Mama i chore nerki

[Patrycja940921]

Witam.
Na początku chciałabym podziękować za poświęcony czas na czytanie mojego "felietonu" . A będzie to "felieton" , przynajmniej tak mi się wydaję zaczynając pisać .... :) Nie wiem od czego zacząć. Więc zacznę od tego, że życie załamało mi się nagle w jednej chwili ... Moja mama od dłuższego czasu źle się czuła. Wcześniej chorowała na nadciśnienie, leczyła się 8 lat. Brała leki ... Niestety w ostatnim czasie jej stan się pogorszył, mimo tego , że namawiałam ją na wizyty u lekarza , to nie chciała mnie słuchać , bo jest bardzo uparta . Ale zdaje sobie sprawę , że jest w tym bardzo dużo mojej winy, bo jako odpowiedzialna córka nie powinnam dyskutować z mamą i sama zaprowadzić ją do lekarza :( W poniedziałek mama poszła do lekarza ogólnego i gdyby nie fakt , że niechcący podczas wizyty mama odebrała telefon jak do niej dzwoniłam zamiast odrzucić połączenie, to nie dowiedziałabym się o niczym .... Usłyszałam , że jest bardzo chora , wyniki krwi i moczu są makabryczne .... Pani doktor skierowała mamę do nefrologa. Oczywiście mama jak przyszła do domu , to nic mi nie powiedziała. Powiedziała, że wszystko jest dobrze i tylko wyniki moczu złe, ale to nic groźnego. Przyznałam się , że wszystko słyszałam ... Ale mama nie przywiązywała do tego wagi, za żadne skarby nie chce pogodzić się z tym, że jest chora , nawet mimo tego , że teraz leży w szpitalu. Ale zaraz do tego dojdę. W środę pojechałam z mamą do nefrologa i to co tam usłyszałam strasznie mnie dobiło. Pani nefrolog powiedziała, że wydolność nerek mamy wynosi 20% i że nerki są strasznie zniszczone i wyglądają jak "suche śliwki" . Kreatynina wynosiła ponad 3 .. Mocznik 88 ... Hemoglobina 8 ... I ogólnie stwierdzono jeszcze anemię. Mama została hospitalizowana w czwartek ( wczoraj ) . Na początku podano jej kroplówkę , której skutkiem miało być oczyszczenie organizmu ( mama co chwilę chodziła do toalety ). Dzisiaj podano mamie krew i jeszcze inne kroplówki, niestety nie pamiętam teraz jakie. Ogólnie ma robione wszystkie badania. Rozmawiałam z lekarzem, który w szpitalu robił mamie jeszcze raz usg i potwierdził to , co powiedziała Pani nefrolog. Bardzo się zmartwiłam. Powiedział, że oni jedynie mogą mamie podleczyć nerki na jakiś czas, ale nie wie na jaki " te nerki popracują może rok, pół roku, dwa miesiące, nie wiem. Później dializy, przeszczep" .... I to wszystkie informacje jakie uzyskałam. Mam wrażenie , że ze względu na mój wiek lekarze nie traktują nie poważnie i nie chcą ze mną rozmawiać mimo tego, że ciągle chodzę i się o coś pytam :( Dziś siedziałam całą noc i czytałam wszystko o chorobach nerek.... Przeczytałam, że dializy bardzo wykańczają organizm i że przeszczep jest lepszy , a na dializach długo się nie pożyje... Było napisane również , że lepiej zrobić przeszczep jeszcze przed dializami. Wiem, że do tego bardzo daleka droga , tym bardziej, że moja mama w ogóle nie przyjmuje do wiadomości tego, że jest na prawdę chora i myśli, że leki ją wyleczą , nerki się zregenerują i będzie wszystko dobrze. Nie chcę aby moja mama meczyła się dializami :( Chciałabym jej oddac nerkę , jeśli kwalifikowałaby się na przeszczep i jesli ja mogłabym być dawcą. Jest jeszcze mój brat, który również się zadeklarował i chcemy być poddani badaniom. Niestety jestem z tym wszystkim sama i kompeltnie nie wiem, co mam robić. Bardzo mi z tym wszystkim źle i ciężko. Moja mama była bardzo zaradną osobą i jeśli ja leżałabym w szpitalu, to zrobiłaby dla mnie wszystko i załatwiłaby więcej niż ja , a ze mna nawet lekarze nie chcą rozmawiać, powiedzą mi coś jednym zdniem i tyle... A teraz leży chora , na lekach, bardzo słaba i wiem, że muszę się nią zająć. Ale jestem bardzo pogubiona, nie wiem co mam robic, od czego zacząć :( Ciągle tylko użalam się i płacze , a wiem ze to nic nie da, ale to raczej z bezsilności. Oczywiscie mamie tego nie pokazuje. Do tego jeszcze moje studia .... Teraz sesja, wszystko zwaliło się na glowe a ja nawet w tej chwili zamiast probowac cos poczytac, to zadaje sobie milion pytan , na ktore nie znam odpowiedzi. Stąd ten post tutaj :( Niedługo na pewno mama zostanie wypisana ze szpitala , ale bardzo mi zależy an tym, aby dostac skierowanie do Wrocławia.... Tylko nie wiem, czy takie skierowanie dostaniemy i czy lekarze mogą je dawac i dadzą , jesli powiem , że ja z bratem chcemy oddac mamie nerkę i nie chcemy czekac na nic dluzej , az jej stan sie pogorszy, tylko ratowac ją póki nie jest za pozno :( Czy istnieja szanse, ze takie skierowanie mama dostanie ? Bardzo boje się , że mama umrze :( Nie chce , zeby meczyla sie z dializami :( Chcialabym oddac mamie swoją nerkę i zyc z nia tak szczesliwie jak dotychczas .... A teraz czuje , ze jakaś częśc mnie się wypala :( Chyba jestem na skraju załamania nerwowego :( Ale nie potrafię inaczej , strasznie sie martwie i boje , że zostanę t sama bez niej :( Jestem zdecydowana na 100 % , że chciałabym oddać mamie nerkę i jeśli to było y mozliwe, to bylabym najszczęśliwszym czlowiekiem na świecie ( kiedys chorowalam często na zapalenie pęcherza, nie wiem czy to byloby przeszkodą). Mama dała mi życie, a ja chce jej to życie uratować, tylko strasznie się pogubiłam i nie wiem nawet od czego mam teraz zacząć :( Jestem sama z bratem z tym problemem, ktory pracuje za granicą. Nie chcę się mu żalić i płakać , zadawać ciągle tych samych pytań , bo wiem , że mu ciężko i ktoś musi chociaż udawac, że jest dobrze.Bardzo panikuję, chciałabym porozmawiac z jakimś lekarzem , ale nikt nie ma dla mnie czasu ani uwagi , a w tej sytuacji nie stać mnie na prywatne wizyty i porady :( Jeśli znajdzie się ktoś z państwa , kto chciałby poswiecic mi chwilę uwagi, to na prawdę bardzo mi ulzy w moim stresie i rozpaczy, bo w chwili aktualnej jestem zrozpaczona :( Bardzo się boje, nie wyobrażam sobie zycia bez mojej mamy :( Najbardziej zależy mi teraz na dostaniu skierowania do Wroclawia :( Zostawię swój numer telefonu i będę bardzo wdzięczna jeśli ktoś doświadczony skontaktuje się ze mną i odpowie mi chociaż na jedno z miliona pytań, które nie dają mi spokoju . Dziękuje jeszcze raz za uwagę i pozdrawiam.

[ka-wa]

Bardzo Ci współczuję ,nie wiem jak tu można pomóc...,nie masz dalszej rodziny ,rodzeństwa mamy ,kogoś kto by Cię wspierał,kto by razem z Tobą rozmawiał z lekarzami?

Nie powinnaś też wpędzać się w poczucie winy ,bo każdy jest dorosły i sam decyduje o wizycie u lekarza i leczeniu,

tak jak z przeszczepem,to mama musi się na niego zgodzić,tak samo jak na przyjęcie Twojej nerki ,
dlatego z nią powinnaś to omówić i zgłosić lekarzowi ,że jesteś na to gotowa.

[Patrycja940921]

jesli mama się zgodzi a zglosimy to lekarzowi, to bez problemu dostaniemy skierowanie gdzies dalej?

[ka-wa]

Jeśli jest wskazanie do przeszczepu,jest dawca ,który spełnia wszystkie warunki,to nie ma przeszkód,ale to nie odbywa się z dnia na dzień,
dlatego pewnie na razie mama będzie miała tak i tak dializy,niestety trzeba się z tym pogodzić ,znam takich co latami jeżdżą na dializy ,bo w starszym wieku ,to pewnie nawet nie robią przeszczepu/zależy też pewnie od ogólnego stanu zdrowia/,a mama ile ma lat?

Nie miej pretensji ,jak mama się nie zgodzi na Twoją propozycję,jeśli będzie miała wskazanie do przeszczepu,może poczekać na dawcę,

a tak w ogóle to poważnie porozmawiaj z lekarzem o tym przeszczepie,
czy mama będzie mogła mieć przeszczep,czy na to pozwoli jej ogólny stan zdrowia i jaka jest szansa na przeszczep od zmarłego dawcy.

Mama doskonale zdaje sobie sprawę ,co się dzieje ,lekarze teraz mówią prawdę ,być może specjalnie przy Tobie bagatelizuje chorobę.