Skocz do zawartości
Forum

Zespół Aspergera


Gość Pawelek_84

Rekomendowane odpowiedzi

Gość Pawelek_84

Witam
Nazywam się Paweł Bojarski, mam 26 lat, mieszkam w Gdyni.Opiszę pokrótce swoją sytuację. Urodziłem się w 1984 jako 6 miesięczny wcześniak. Mowa rozwinęła się u mnie szybko, jednak od urodzenia nie tolerowałem sporej ilości ludzi wokół siebie. Gdy poszedłem do szkoły podstawowej, zaczęły się problemy. Nigdy nie miałem kolegów, nie potrafiłem nawiązywać kontaktów, wolałem zostawać sam ze swoimi myślami niż bawić się z dziećmi. Byłem obiektem szyderstw ze strony kolegów, nie potrafiłem się obronić. Po pójściu do liceum problemy znacznie się nasiliły. Zauważyłem ,że w jakichkolwiek niezaplanowanych sytuacjach społecznych się gubię, rówieśnicy śmiali się ze mnie, zacząłem bać się ludzi i czuć, że do nich nie pasuję. W 3 klasie popadłem w depresję, cierpiałem na bezsenność, zacząłem uciekać ze szkoły. Z wielkim trudem dotarłem do 4 klasy i zdałem maturę, lecz strach przed ludźmi i poczucie odmienności zamknęły mnie na długie lata w domu. Próbowałem chodzić do rożnych szkół wyższych, ale po 1 semestrze rezygnowałem.
Zacząłem myśleć o samobójstwie. Uczęszczałem do psychiatrów, lecz dopiero od 2008 po tym jak trafiłem do któregoś z kolei lekarza, mój stan zaczął się poprawiać. Zacząłem wtedy przyjmować neuroleptyki, stymulanty i antydepresanty i uczęszczać na terapię psychologiczną. Mój stan jest obecnie lepszy i od roku pracuję. Występuje u mnie wiele cech Zespołu Aspergera: zawsze miałem obsesyjne zainteresowania, przyswajanie informacji którymi się interesuje przychodzi mi łatwo, również zapamiętywanie liczb i dat nie sprawia mi problemów. Rzeczy od małego układałem wg schematów, gdyż źle się czuję gdy ułożone nie są w porządku. Obawiam się jakichkolwiek zmian, lubię uporządkowane otoczenie, do dziś nie mam potrzeby poznawania nowych ludzi, boję się kontaktu wzrokowego. Mam problemy z koncentracją, np wolę pogrążyć się w myślach niż słuchać i uważać. Jednocześnie niektóre cechy Zespołu Aspergera u mnie nie występują, np: przez lata nauczyłem się rozpoznawać mimikę twarzy, gesty i ton głosu.
Mój psycholog twierdzi, że nie mam Zespołu Aspergera, tylko niektóre cechy, a mój psychiatra uważa inaczej. Proszę o opinię, co państwo myślą o moim przypadku, czy mam Zespół Aspergera czy nie ?

Odnośnik do komentarza

Witam wszystkich , Mam 29 lat i wychowuje syna z zespolem aspergera ,syn ma prawie 7 lat dorzo juz wiem ,chodzimy na terapie i tym podobne ale chciala bym wiedziec co jeszcze nas czeka na co lub na jakie zachowania syna powinnam sie przygotowac ,depresje niechec do zycia prawie mamy juz za sobo intensywnie pracuje na to by bylo mu lrzej. Teraz poszedl do pierwszej klasy i niebede ukrywac ze panicznie sie boje jak sobie poradzi w klasie gdzie jest 30 -cioro dzieci, w zerowce szkolnej jakos dalismy rade ale bylo ciezko to wlasnie wychowawczyni i koledzy syna doprowadzili do tedo ze sym placzac mowil ze ma dosc i niechce juz zyc .Prosze o rady i sugestje co robic jak rozmawiac bo kocham syna ponad wszystko i serce mi sie kraje jak widze jaki jest nieszczesliwy. Aneta

Odnośnik do komentarza
Gość Madzia 1980

anetaCK mój syn ma 15 lat a od 4 zdiagnozowany ZA. Najlepszym wyjściem dla tych dzieci jest szkoła integracyjna. Nie daj sobie wmówić że to są szkoły dla "debili". Jest zupełnie inaczej. W klasie jest max 20 osób z czego do pięciu to dzieci podobne do Twojego syna

Odnośnik do komentarza

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...