razie, jego majątek, jego decyzja i dobrze, bo facet powinien być decyzyjny i za nie odpowiadać.
Jakby Ciebie posłuchał i zrobił wbrew sobie, to dopiero byłby facetem bez jaj...

[Gość Kinga40]

Nie przekonały go bo rozmawialiśmy. Mówił że gdyby się ugiął to postapilby właśnie wbrew sobie.
Ja wiem że to jego majątek. Tylko boję się że to pokazało że w przyszłości przy wspólnych decyzjach też może mnie nie brać pod uwagę a to już załóżmy będzie nasza rzecz lub nieruchomość ,należną do nas obojga. Czy mogę mieć takie obawy teraz czy to bez podstawne? Lalk dotąd nie mogę nic mu zarzucić. Choć też nie było sytuacji żeby to przetestować i zobaczyc. A nie zwiąże się z kimś kto nie bierze pod uwagę mojego zdania jako życiowej partnerki.

[hets]

Ka-wa ma tu sto procent racji ! posłuchaj jej !
prawdziwy facet z jajami ! sam podejmuje decyzje które są słuszne dla jego majątku lub firmy ! może cię zapytać o zdanie !. Jeśli chodzi o was i sprawy dotyczące partnerstwa decydujecie wspólnie !!! rada ;jeśli jest ci z nim dobrze i on dba nie tylko o sytuacje materialne ale też troszczy się o dzieci i ciebie więc nie ma obaw ! miłego wieczoru :-)

[Gość Kinga40]

Właśnie po tej sytuacji zaczęłam się obawiać jak to w przyszłości może być. Jeśli już będziemy mieć coś wspólnego. Czy obawy są słuszne? Ktoś jeszcze wyrazi opinię?
Nie, nie mamy dzieci ani niczego wspólnie. Jesteśmy w związku na ten moment. Para. Poza tym co opisałam brak zastrzeżeń do niego.

[ka-wa]

~Kinga40

. Tylko boję się że to pokazało że w przyszłości przy wspólnych decyzjach też może mnie nie brać pod uwagę a to już załóżmy będzie nasza rzecz lub nieruchomość ,należną do nas obojga. Czy mogę mieć takie obawy teraz czy to bez podstawne?

To już będzie inna sprawa..., o wspólnym majątku, żadna ze stron, nawet nie jest w stanie podjąć decyzji jednostronnie.
Na podstawie tej jednej decyzji, nie da się powiedzieć, jak to będzie w przysłości i nie można powiedzieć w jakim stopniu będzie reagował na T woje argumenty, na pewno nie powinno się obstawiać przy swoim tylko dlatego, żeby wyszło na moje.

Jak jesteście razem, to wiesz czy liczy się z Twoim zdaniem, bo to wychodzi w wielu mniej ważnych sprawach.

Ale jeśli to Ty chcesz "nosić spodnie" w związku, to raczej z tym facetem się nie da.

[Gość Kinga40]

Ka-wa tak na codzień i z tego co na ten moment widzę to liczy się z tym co ja chcę. Wybieramy różne rzeczy razem albo zgadza się na moje propozycje co do np spędzania czasu że idziemy tu albo jedziemy tam. Tylko tyle mogę na razie powiedzieć.
Ta decyzja była ostatnio taka "kluczowa"że tak powiem. No ale to było jego w stu procentach że tak to określę.
Nie wiem co będzie w przyszłości. Ufam mu, bardzo choć jakoś przesadnie długo się nie znamy bo rok. Nie chce tylko i wyłącznie sama podejmować decyzji ale chce partnerstwa od niego. W sumie wiele razy mówił mi że wie na czym w życiu mi zależy i pozwoliłby mi wybrać te rzeczy a nie inne. Bo wie ile to dla mnie znaczy. Chodziło by np o imię dla dziecka lub wybór projektu domu. To strasznie miłe. Tylko na ile jest do tego faktycznie skłonny po tym teraz ?? Na ile to prawda..

[ka-wa]

Nie da się przewidzieć przyszłości, najważniejsze, żeby się nie różnić za bardzo co do priorytetów.
Lubisz też widzę rządzić i dobrze, ale też dobrze jak każdy w związku bardziej rzadzi swoją działką, na zaszadzie, np.Ty urzadzasz kuchnię, ale w wyborze samochodu, bardziej liczy się jego głos.
Chodzi mi o to, żebyś nie oczekiwała tego, że wszystko ma tak być, jak Ty chcesz.
W tej fazie związku, on się zgadza na Twoje różne propozycje, bo mówi to co chcesz usłyszeć, w jakimś stopniu to się w przyszłości zmieni, ale najważniejsze czy jest dobrym człowiekiem, jaki ma charakter.
Teraz to coś za bardzo idealny mi się wydaje, a ideałów nie ma...

Też za bardzo podchodzisz zdroworozsądkowo, za bardzo kalkujesz...
Powinniście pomieszkać razem ze dwa lata, żeby się dobrze poznać, ale pamiętaj, że w związku wcześniej czy później coś zawsze skwierczy i nie będzie tak kolorowo jak teraz.

[kikunia55]

Przypomnij sobie jak u Ciebie w domu rodzice dzielili się obowiązkami i jakie decyzje należaly do kogo, czyja byla dana dzialka  życiowa do ktorej przeważnie druga strona się nie wtrącała a co było do obgadania przez ich dwoje.
Poobserwuj sobie, podpytaj swojego chlopaka jak miały się te sprawy w jego rodzinie. Porównaj, poaanalizuj i będziesz wiedziala kiedy będziecie się kłocić a w czym będziecie bardziej zgodni.

Oczywiście sporo tez zalezy od wkladu finansowego poszczególnych osob. Poniewaz ta osoba, ktora koniecznie chce przeforsowac jakąs swoją ideę, a widzi brak aplauzu z drugiej strony zawsze jeszcze może użyc argumentu w stylu "powinnismy jednak zrobic tak jak ja myślę.Ponadto ja przynoszę do domu zdecydowanie większe pieniądze i uważam, ze to Ty powinnas zrozumiec jednak mój pnkt widzenia i się do niego nagiąć"

I co dalej się będziesz zamartwiala jak Wasze stosunki się ulożą? Zyj po prostu, ciesz się jego towarzystwem, obserwuj spod oka a czas Ci sam pokaże czy warto mu zawierzyć na cale dalsze życie.

[Gość Kinga40]

Ka-wa dziękuję za Twoja opinię . Wiesz ,na pewno kwestia zamieszkania jest kluczową bo to pokaże jaki jest wobec mnie tak na codzień w domu. Ale to jeszcze nie ten moment.
Lubię mieć swoje zdanie fakt. Ale też uważam że to dobrze. Pewne kwestie musi podejmować kobieta w związku. Pewne facet. Powiem Ci że był idealny, jako chłopak do teraz. Nie twierdzę że dalej będzie źle lub inaczej bo bardzo tego nie chce. Ale no to coś mi pokazało. Tak jakoś czuję. Co do priorytetów mamy je chyba takie same. Po prostu chciałam poznać kogoś opinię na temat tej całej sytuacji.

[Gość Kinga40]

Kikunia55 z tym pytaniem i patrzeniem jak to było w rodzinie u mnie i niego to zły pomysł. Zarówno u niego i u mnie nie było to wszystko takie typowe a rodzice się nie zbyt dogadywali. Lub w ogóle. My jako para jesteśmy zgodni tak odebrałam jak na ten moment. No nie ukrywam że trochę go "testuje" życiowo gdybyśmy mieli tworzyć rodzinę kiedyś.
Dlatego tak pytam i chce opinii z zewnątrz. Ale naprawdę słyszałam że on pozwoli mi zdecydować w co najmniej kilku kwestiach ważnych w życiu co mnie cieszy. Chciałabym mówiąc szczerze tak między nami tu na forum, podjąć pewne decyzje sama i żeby on się zgodził. Co w sumie mi jakby potwierdza.

[Gość dammar]

A ja mysle ze ty chcesz partnera kontrolowac i boisz sie bo jednak nie kontrolujesz go calkowicie. Po drugie napisalas ze chcesz go przekonac do czegos i chcesz by sie zgodzil. Dla mnie to troche manipulacja. Kazda kobieta troche manipuluje, ale mam wrazenie ze ty chcesz uzyc tej sprzedazy jako argumentu by przeprowadzic swoj zamiar, uzyjesz tego jako broni przeciwko partnerowi, postawisz go pod sciana. Tak nie mozna. Nie wiem jaki charakter ma twoj partner ale kazdy jednak potrzebuje troche wolnosci bo inaczej poczuje sie osaczony i ucieknie. Jak sie cos buduje to na trwalych podstawach bo inaczej szybko sie rozpadnie.

[Gość Kinga40]

OnkaY masz poniekąd rację, doszłam już do tego. To prawda nie mogłam narzucić mu swojego zdania bo formalnie nie miałam takiego prawa. Tylko po prostu myślałam że choć to jego to weźmie pod uwagę moje zdanie. Ale przekonałyscie mnie że oczekiwałam w tym zbyt wiele a nie powinnam nawet. Wiem co innego gdyby to była wspólną własnością, tu kwestia wygląda inaczej o 180 stopni.
Ale przejdźmy dalej. Pytasz jakie to kwestie mogłabym sama zdecydować. Już pisałam to wcześniej kawie. Wie że pewne sprawy są dla mnie wręcz kluczowe a to np chodzi o wybór imienia dla dziecka albo projektu domu w przyszłości. Mam wrażenie że już teraz to zrozumiał i przystał na to bym tu ja decydowała ostatecznie.
Naprawdę uważasz że mam niespelnione chęci władzy? Czyli to źle żeby mi pozwolił o tym zdecydować kiedyś tak? On chyba zdaje sobie sprawę jakie to dla mnie ważne i w tym cały sek. Gdyby tak było to niezmiernie bym to doceniła. Bo to troszkę w pewnym sensie uleganie dla mojego szczęścia. Tylko z kolei on mnie kocha i chce tego dla mnie.
Dammar ,nie chce go kontrolować w życiu. Nie. Zapędzilam się w kwestii tej decyzji jego nieruchomości ale poza tym niczego mu nie narzucam. Napisalyscie mi że to jego więc nie mogłam się aż tak wtrącić, wcześniej tak tego nie rozumiałam, patrzyłam przez pryzmat nas i pary która liczy się z zdaniem każdej strony.

[kikunia55]

Jesli i jego i Twoi rodzice się między sobą niespecjalnie dogadywali to dla Was obojga zły prognostyk. Piszesz, ze Wy to jestescie bardzo zgodni i nie mozna Was do nich przyrównywać. A zastanowiłas sie dlaczego te dwie pary pokolenie wczesniej się związaly? Własnie dlatego, ze w czasach poznawania się wydawało im się, ze są zgodni.Natomiast tej zgody, tego zauroczenia sobą nie umieli przeniesc na cale swoje życie.

Oczywiście to nie znaczy, ze Wy przy swojej uczciwej pracy w zwiazku nie macie wogóle szans. Niemniej, pewne zachowania i wzorce wynosi sie automatycznie z domu.

A decyzja o ostatecznym rozplanowaniu domu podejmowana przez Ciebie to taka fajna sprawa? A w tym domu to Twój partner nie będzie mieszkał? Może Ty jestes inzynierem budownictwa a on wykladowcą filologii, ze tak piszesz. Ale i w tym wypadku oboje powinniscie umiec się przekonac dlaczego plan domu ma przybrac taką a nie inną opcję. Prędzej mądrzejsze technicznie z Was uzgadnia z projektantem a potem wykonawcami techniczne szczególy budowli.

[Gość Kinga40]

Napisałaś tak jakoby nie było szans dla nas do porozumiewania się jako pary. Czemu bo przez rodziców? A gdzie wzajemny szacunek i miłość? Przez to też a właściwie to główny motywator żeby w związku się udawało. Prawda? Nie twierdzę ani specjalnie nie wierzę że będzie tylko kolorowo bo to z góry niemożliwe. Ale czemu mam myśleć i zakładać z góry że coś jest złym prognostykiem? Chłopak w pełni nie utożsamia się z tym co robią jego rodzice. Tak to obecnie wygląda. Ja nieco bardziej.
Ani ja ani on nie jesteśmy żadnymi inżynierami ani budowlańcami. Ja po prostu marzę o czymś a on chyba chce mi w tym pomoc żeby to kiedyś osiągnąć.

[kikunia55]

Pomóc aby osiągnąc swój dom to piękne i może dlatego on sprzedal swoją nieruchomość. Wyraznie piszesz, ze ostateczne zatwierdzenie planu domu ma należec do Ciebie i mnie to trochę dziwi, bo chyba będziecie tam mieszkac dalej.

"A gdzie wzajemny szacunek i miłość? " Pary z poprzedniego pokolenia się pobierały i do dzis przeciez niosą ten wzajemny szacunek i milosc ( bo ze sobą są) a jednak jak piszesz słabo się dogadują. Jestes młoda i nie powinnas się tym zamartwiac, jednak w mojej ocenie warto zauważyc, ze ludziom pochodzącym z niezbyt zgodnych rodzin może być trudniej utrzymac zgodę między sobą, bo pewne wzorce mamy w siebie wbudowane.I czy moja uwaga jest słuszna czy nie, to odpowie Ci samo życie.

[kikunia55]

Miało być "będziecie w nim mieszkać oboje"- kwestia przyszlego Waszego domu.

[Gość Kinga40]

Tak, w tym domu mieszkalibysmy razem bo miałby to być nasz wspólny dom.
Tak, być może te pieniądze przybliża zakup domu w przyszłości o ile wcześniej nie zajdzie jakaś pilna sytuacja w życiu. Wiadomo, różnie bywa.
Wyraźnie pisze bo tak miałoby być, ja miałabym wybrać projekt. A on miałby na to przystać. Ale ja go nie zmuszam, sam jakby się zgadza na to.
Nie, u nas jest inaczej. A te pary czyli nasi rodzice, jedna para już razem nie jest. Mają innych partnerów. Był rozwód. Nie chce naprawdę żebyśmy się do nich porównywali. Jaki to ma sens.

Kikunia55 mogłabyś napisać mi co tak ogólnie na ten moment sądzisz o moim chłopaku? Także względem mnie po przytoczonej sytuacji po tej jego osobistej decyzji.

[kikunia55]

A co można sądzić. Przeciez chlopak sprzedal nieruchomośc mimo Twojej opini aby jeszcze ją zachować.

Nie wiem co to za nieruchomość. Może mieszkanko jakies małe a Ty myślałas, zeby do niego za jakis czas iśc mieszkać, zanim uzbieracie pieniadze na chatę swoją i dlatego Ci się ta decyzja nie podoba. Boisz się, ze pieniądze się rozpłyną, zanim zostaną zużyte na dom. A może chłopak uważał, ze mieszkanie było w zlej lokalizacji (daleko od centrum, w nieciekawej, niebezpiecznej dzielnicy,zle rozplanowane architektonicznie) i uważa, ze te pieniądze przy małym kredycie lub przy oszczędnosciach własnych, włoży w inne mieszkanie, które bedzie miało korzystniejsze parametry zarówno na jakis czas dla Was, albo na wynajem, gdy bedziecie spłacali kredyt na dom.
Jak przedmówczynie napisały.To jego własnośc i zarządził jak chciał i umiał. A Ty teraz spokojnie będziesz obserwowała, czy nie zamienią sie te pieniądze na zabawy a może na samochód, który np traci szybko na wartości. Ale poniewaz to jego pieniądze to i tak Tobie nic do tego. Jedynie możesz z czasem poznac jego umiejętności gospodarowania gotówką większą niż bieżące zarobki.

[Gość Kinga40]

To taki mniejszy dom rekreacyjny. Z daleka od aglomeracji miejskiej. Nie te pieniądze nie będą na auto czy zabawy. To akurat wiem. Nawet nie musiałabym tego słyszeć osobiście bo wiem. Nie boję się że pieniądze się rozpłynął. Wątpię. I owszem będę myślała w przyszłości o mieszkaniu razem ale do tego akurat jest lokum. To nie o to chodzi.
Chciałam żebyście się wypowiedziały czy to że podjął decyzję o sprzedaży nie biorąc pod uwagę mojego zdania było fair wobec mnie. I co mogę o tym /o nim myśleć na przyszłość bo nie ukrywam zależy mi na nim.