Dwa problemy - nerwica i dziewczyna

[randomlyName]

Witam
Mam 21 lat i mam pewien problem. Od zawsze panicznie bałem się wymiotować, jak byłem mały jakoś widziałem jeden film gdy ktoś wymiotował i w szkole na lekcji w podstawówce o tym mówili, że to jest zaraźliwe i kojarzę to tylko z jakąś chorobą.Problem w tym, że boję się jeść często żeby mi nic nie było. Zaczynam o tym myśleć, czuje niektóre objawy które poprzedzały wymioty(kiedy byłem chory - to było straszne). Siedzę i to się pogłębia robi mi się nie dobrze, i boję się momentami wyjść do pracy (pracuje w obsłudze klienta). Jem zazwyczaj normalnie, staram się o tym nie myśleć ale jak już np. czuje, że mi się nie odbije to zaczynam panikować, że zaraz mi coś będzie i będę się męczyć. Zaczyna mi być źle, niedobrze, trzęsę się i takie tam. Szukam wtedy argumentów w głowie, że np kolega też to jadł ze mną i mu nic jest więc co powinno mi być, że może to moja podświadomość i staram się czymś zająć, czasem się udaję ale też nie. Mam strach pójścia spać przed 01:00 w nocy ponieważ myślę, że jak pójdę spać przez tą 01:00 to mogę się obudzić w nocy i będę 'umierać' w łazience (było tak 2x jak się zatrułem czymś lub miałem zły antybiotyk w przypadku choroby) Męczy mnie to niesamowicie, zazwyczaj jest dobrze do wieczora. Było dobrze parę dni i w te noc nie mogłem zasnąć przez pewne myśli (dziewczyna o czym zaraz napiszę) i gdy udało mi się zasnąć po 2, obudziłem się o 3:30 i już panika. Było mi źle, łazienka, na szczęście wyszedłem bez żadnej akcji, byłem mocno śpiący, wróciłem i zasnąłem lecz jestem mocno zmęczony a czeka mnie 12h pracy. Jeżeli chodzi o drugą część problemu. Od paru dni stale myślę co zrobić. Poznałem w miarę super dziewczynę, która trzyma mnie na 'dystans'. Kręcimy już z 2 miesiące, piszemy w pewnym stopniu jak para lecz bez jakiś tam wyznań o uczuciach, ale problem w tym, że Ona robi mi "okresy próbne". Mówi, że zanim będzie coś oficjalnie to muszę poczekać do pół roku,a od tego momentu rok czasu żeby było jakieś życie seksualnie między facetem a kobietą. Wydaje mi się to strasznie ciężkie. Dowiedziałem się od jednego ze znajomych, że zamierza mnie tak przytrzymać do grudnia. Jest tak pewnie przez złe wspomnienia, lecz każdy je ma tak myślę i ja swoich nie przekładam na nową osobę (nie każdy jest taki sam przecież) Zależy jej, to wiem ale w jej odczuciu nie ma co się 'śpieszyć' lecz wydaje mi się, że wyznaczanie mi jakichś 6 miesięcy do tego, żeby ona zachciała coś więcej i potem rok do kolejnego etapu jest trochę przesadą. Lecz problem zaczyna się tutaj, ponieważ też dostałem opcję polecenia za granicę gdzie zawsze wewnętrznie chciałem to spełnić. Nowe otocznie, ludzie, praca, zwyczaje, język. Ale ta dziewczyna jest raczej 'stacjonarna'. Nie chce opuszczać swojej małej miejscowości (Gdzie ja mieszkam w praktycznie 3-4 największym mieście w Polsce). Bo znajomi, rodzina itd. Też z drugiej strony to ja mam w moim mieście i nie mam problemów, żeby kiedyś coś zmienić w życiu. Tylko tej dziewczynie nie podoba się pomysł żebym leciał za granicę. Nie wiem co robić jaką decyzję podjąć. Czy czekać, czy lecieć, do tego te problemy z 'nerwicą' i sporo pracy już męczy totalnie. Proszę o jakieś porady od osoby trzeciej jak na to patrzy.Może pomoże mi to podjąć jakąś decyzje. Pozdrawiam

[Gość Taki99]

Nie wiem co oni robili z wami w szkołach jak edukowali podchodzili i tak dalej, ale ludzie z Twojego okresu i wcześniejsi naprawdę mają dziwne problemy. Ktoś gdzieś popełnił błąd.

[randomlyName]

Ta super dzięki za odpowiedź. Jak edukowali w szkole to ja nie mam na to wpływu ;)

[marta73]

A z tą zagranicą to fajne jakieś miejsce? I na jak długo?

Jak fajne to może jednak pojechać? Skoro dziewczyna wyznacza "okresy próbne", to możesz sobie taki okres przesiedzieć gdzieś daleko i przemyśleć z pewnego dystansu tę znajomość.

Bo skoro ona na dzień dzisiejszy z niczym pewnym się nie zadeklarowała, to nie ma co się na nią oglądać. Nie wiesz, czy w ogóle coś z tego wyjdzie, a nawet jeśli wyjdzie - czy ten związek Cię uszczęśliwi.

Natomiast taki wyjazd może paradoksalnie pomóc każdemu z was ułożyć sobie pewne sprawy w głowie i dojść do ładu z własnymi emocjami - trochę dojrzeć, wydorośleć, bo jesteście jeszcze bardzo młodzi.

Nie wiem jak długo masz być za granicą, ale żyjemy w takim świecie, że jest telefon, jest internet. Jeśli dziewczynie zależy to się będzie z Tobą kontaktować. Jeśli obojgu wam zależy - to albo Ty pewnego dnia wrócisz, albo ona zmieni zdanie i pojedzie do Ciebie.

Nie buduj swojego życia na tym, czego się spodziewasz od drugiej osoby, zwłaszcza, jeśli się do niczego nie zobowiązała i trzyma Cię na dystans. A z pewnością nie poświęcaj na rzecz mglistej i niepewnej przyszłości czegoś co masz w garści tu i teraz.

[randomlyName]

Po tych paru dniach, też mi jakoś lżej i łatwiej podjąć decyzję o wyjeździe. Mówię Jej, że chce wyjechać i jakoś to przechodzi, zacząłem też widzieć, że Jej zależy ale nie chce ograniczać swoich jakichś tam małych marzeń w takim wieku. Dokładnie internet jest i kontakt by się ani trochę nie urwał, w dodatku bardziej martwi mnie mój stan psychiczny na temat tych problemów z żołądkiem/brzuchem. Raz lepiej, raz gorzej. Niby czuje się lepiej a zaraz martwię się, że może coś mi być szukając jakiś dobrych argumentów w głowie, że nie ma co mi być. Ciężkie to ale jakoś może minie i sobie z tym poradzę, najbardziej bym nie chciał mieć tych problemów za granicą, bo nie dość, że nowe miejsce to by doszło to.

[marta73]

A te problemy żołądkowe, to nie jest z nerwów i nadmiaru przejmowania się? Może dla wszelkiej pewności dobrze byłoby skonsultować się z najzwyklejszym lekarzem rodzinnym, a jak nic nie znajdzie (prawdopodobnie nic się nie dzieje, bo z opisu wygląda na nerwicę) to jakoś popracować nad wyciszaniem własnych emocji. Może jakieś bieganie, rower, basen, albo piłka? Tak ze 2-3 razy w tygodniu porządnie się wyszaleć i odstresować.

A w ostateczności to ze sposobów domowych pozostają jeszcze herbatki ziołowe. Jak ja mam jakieś zmartwienie i spać nie mogę to zaparzam sobie wieczorem od razu 2-3 saszetki melisy w jednej szklance. Paskudztwo z tego zielska wychodzi, ale jedna w ogóle na mnie nie działa.

[randomlyName]

Z dnia dzień czasami jest coraz lepiej. Byłem. USG brzucha nie wykryło, problemu z jelitami mam też od zawsze, coś zjem, skurcz, łazienka godzinna i 24h wypompowania. Zaczałem leki brać niby pomogli Debutir na jelita. Brzuch już jest najmniejszym problemem, ale ten żołądek, akurat staram się zajmować myśli, oglądam coś, gram, generalnie pracuje. I czytając opisy wychodzi, że to jakaś nerwicą lekowa. Herbaty ziołowe pije regularnie, rumianek, mięta i rzadko kiedy pomagają. Gorzej gdy to wszystko się nasila. Uwielbiałem wieczory, posiedzieć sobie, pograć, oglądać, a teraz to jest katorga czasem, strach obudzenia się w nocy z problemami z żołądkiem jest straszny ale nic się nie dzieje na szczęście dopóki nie zacznę się zagłębiać. Może jakoś uda się z tym mi uporać

[mgr Kamila Krocz]

Podejrzewam, że problemy gastryczne mogą mieć przyczyny lękowe i tutaj nie pomoże oddziaływanie lekami na objawy, tylko należy wdrożyć leczenie przyczynowe, czyli popracować nad emocjami, np. na terapii. Jeśli chodzi o związek, to możliwe, że dziewczyna potrzebuje czasu, by zaufać do końca. Nie ma poczucia bezpieczeństwa, dlatego wyznacza "okresy próbne, jakby chciała Pana sprawdzić. Proszę dać jej czas, ale jednocześnie nie rezygnować ze swoich szans na rozwój, np. z wyjazdu za granicę. Jeśli to jest czasowy wyjazd, to paradoksalnie taka krótka rozłąka może Was do siebie przybliżyć. Pozdrawiam i powodzenia!

[martyna9666]

Każdemu z czystym sercem mogę polecić dobry Ośrodek Terapii Uzależnień SYMPTOM www.uzalezniony.pl lub www.terapia-leczenie.pl albo też fajną alternatywę dla kogoś kto woli nie wychodzić z domu : Terapia przez Skype http://www.terapiaprzezinternet.com

www.ukraina-pracownicy.pl