Płacz z byle powodu

[Gość esyfloresy]

Witam. Niektórzy pewnie pomyślą ze przesadzam ale ja już naprawdę nie mam siły. Od kilku miesięcy płacze z byle powodu, dziś na przykład pokłóciłam sie z siostrą o porządek i znów płacz, taki spazmatyczny gdzie ciężko sie aż oddycha i nawet po wszystkim jak tylko pomyśle o jakiejś drobnostce odnośnie kłótni czy o siostrze to od razu mam łzy w oczach. Albo ostatnio przepłakałam cala imprezę rozmawiając z koleżanka ze nie pisze do innej znajomej, że mam wszystkich gdzieś, miałam wrażenie ze to tylko ja powinnam wszystkich zagadywać do wszystkich pisać bo jestem jakąś gorszą osobą. Zawsze starałam sie pomagać wszystkim ale gdy teraz trochę sie zmieniło w moim życiu to wszyscy maja mi to za złe, tak jakby przez to ze jestem trochę odważniejsza od innych mam obowiązek robienia wszystkiego. Dodam ze mam 20 lat.

[Gość anita2]

Musisz wziąć się w garść. Jesteś godną osobą, która zasługuje szacunek, szczególnie od samej siebie. Płacz to objaw emocji, ale możesz to jakoś zmienić. Np. jak ktoś Cię wkurzy to nie płacz tylko idź się wyładować, np. biegając. Rozumiem, że jesteś wrażliwa, ale jeśli aż tak łatwo ranić Twoje uczucia to ciężko będzie Ci nawiązywać relacje z ludźmi, nie mówiąc o pracy...

[Natalia Bator]

Przede wszystkim zacznijmy od tego, że nie jesteś gorszą osobą. Jesteś młodą dziewczyną, bardzo wrażliwą, która nie radzi sobie z emocjami. Być może wydarzyło się w Twoim życiu cos, co sprawiło, że nie kontrolujesz swoich emocji. Może zostałaś zraniona i każda sprzeczka wywołuje u Ciebie wspomnienia przeszłości i powoduje łzy. Może to też wynikać z tego, że czujesz się gorsza, a podczas kłótni odczuwasz to, że ktoś ma nad Tobą przewagę - stąd łzy. Jeśli masz trudności w kontrolowaniu ich, możesz porozmawiać z psychologiem na ten temat. On pomoże Ci odkryć źródło Twoich łez i nauczyć Cię jak radzić sobie z emocjami i jak opanować płacz. Powodzenia!

[liryka]

Głowa do góry, pierś do przodu... Nie ma to tam to. Nie możesz płakać przy każdej kłótni bo ludzie nie będą zwracać uwagi na Twój płacz.Nie należy się tak wszystkim emocjować, ludzie tego i tak nie docenią...Musisz wziąć się w garść, nie możesz pozwalać by przy każdej kłótni emocje brały górę, bo inaczej się wykończysz.

[Gość taka bezsilna]

mam 50 lat - jak czytam te wypowiedzi to lzy leja sie po policzkach jest to chyba jakis objaw depresji

[Gość unna]

Też kiedyś często płakałam. Usłyszałam od męża jedynie - histeryczka!, wariatka!
- i było jeszcze gorzej.
Płaczemy, bo czujemy się nieszczęśliwi, bo jest nam źle.
Jednak otoczenie odbiera to jako słabość, a słabym się bezkarnie "dokopuje"
Osiągnęłam wiele w życiu, a przy nim zaczęłam się czuć jak śmieć.
W końcu powiedziałam - dość tego.
Popracowałam nad wzmocnieniem poczucia własnej wartości /stosując autosugestię/, to mi pomogło na dokonanie zmian w życiu.

Czyli trzeba się wzmocnić psychicznie, wyciszyć i uspokoić. Poprawić własną samoocenę, a wszystko zacznie się dobrze układać.