Ból i gorycz po stracie dziecka

[hdorha]

witam nie umiem sobie teraz poradzić z problemami mój narzeczony zachorował i leży w szpitalu a ja zostałam teraz sama:( cały w tym problem że borykam się z tym że straciłam z nim dziecko we wczesnej ciąży i właśnie najbardziej bolało mnie to że widziałam fragment kosmówki który mi się wydalił... mam codziennie to w oczach! na samą myśl dostaje histerii nie umiem sobie z tym poradzić nawet oddałabym życie za to dziecko ale kiedy wkońcu zniknie ten przeokropny ból!?poszłam do psychologa ale on też nie potrafi mi pomóc.
chciałabym mieć dziecko i cholernie mnie boli to że kobiety je zabijają! jak patrzę na kobiety przy nadzieji kręci mi się łezka w oku. chyba jestem nieudacznicą skoro nie potrafiłam dziecku pomóc...:((

[eeeh..]

Witaj,wiesz, pewnie ja też Ci nie pomogę....chociaż bardzo bym chciała,mogę Ciebie tylko tak wirtalnie przytulić...i współczuć ...tak jak kobieta kobiecie.Nie możesz Siebie winić za to co się stało,nie miałaś na to wpływu przecież, bardzo pragnełaś tego dziecka, na pewno dbałaś o Siebie a mimo wszystko tak się stało....teraz jeszcze dodatkowy stres ...ciężko Ci..kiedyś ten ból ustąpi ..potrzeba czasu.Pozdrawiam Ciebie serdecznie.

[Gość master0909]

Tak . popieram odpowiedz. Nie Ty je zabilas. Wiele dziewczyn poroni zanim plod sie rozwinie. Nie przejmuj sie i postarajcie sie o nowego dzidziusia. Pozdrawiam

[hdorha]

czasami mam ochotę umrzeć i w niebie je spotkać i przytulić bo wiem że jest już aniołkiem pokochałam je od kiedy tylko zostało poczęte. teraz nie wiem co mam oczekiwać od życia i nie wiem czy mój narzeczony wybudzi się ze śpiączki farmakologicznej nie wiem teraz kiedy mogę znów zajść w ciąże ale drugi raz nie przeżyje nie oddam swojego aniołka drugi raz.

[Arabika]

Bardzo Ci współczuje... zbyt dużo Cię spotkało na raz. Ale nie szukaj winy w sobie... to nie Ty jesteś winna śmierci dziecka, czasami po prostu tak się dzieje... Ciezko Ci się jest z tym pogodzić ale czasami nic nie można poradzić.
Teraz musisz byc silna, i mieć wiarę w to że Narzeczony się wybudzi ze śpiączki i będziecie mieć jeszcze gromadkę dzieciaków.
Życze Ci tego z całego serca.

[hdorha]

dziękuję wam za pocieszenie nie znoszę samotności i cierpię bo już nie mogę tego trzymać w sobie dłużej nie mam komu się wygadać bo ludzie mowią żebym zapomniała ale ja nie mogę zapomnieć bo to dla mnie tyragedia nie zobaczyć i nie usłyszeć dziecka jakiego nosiłam pod sercem...

[eeeh..]

......najlepiej Ciebie zrozumieją i pomogą przejśc przez ten trudny czas kobiety które same utraciły dzieci .Poszukaj właśnie takiej grupy wsparcia ,może w kościele ,w necie ,przy ośrodkach samopomocowych....Takie gadanie ludzi że czas leczy rany( chociaż prawdziwe) nic Ci nie pomoże ..pomyśl też o psychiatrze , dostaniesz leki na uspokojenie ,troszkę Cię wyciszą ,pomogą przetrwać ten trudny czas...

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Bardzo mi przykro z powodu tego co Cię spotkało. Tak jak pisali Przedmówcy - nie bierz odpowiedzialności na siebie, nie szukaj winy w sobie.
Przeżywasz teraz żałobę, czujesz ból po stracie - postaraj się go wyrzucić z siebie, nie trzymaj uczuć w sobie, ani ich nie wypieraj. Spróbuj skorzystać również z grupy wsparcia - będziesz tam mogła porozmawiać z kobietami, które przeszły to samo co Ty, uzyskasz zrozumienie i pocieszenie.
Pozdrawiam