Jak się nie bać mówić.

[chudolinio123]

Jak przełamać się kiedy ludzie chcą mnie oceniać,mówić mi co mam robić,spisując mnie na straty moje zdanie się nie liczy itp.A nawet mnie nie znają, przecież to ja kieruje swoim życiem podjęta w życiu decyzja to tylko moja własna jak się nie bać mówić kiedy jestem w śród ludzi i walczyć o swój honor.

[Gość Fight]

Zacznij od mówienia dużo, wypowiadania się na jakiś temat kiedy jesteś sam / sama :)

[js_11]

Ja wszystko analizuję. Z tego wychodzi jakaś racja, a ponieważ poświęcam więcej czasu na myślenie, to mam lepsze argumenty i zazwyczaj mam rację w sytuacjach, które przemyślałem i sprawdziłem, a inni polegają w nich na stereotypach.

Taka sytuacja powoduje jeszcze większe ataki ze strony innych, ale jak mam twarde argumenty i wiem co z czego wynika, to wymuszam na innych wyższy poziom dyskusji. Jeśli mądrzą się i nie szanują mojego zdania, a nie potrafią tego uargumentować, przeczą sobie i gubią się, to siedzę spokojnie, jakby naładowany energią pewności siebie. W takiej sytuacji "zła energia" ludzi odbija się ode mnie jak od tarczy i wraca do adresata. Jeśli nie atakują, tylko normalnie rozmawiają, to szacunek jest zachowany.

[chudolinio123]

Ludzie zawsze widzą to co chcą widzieć,zawsze od takich uciekam jeszcze jak padają słowa które mają znaczenie a zawsze ktoś wejdzie mi pod nogi wróg jest dla mnie wszędzie.

[js_11]

Masz rację, że ludzie widzą to co chcą. Dyskusja z większością tak naprawdę nie ma sensu.

Podchodzę do tego tak, że ewolucja tworzy różne głupie istoty, np taki baran jest głupi, ale przekazuje swoje geny i żyje.

Ludzie też mają biologicznie takie zadanie, a większość to takie barany. To co mówią to tylko treść wypowiadana przez dane zwierzę. Tylko nieliczni są ponad tym i to dostrzegają, a wtedy tępe społeczeństwo stara się zgnoić taką osobę, bo obnaża ich iluzje i jest lustrem, w którym można zobaczyć swoje wady.

Czy przejmujesz się szczekaniem małego pieska, który gryzie Ci nogawkę? To irytujące, ale traktujesz go z wyższością i wiesz, że jednym kopniakiem mógłbyś posłać pieska kilkanaście metrów dalej, ale nie robisz tego, bo jako mądrzejsza istota rozumiesz słabość tego pieska i jest Ci go żal. Takie podejście należy też stosować do większości ludzi, ale moje podejście jest takie: najpierw argumenty, a dopiero następny krok to zlekceważenie.