Nie chce spotykać się z tym chłopakiem bo się wstydzę

[Gość Dggd95]

Kiedyś widziałam się z pewnym chłopakiem tylko tak na "cześć" nawt fajny ale ja się wstydzilam z nim gadac i uciekłam "zachowuje się jak dzikus społeczny. ,kuzynka chcę byśmy mogli wspólnie wyjść ona z jej kolegą i ja z tym chłopakiem. .już nawet ustalila dzień nie pytając mnie..ale ja wiem że będę czuć się spięta malomowna i nieśmiała. .Mam zdiagnozowana depresje i jakas nerwice lekowa która uniemożliwia mi funkcjonowanie. ...Powiedziała że ten chłopak chciał sie ze mną spotkać ale gdziekolwiek wyszlam z nią do jej znajomych zakończyło się porazką i narobilam sobie obciachu .Chcieli żebym wyszła to poszłam i tylko się upokorzylam..ludzie mnie przytłaczaja nie wiem ale nic mnie nie interesuje nic nie cieszy. .,pustka w glowie..Gdybym chociaż w głowie coś miała a jestem pusta jak skarbonka...Ten paralizujacy stres, i lęk nie daje mi żyć ;( Nikt zdrowy nie zrozumie osoby chorej, powie ze inni mają większe problemy. ..Nie czuje ze zyje tylko to taka egzystencja: ( często myślę o śmierci

[MorticiaA]

Hej. Też jestem dzikusem społecznym i mam taką samą diagnozę. Bez leków nie jestem w stanie funkcjonować i izoluję się od ludzi jak tylko mogę. Musisz zgłosić się do psychiatry i podjąć leczenie. Nie ma innej drogi. Lekarz powinien też ocenić czy potrzebujesz psychoterapii i dać ci na nią skierowanie.

[Gość Autorka]

MorticiaA

Hej. Też jestem dzikusem społecznym i mam taką samą diagnozę. Bez leków nie jestem w stanie funkcjonować i izoluję się od ludzi jak tylko mogę. Musisz zgłosić się do psychiatry i podjąć leczenie. Nie ma innej drogi. Lekarz powinien też ocenić czy potrzebujesz psychoterapii i dać ci na nią skierowanie.

Najgorsze ze jesyem na wakacjach u wujka,ciotki kuzynki tam mam jeszcze inna rodzinę i wczorajj byly urodziny ciotki i drugi wujek pytał sie cioci czemu ja taka strasznie nieśmiała i wystraszona jestem ,i musieli o mnie gadac wszyscy tak mi glupio i wstyd ;( zaluje ze tu przyjechałam,. .Ciocia próbuje mnie wypychac w towarzystwo, kuzynka umawia z jakkms chlopakiem,kiedy ja wiem że nie bede wstanie z nim rozmawiać ..będę sztywna i znajac mnie bede go unikac i bede się peszyc i denerwować i jak zwykle skończy się porażka. .Ciocia mówi że wystarczy 'się przelamac i wziąć się w garść czy to wystarczy? ?cxy bez ingerencji lekarza można wyjść z tego okropnego stanu?dodam ze jestem tez DDA

[mgr Kamila Krocz]

Dggd95, jesteś DDA, masz zdiagnozowaną depresję i nerwicę lękową. Ty potrzebujesz profesjonalnej pomocy. Nie wystarczy "wziąć się w garść". Musisz pójść do specjalisty - psychologa albo lekarza psychiatry, który stwierdzi, jaki rodzaj leczenia będzie dla Ciebie najlepszy - leki czy/i psychoterapia. Pozdrawiam!

[Gość Autorka]

mgr Kamila Krocz

Dggd95, jesteś DDA, masz zdiagnozowaną depresję i nerwicę lękową. Ty potrzebujesz profesjonalnej pomocy. Nie wystarczy "wziąć się w garść". Musisz pójść do specjalisty - psychologa albo lekarza psychiatry, który stwierdzi, jaki rodzaj leczenia będzie dla Ciebie najlepszy - leki czy/i psychoterapia. Pozdrawiam!

Dla normalnych ludzi wyjscie na niezobowiazujaca kawę z chlopakiem to jest nic dla mnie to zbyt wiele,będzie tam tez moja kuzynka z którą też nie czuję się swobodnie i milcze ,przy nikim nie mogę być rozluzniona..mówią ze muszę wychodzić do ludzi ,spędzać jak najwięcej czasu z ludźmi, czuję się jakby odrealniona: wole spędzać czas w domu, dobrze czuje sie sama...Nie umiem udawac i uśmiechać sie na siłę, nie mam nic do powiedzenia, zbłaźnie sie przy tym chlooaku,nie potrafię patrzec w oczu,bo czuje taki straszny dyskomfort...czy wychodzenie do ludzi i wyjście na ta kawe sprawi ze kiedykolwiek się przestawie?;( wątpię, juz miałam wiele okazji a ja ciągle zamykam się na ludzi...jak wytłumaczyć cioci ze to silniejsze ode mnie? Ona myśli ze wystarczy chcieć się zmienić: ( Moga Nas zrozumieć osoby które mają ten sam problem..mi sie juz zyc nie chcę. .ludzie nnie męczą. .czasem mam ochotę się upic w samotności i rzucić się pod pociąg by nikt mnie nie znalazl

[Gość Danuta7]

Pamiętam Twoje wątki w których pisałaś o swojej nieciekawej kuzynce. Przy kimś takim dużo osób nabawiło by się kompleksów...
,,czy wychodzenie do ludzi i wyjście na ta kawe sprawi że kiedykolwiek się przestawie?". Pod presją owszem, przestawia się, ale na gorsze... Najlepsze rozwiązanie to powiedzieć im wszystkim że ich towarzystwo (kuzynki i jej kolegów) Ci nie odpowiada i wolisz towarzystwo osób z charakterem podobnym do Twojego. Zresztą to my sami powinniśmy dobierać sobie znajomych czy przyjaciół a nie ktoś inny, w końcu to my powinniśmy czuć się dobrze w czyimś towarzystwie. Bo na siłę to możemy się jedynie nabawić niestrawności...

[Gość Autorka]

~Danuta7

Pamiętam Twoje wątki w których pisałaś o swojej nieciekawej kuzynce. Przy kimś takim dużo osób nabawiło by się kompleksów...
,,czy wychodzenie do ludzi i wyjście na ta kawe sprawi że kiedykolwiek się przestawie?". Pod presją owszem, przestawia się, ale na gorsze... Najlepsze rozwiązanie to powiedzieć im wszystkim że ich towarzystwo (kuzynki i jej kolegów) Ci nie odpowiada i wolisz towarzystwo osób z charakterem podobnym do Twojego. Zresztą to my sami powinniśmy dobierać sobie znajomych czy przyjaciół a nie ktoś inny, w końcu to my powinniśmy czuć się dobrze w czyimś towarzystwie. Bo na siłę to możemy się jedynie nabawić niestrawności...

Głównym powodem dla którego nie chce iść to ta nieśmiałość, lęk i wycofanie społeczne, wstydzę się rodziny a co dopiero obcego chlopaka,do centrum handlowego jak ide i widzę większą grupę ludzi az sie gotuje we mnie,czuje paraliz mam wrażenie ze wszyscy na mnie patrzą się i minę oceniają: ciocia powiedziala ze jestem taką młodą ciotką,bo taka zawsze ppwazna jestem i gadam tak poważnie. Problem tez ze nie mam tematów do rozmów czuje się taka glupia: o niczym nie mam pojęcia: nic mniej NIE interesuje: totalna ignorancja, i wszyscy pytaja czemu ja taka wystraszona jestem. Jak pójdę to kolejny raz zrobie z siebie idiotke,tym swoim dziwnym zachowaniem,nie umiem kontrolowac swojej nadmiernej niesmialosci a takze kontaktu wzrokowego. ..Nie lubie gadac : wole milczec : wszystkich tp wkurza, nic nie zmieni ze wyjde z nimi, jeszcze gorzej bedzie i kolejni ludzie beda mieli powód do obgadywania mojego zachowania

[Gość Autorka]

Co powiedzieć kuzynce? Jak wybrnĄć z tej sytuacji? Nie chcę iść na siłę i zmuszac sie do sztucznego uśmiechu i rozmowy kiedy wiem że nic z siebie nie wykrzesam zrobię z siebie tylko muła..

[Gość Danuta7]

~Autorka

Co powiedzieć kuzynce? Jak wybrnĄć z tej sytuacji? Nie chcę iść na siłę i zmuszac sie do sztucznego uśmiechu i rozmowy kiedy wiem że nic z siebie nie wykrzesam zrobię z siebie tylko muła..

Najlepiej to co tu napisałaś :), tylko już bez drugiej części (,,kiedy wiem, że nic z siebie nie wykrzesam zrobię z siebie tylko muła..."). Nie musisz się tłumaczyć, to jest Twoje zdanie i sama wiesz co jest dla Ciebie najlepsze.
,,do centrum handlowego jak ide i widzę większą grupę ludzi az sie gotuje we mnie,czuje paraliz mam wrażenie ze wszyscy na mnie patrzą się i minę oceniają"
Nie obraź się, ale jeśli masz nieciekawą minę to faktycznie będą Cię negatywnie oceniać, taka jest natura ludzka i nic na to nie poradzisz, jedynie możesz się przystosować. Wiem jak to jest, sama przez to przechodziłam więc co nieco mogę podpowiedzieć. Nie bardzo mogę doradzić co zrobić w takiej sytuacji ponieważ,w moim przypadku, pomógł czas (powiedzmy że ,,wyrosłam z tego) choć całkowicie nie wyszłam z tego. Patrząc wstecz mogę poradzić więcej śmiałości przynajmniej przy innych (kryć się i kulić możesz w pokoju w kącie :D). Psycholog czy psychiatra niewiele wskórają jeśli sama nie będziesz chciała się zmienić. Było tu kiedyś pytanie w stylu ,,czy da się wyleczyć depresję bez antydepresantów?". Zarówno w Twoim jak i tamtym pytaniu jest prosta odpowiedź: da się, niestety trzeba naprawdę dużo samozaparcia, jeśli tego nie ma to i żadne specyfiki nie pomogą ponieważ to są tylko wspomagacze... Życzę powodzenia w dążeniu do celu ;). Pozdrawiam.

[Gość jolcia20]

Wiem cos o tym,od malolaty tak mialam i najlepsze lekarstwo na ta niesmialosc to nie psychiatra ale postanowienie mocne bycia SOBĄ badz dobrą,MÓW co myślisz nie ukrywaj w sercu nic nawet jezeli to bedzie przykre dla innych,chcesz isc idz,nie chcesz nie idz,nikt nie moze toba kierowac,badz wesola wyluzowana taka troche jak lobuziak i naprawde nie mysl o tym co pomyśli ktos o tobie nigdy,to zatruwa życie,pamietaj zawsze badz soba!!!

[Gość jolcia20]

Wiem cos o tym,od malolaty tak mialam i najlepsze lekarstwo na ta niesmialosc to nie psychiatra ale postanowienie mocne bycia SOBĄ badz dobrą,MÓW co myślisz nie ukrywaj w sercu nic nawet jezeli to bedzie przykre dla innych,chcesz isc idz,nie chcesz nie idz,nikt nie moze toba kierowac,badz wesola wyluzowana taka troche jak lobuziak i naprawde nie mysl o tym co pomyśli ktos o tobie nigdy,to zatruwa życie,pamietaj zawsze badz soba!!!A na dobry humor fryzjer,fajny ciuch może jakaś wycieczka nie koniecznie z tą kuzynka jezeli zatruwa Ci życie,pomysl tylko ile stracilas już czasu i nerwów a od zaraz!Bądź Sobą szczerą do bólu wesołą otwartą a wszystko bedzie proste proste proste!!!

[Gość margolcia_63]

Dziewczyno, czy wiesz ile zadowolonych buców i głąbów chodzi po świecie, funkcjonują tak świetnie, że są tacy jacy są. Oni się nie przejmują co ktoś o nich pomyśli.
Jeśli Cię to pocieszy wołała bym spotkać się z tobą, niż z twoją kuzynką i myślę, że większość ludzi z tego forum też.
Pomyśl dlaczego.
"Pustaki" są dla "koneserów" ale też na chwilę.
Nie myśl kto co sobie pomyśli bo zwariujesz i nie przesadzaj z tym myśleniem.
Jesteś za bardzo wrażliwa i wsio!
Nie chcesz iść, nie idź ale ja bym poszła i popatrzyła, zawsze to jakieś doświadczenie. Możesz się zdziwić jaki będzie odbiór twojej osoby.

[Gość milajda]

też mam coś co dręczy mnie
macie racje w dupie mam co kto pomyśli
można być pogodnym uśmiechniętym
i nie ważne co kto myśli o nas
gdyby sie tak wszystkimi piedołami przejmowac to człowiek nie mógłby żyć pracować funkcjonować
Ogłądanie kabaretów w tv uczy dystansowania do życia
W kabaretach nabijają sie i naśmiewają ze wszystkiego
A OTO mocne postanowienie od dzisiaj niczym sie nie przejmuje
ciesze sie mężem pracą dziećmi
drzewami moimi zwierzakami
spacerami,domem ,
wiem że nie o mnie tu chodzi ale podobnie miałam jak ty Dggd95
z czasem jest tego coraz mniej ,
w życiu trzeba sie wiele napracować żeby coś osiągnąć w tym wypadku pewność siebie
a jeśli głupio sie wypadnie w jakiejś sytuacji to co z tego ,po co być idealnym