Pomocy!

[Gość niemamsily]

Witam. Jestem w pierwszej klasie technikum i mieszkam na stancji. Rodzice od razu powiedzieli że nie będę dojeżdżać bo " nie ma połączeń autobusowych" a okazało się że jak pokombinowałam to połączenia znalazłam. Jak powiedziałam o tym mamie to ona na to że nie ma sensu moje kombinowanie bo i tak na dojazdy się nie zgodzą. Z początku chciałam mieszkać u babci bo od niej do szkoły mam w miarę nie daleko ale tata się nie godzi bo podejście do babci ma jakie ma. Dla mnie każda niedziela wygląda tak samo. Od południa zaczynam płakać bo trzeba jechać na stancję. Po prostu nie umiem się przyzwyczaić do miasta bo pochodzę ze wsi. Jest mi bardzo ciężko. Chciałam iść się uczyć akurat do tego miasta bo tam mam dużo osób z rodziny i szczerze liczyłam że u kogoś z nich będę mieszkać ale rodzice woleli wysłać mnie do obcej baby niż pozwolić mieszkać u kogoś kogo znam komu mogę się wyżalić. Doszło do tego że łykam tabletki uspokajające. W poniedziałki nie jestem w stanie myśleć na lekcjach. Może mi ktoś coś poradzić?

[ka-wa]

Porozmawiaj szczerze z mamą o swoich odczuciach,wszystko powiedz, co tu napisałaś,jeśli nie zrozumie,
namów mamę na wspólną wizytę u psychologa szkolnego,
niech ją przekona jakie skutki może mieć jej decyzja, podjęta wbrew Twojej woli ,w której się fatalnie czujesz.