Moja mama mnie nie rozumie

[Natalia Zagubiona ja]

Wczoraj wieczorem rozmawiałam z mamą na każdy temat powiedziała że "widzę w niej zło i że mnie tak ogranicza tylko i wyłącznie dlatego że mi nie ufa" a ja jej na to że jej zdaniem "powinnam być zamknięta w czterech ścianach i oddać jej telefon to jej zdaniem było by najlepsze" powiedziała mi jeszcze "że się o mnie martwi" to jej odpowiedziałam "czego tak na prawdę z naszego teraźniejszego miejsca zamieszkania moją przeszłość znają tylko 2 osoby ale tylko jedna w 100%" a ona na to "może dwie za dołóż" zrozumiałam tom wypowiedz jako że nie mam prawa się z nikim przyjaźnić i że mam nikomu o sobie nic nie mówić...

[Gość ffffffffffffffff]

kiedy nie macie nic mądrego do powiedzenia, zwalcie winę na autorkę, że kłamie, troll, nic nie wyciąga z dyskusji i nie słucha rad. Jakich rad? Tam były jakieś rady?
ka-wa: 'Co widać, to że się nie kochacie, tak jakby nie była Twoją matką, miała żal do całego świata, że Cię ma, może nie chciała mieć dzieci a byłaś wpadką' super rada na postawie 1 posta autorki... No po prostu, rodzice cię nie chcieli, nie kocha cię matka, więcej dystansu do siebie, kłamczucho, prowokatorko.
ka-wa: 'Forum Ci nie jest w stanie pomóc' to chyba najmądrzejsza rada jaką kiedykolwiek dałaś, ale skoro masz taką świadomość, to po co piszesz na forum te swoje nietrafne gdybania i pognębiasz dodatkowo ludzi, którzy już mają przesrane w życiu?
ka-wa: 'Nie powinnam pewnie nawet tak gdybać' no właśnie, nie powinnaś, 'ale skoro chcesz wiedzieć, dlaczego macie takie stosunki, to różne rzeczy przychodzą do głowy.' no właśnie i niestety nie są to mądre rzeczy w tej twojej głowie.

[Natalia Zagubiona ja]

Posłuchaj mnie teraz uważnie to że mam to 15 lat nie znaczy że nie przeszłam nic w życiu to że zaczęłam pisać tu co mnie boli itp itd miało jakiś powód. W sumie teraz może i nic nie piszę to znaczy że jak na razie sobie jakoś radzę ale nie wiem jak później. Może i jestem tylko i wyłącznie "gówniarą" dla innych ale taka się stałam przez innych kiedyś byłam miłą i sympatyczną osobą a teraz jestem chamska nie miła i wredna itp itd...
A może ty taka/taki jesteś bo nic nie przeszłaś/eś w swoim życiu i niczego nie rozumiesz.
Wiem że forum dla innych by nic mnie pomogło. Ale mi pomaga bo wiem że nikt mnie tu nie zna i mogę o wszystkim napisać o czym nikomu nie powiedziała bym prosto w oczy.
A tobie powiem jedno jak coś ci nie pasi w mich postach to zwyczajnie nie musisz na nie patrzeć i tyle.

[mgr Kamila Krocz]

Droga Natalio, jesteś w wieku, w którym rodzice przestają być autorytetami. Uczysz się od innych. I dobrze, bo potrzebujemy różnych osób znaczących w naszym życiu, od których bierzemy przykład (choć nie zawsze zdrowy). Przytoczyłaś fragment rozmowy z mamą, w której przebijają słowa, że się o Ciebie martwi. Jej zakazy, mentorski ton wynika właśnie z lęku o Ciebie. Najgorsze jest jednak to, że zamiast sama poradzić sobie z tym lękiem, obarcza Cię jego konsekwencjami, wymuszając Twoje bezwzględne posłuszeństwo, co oczywiście w Tobie budzi naturalny bunt i sprzeciw. Jak dogadać się z Twoją mamą? Twojej Mamie zaproponowałabym udział w Szkole dla rodziców i wychowawców - na takich warsztatach na pewno usprawniłaby swoje umiejętności komunikacyjne. Jak Ty masz reagować na słowa Mamy? Ze spokojem i zrozumieniem, choć wiem, że to bardzo trudne. Zawsze pamiętaj, że mama nie chce dla Ciebie źle, tylko po prostu się o Ciebie obawia. Zawsze tłumacz mamie, że zdajesz sobie sprawę z jej lęków i troski o Ciebie, ale że jesteś na tyle duża, że potrafisz o siebie zadbać, żeby Ci zaufała. Wierzę, że obie nie zawiedziecie się na sobie. Powodzenia!