Pomoc psychiatryczna dla mamy.

[Gość Rózowa 1888]

Witam. Moja mama od 2003 roku choruje na zaburzenia depresyjne i shizofrenie paranoidalną. W momencie zaostrzenia w 2014 roku pare miesiecy walczylam by mamie pomoc (wizyty u psychiatry,leci az wkoncu dwa razy oddzial w szpitalu) po tym czasie przez 3 lata było lwpiej wydawalo sie ,ze sie poprawiło ale w momencie kiedy wyprowadzilam sie do innego miasta i mama zostala sama przestala jeść,wychodzic z domu,przestala brac leki co spowodowalo ,ze drastycznie schudla i zaczela miec znow objawy chorob. Pogotowie zostalo dwa razy wezwane ,jednak nic procz zalecenia by poszla do lekarza rodzinnego nie otrzymala. Nie wiem jak mam mamie pomoc na odleglosc,niestety praca nie pozwala mi przyjechac do niej. Reszta rodziny nie wykazuje chęci pomocy.Prosze o jakąś poradę.

[ka-wa]

Sama widzisz, że nie da się pomóc na odległość.
Jedyne wyjście, to wspólne zamieszkanie, jeśli mogłabyś zabrać mamę do siebie.
Albo załatwienie opiekunki, którą mama by zaakceptowała.

[April90]

Nie masz zadnej innej bliskiej rodziny? Czasami postraszenie sądem czyni cuda.

[Gość binklo]

Przetestowany wariant planu dnia:
przed południem - dom opieki dziennej (w naszym przypadku Caritas), do którego trzeba się przespacerować i w którym są śniadania i obiady (daje kontakt z ludźmi)
po południu, przed wieczorem - zaprzyjaźniona z mamą opiekunka, która przychodzi na godzinę, czasem mniej, żeby dopilnować leków, kąpieli, porządku w domu.
wieczorem - osoba z rodziny, żeby zobaczyć czy wszystko OK (niekoniecznie codziennie)
soboty i niedziele - raz dziennie wizyta kogoś z rodziny, żeby dopilnować obiadu i leków.

Trzeba by go na pewno zmodyfikować odpowiednio do Twoich możliwości, ale u nas to sprawnie działa już ładnych kilka lat.