Fascynacja samookaleczaniem

[Gość PinkowaTruska]

Mam 13 lat. Tnę się ale niedo krwi. Ciągle o tym myśle i lubię widok krwi. Normalne czy nie?

[Gość Martita89]

samookaleczanie to nic innego jak manifestacja - takowym zachowaniem tak naprawdę '' wołamy '' o pomoc .
Dlatego moje pytanie brzmi : co skłoniło Cie ,aby po raz pierwszy pociąć się ?
Musisz dotrzeć do źródła problemu - kiedy problem zostaje rozwiązany , nie odczuwamy już potrzeby cięcia się .

Samookaleczenia - powstają głownie , gdy nie potrafimy udźwignąć ciężaru psychicznego , jaki na nas spadł i dlatego ból fizyczny przynosi nam ulgę ..

W mniemaniu osoby tnącej się , to nic złego - a tak naprawdę Musimy nauczyć się rozwiązywać problemy w inny sposób niż CIĘCIE .
Cięciem nie stawiamy czoła problemom ,które na nas spadają - jedyne co robimy w taki sposób to uciekamy od problemu , mimo iż dobrze po takim zdarzeniu czujemy się PROBLEM wciąż pozostaje nie rozwiązany i prędzej czy później powróci ponownie do nas ..

Samookaleczenie nie jest rzeczą normalną i jak najszybciej należy zająć się rozwiązaniem problemu , należy wołać o pomoc inaczej - po prostu zwierzyć się komuś , udać do specjalisty - który wspólnie pomoże rozwiązać nasz problem .

Jeśli nie potrafimy samemu znaleźć przyczyny naszego problemu - rozmowa z kimś kompetentnym , może dużo szybciej nam to umożliwić .

[kwiatuszek2]

Niestety, ale nie jest to normalne. Ani fascynacja krwią, ani samookaleczania. Sądzę, ze kryje się za tym głęboki problem. Porozmawiaj o tym z kimś, możesz iść także do pedagoga.

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Pinkowatruska, tak jak napisała Martita, samookaleczenie jest często sposobem na radzenie sobie z problemami, na obniżanie napięcia emocjonalnego i poziomu lęku. I choć wydaje Ci się to skuteczny sposób, może nawet odczuwasz ulgę, to jest to tylko pozorne - nie rozwiązujesz problemów.
Warto, abyś znalazła inny sposób radzenia sobie w trudnych momentach - w tym może pomóc Ci psycholog szkolny.
Pozdrawiam