Samotność

[Gość hamlam]

Pomóżcie , nie daje sobie już rady z samotnością. Przez ostatnie kilka miesięcy jeszcze jakoś żyłam z tym a teraz już ledwo funkcjonuje. Gdy mam jakieś problem nie mam nawet z kim pogadać , gdy zaczynam panikować kładę się z płaczem na podłogę i uspokajam sama siebie bo wiem że nikt mi nie pomoże. W ekstremalnych przypadkach leżę z pociętymi nogami w wannie. Jak znaleźć kogoś do rozmowy kiedy wszyscy poprzez uprzedzenia cię odrzucają ?

[unna-1]

A skąd te uprzedzenia?
Jaka jest ich przyczyna?
Czy jest coś, co możesz zmienić?
A może jakiś wolontariat? Będziesz komuś potrzebna i wyjdziesz do ludzi, a to pomoże pokonać samotność.
Ważne, by nie zamykać się w czterech ścianach i wyjść, i coś robić.

[Gość hamlam]

uczęszczałam na wolontariat od wielu lat ( starłam się uczestniczyć w każdej zbiórce żywności ) , nie przyniósł mi jakoś wielu znajomości, uprzedzeniem jest moje atopowe zapalenie skóry, ludzie się mnie brzydzą, od lat drwili ze mnie przez to, nigdy nie miałam przyjaciela, tylko otrzymywałam wyzwiska i nieobecności w dzienniku bo nie byłam ze strachu pójść do szkoły a nie chciałam martwić rodziców takimi głupotami, nie każdy samotny zamyka się w 4 ścianach lecz szuka pomocy , ale gdy po jakimś czasie nie daje to efektów to nie widać jednak żadnej możliwości wyjścia z sytuacji

[mgr Kamila Krocz]

Czy leczysz jakoś swoje atopowe zapalenie skóry? Działaś profilaktycznie? Zachęcam też do skorzystania z anonimowego darmowego telefonu zaufania w chwilach, gdy jest Ci bardzo źle i nie masz z kim porozmawiać: nr 116 123. Rozważ też konsultację u psychologa. Samookaleczanie nie ukoi Twojego bólu psychicznego.

[unna-1]

Taka ogólna rada. Unikaj wszystkich sztucznych zapachów, takich jak perfumy, środki do mycia itd. Są silnie uczulające i mogą podrażniać skórę. Jak najmniej chemii w domu i naturalna odzież , najlepiej z bawełny.
Współczuję ci, przykra choroba.

Wolontariat - A może jakieś schronisko np. dla piesków? A może weźmiesz pieska do domu, będziesz miała przyjaciela?
A może poszukasz w internecie ludzi z podobnym problemem i nawiążesz tam przyjaźnie?
Dobrze, że nie zamykasz się i próbujesz wyjść do ludzi. Wierzę, że ci się uda. Powodzenia.

[Gość hamlam]

Leczę azs od co najmniej 10 lat, i przynosi to znikome efekty, wiele razy zmieniałam dietę i nawyki. Miałam wspaniałego pieska ale jego sierść mnie uczulała, i po jego odejściu nie mogłam wziąć nowego. Mam znajomą z Rosji z tym samym problemem, staramy się wzajemnie wspierać. Mm nadzieje że może od przyszłego roku mój los się odmieni i moje życie się polepszy.

[Gość dragonice]

Droga autorko/autorze serdecznie polecam (jeśli jesteś wierzący) wspólnoty dla młodych ludzi. Może w twojej parafii coś takiego funkcjonuje, może w większym mieście mieszkasz to jest wiele opcji. To bardzo dobry pomysł na poznanie innych ludzi.

[Gość draginice]

Wiele takich wspólnot organizuje spotkania zapoznawcze np. po adoracji. Albo sami spotykają się na takim spotkaniu, wspólnie spędzają czas, wyjeżdzają na rekolekcje, śpiewają, modlą się. Grunt to zacząć się rozglądać. Ja już mam na oku jedną. I pójdę. Bo niby czemu nie? Biję się z myślami , ale chęć poznania innych mnie przewyższa.

[Gość Iron Man]

Wiele razy tak miałem wyjdę gdzies zrobie coś. I wiesz co? Uciekałem nie radziłem sobie , i nadal byłem samotny, nadal narzekałem, bo strach bo tamto... ale w końcu wyjdę! Pokaże że mnie stać na to! Przekroczę barierę własnego strachu

[Gość hamlam]

Dziękuje za wsparcie i pomysły, postaram się coś zmienić i większym stopniu starać się o kontakt z ludźmi, oby się udało, najgorsze jest to gdy człowiek dostaje takiego uderzenia energii a gdy zaczyna działać ona ucieka, gdzieś znika i braknie siły żeby tego dokończyć.

[Gość dragonice]

z tą wspólnotą to naprawdę ci polecam. Dowiedz się coś w swojej parafii, poszukaj w innych kościołach. Jest dużo opcji. Wystarczy chęć, a tam ludzi są bardzo życzliwi .

[Gość Hamlam]

Jednak nie dam rady, przez ostanie dni ochoczo szukałam rozwiązania mojego problemu i nic mi to nie dało, wszystko zatacza błędne koło a za każdym razem skutki są jeszcze gorsze, osobiście wam powiem że mam dość życia , nie daje już rady,

[Gość Mahomet]

Twój problem jest nie do rozwiązania. Jedyne wyjście jakie widzę dla ciebie to habit:)

[Gość pogadajmy]

hej. W mojej rodzinie problemy dermatologiczne są częste, a ponieważ skóra to wizytówka człowieka, to wiem, jak z tym ciężko. Sama mam problemy z trądzikiem dziwnego rodzaju, którego kilku już dermatologów leczyło bezskutecznie. Jeśli chcesz możemy porozmawiać, nie tylko o problemach dermatologicznych :D popiszemy na przykład na gg?