Bezsilność wobec partnera

[pinessska]

witam,
jestem w pseudo związku, który zmierza donikąd. jesteśmy razem 4 lata z przerwami, jednak odnoszę wrażenie że mu na mnie nie zależy. Mam 28 lat, On 29 lat ale nie myśli poważnie o życiu. Każde moje zwrócenie uwagi traktuje jak atak, choć spokojnie mówie mu co czuje i myśle. Bardzo dużą rolę w jego życiu odgrywają znajomi. Gdybym kazała mu wybierać czego nie zrobie na pewno wybrałby kolegów. Święta spędziliśmy osobno, bo świętował ze znajomymi właśnie. Sylwestra udało się razem spędzić, aczkolwiek w sumie jedna impreza ale osobno. Sama nie wiem już co myśle i czuje, niby mi zależy ale czuje sie bezsilna, nie mam siły walczyć się i starać skoro on albo tego nie dostrzega, albo nic sobie z tego nie robi. myśle że nie zrobiłoby mu różnicy gdybym znowu odeszła. Nie jestem z kamienia i czasami wykrzycze co mysle, o co on sie obraza i ma pretensje, potrafi sie tydzien nie odzywac. W sumie boje sie ze nic dla niego nie znacze, mysle tak iedy mowi mi przykre rzeczy. Nie chce sie prosic o jego milosc, uwage i zainteresowanie. Kiedy mieszkalismy ze soba wcale nie bylo lepiej. Uwaza ze kazda zla sytuacja miedzy nami jest moja wina. Wiem ze powinnam odpuscic go na dobre i zaczac nowy rok normalnie, ale ciezko jest

[SickAngel]

Zwrócisz mu uwagę,a on ma urażoną dumę i zachowuje się jak dzidzia,mimo 29 lat. Wszystko jest na ciebie,bo lepiej tak zrzucić całą winę na jedną osobę,a swoim zachowaniem się nie przejmować.
Nie takiego życia chcesz i zdajesz sobie z tego sprawę,jednak...no właśnie,ciągle tkwisz w tym co nie ma sensu. Czujesz się uzależniona od niego,boisz się czegoś? że zabraknie ci siły by odejść i go przestać niańczyć?
Ty odchodzisz,wracasz i tak kilka razy,a on się nie przejmuje,wie że następnym razem też przyjdziesz.
Pora wziąć sprawy w swoje ręce,pokazać,że potrafisz żyć bez niego,to na początku jest cholernie trudne,ale wytrwałość i silna wola popłacają.