Niska samoocena, introwertyzm i nieśmiałość

[Gość rainer00]

Witam

Od dłuższego czasu mam mocno zaniżoną samoocenę. Porównuje się do innych. Uważam się za gorszego.
Mam 21 lat i studiuje w Poznaniu. Ta zaniżona samoocena
sprowadziła do samotności. Nie mam znajomych. Kontakty są tylko powierzchowne. Czas wolny spędzam samotnie. Czasem pójdę na basen, do galerii handlowej (bez celu). Lepsze to niż siedzenie w domu. Na ogół moje życie osobiste jest nudne i nie ma sensu. Nie mam się komu wygadać, wyżalić itp.
Obawiam się, że nie mam po co żyć a w szczególności dla kogo żyć. Boję się że mnie nikt nie zechce. Jestem osobą bardzo nieśmiałą, co bardzo przeszkadza w kontaktach z innymi i ogólnie w życiu. Nie mam motywacji do działania. Smutno mi jest cały czas.

Czy jest jeszcze jakaś szansa na to, że poznam prawdziwą miłość w życiu (o ile została mi przypisana)? Czy będę tak do końca życia samotny? Czy moje życie ma sens?

[Gość Orzech laskowy]

Masz 21 lat nie 91 :D Może spróbuj zapisać się na jakieś zajęcia, kółka tam są ludzie, mógłbyś kogoś poznać. Zawsze to lepiej rozmawiać jak łączy was wspólna pasja :)

[dorotka19]

Oczywiście, że poznasz jeszcze wyjątkową osobę w swoim życiu, czeka na Ciebie w życiu wiele pięknych chwil, nie martw się, jesteś młodziutki. Rozejrzyj się dookoła, na pewno jest wokół Ciebie wiele samotnych, skromnych i nieśmiałych dziewczyn, którym też jest brak pewności siebie. Może będzie Ci łatwiej zagadać do takiej cichej osoby niż do bardzo pewnej siebie i że tak powiem - głośnej. Dziewczyny lubią jak się je zagaduje, podrywa, prosi do tańca na dyskotece. Tylko próbuj.
A jeśli chodzi o to, że uważasz się za gorszego. Kompletna bzdura. Każdy jest taki sam, ma równe prawa i w ogóle. Poćwicz nad pewnością siebie. Głowa do góry :)

[mgr Kamila Krocz]

rainer00, podejrzewasz, że Twoje problemy to skutek niskiej samooceny i nieśmiałości. Czy zauważyłeś to dopiero teraz, kiedy na studiach Twoje kontakty stały się powierzchowne, czy już wcześniej miałeś problemy z nawiązywaniem znajomości? Być może Twoje problemy nie sprowadzają się tylko do niskiego poczucia własnej wartości, ale niska samoocena, nieśmiałość, samotność, brak towarzystwa, przygnębienie, smutek, brak motywacji do działania to objawy nastroju depresyjnego, który się u Ciebie rozwija. Może warto byłoby porozmawiać na ten temat z psychologiem?

[Gość przeczytałam]

Uważam ze jak się nie zmienisz, Twoje życie też się nie odmieni. Owszem szanse są, ale wzrosną diametralnie jak zaczniesz nad sobą pracować. Jesteś w takim wieku, że po tej zmianie możesz nawet nie pamętać jakim człowiekiem byłeś. Wszystko w Twoich rękach.

[franca]

Rainer, wymieniłeś w tytule trzy rzeczy, które Ciebie dotyczą. Powiem tak, według mnie problemem jest tylko ta pierwsza z nich, to rzeczywiście nie jest dobre. Widać też, że wynikają z niej inne problemy o których piszesz dalej, np to porównywanie się z innymi. Popracuj nad nią, a myślę że znikną, i duzo lepiej będzie Ci się żyło.

Te dwie następne rzeczy to moim zdaniem sprawa indywidualna, tego, jaką się ma osobowość, temperament, itp. To normalne, że ludzie są różni pod wieloma względami, tymi również. Dlatego trzeba siebie akceptować takim jakim się jest :)) (oczywiście, o ile to jest wrodzone i nie ma w tym nic złego)