Bucowatość i grubiańskość

[Gość edy]

Witam serdecznie, może ktoś coś podpowie
Dobra znajoma powiedziała mi, że jestem "bucowaty", mam "grubiańskie zachowania" i w ten sposób jestem negatywnie odbierany przez gości i taką opinie niektórzy o mnie mają.
Problem jest w tym, że tak naprawdę staram się być życzliwy dla innych i empatyczny ale... jest moment kiedy nachodzi mnie coś w rodzaju agresji, zwłaszcza gdy coś mnie zaskoczy robię się roztrzęsiony, że coś nie jest po mojej myśli, roztrzepany zwłaszcza podczas rozmów i nie wiadomo o co tak naprawdę, wstydzę się swojego zachowania, wstydzę się tego, że nie potrafię nawiązać życzliwego dialogu na poziomie, bądź załatwić sprawy miło i kulturalnie jak przystało na wykształconą osobę.
Jeżeli mam nóż na gardle wtedy potrafię rozmawiać tak jak to powinno wyglądać.
Nie miałem w życiu wzorca mężczyzny, bo ojciec zmarł jak byłem mały, wybrałem jego brata jako taki wzorzec, który niestety odznacza się podobnymi cechami,
Teraz mam 24 lata utarte to wszystko, charakteru nie zmienię, a rzecz sprawia mi problem do tego stopnia, że rozpadł się min. mój związek, kolejne nie wyszły. Nikt przecież nie chce buca... Pozdrawiam.

[Pikaczu]

To jak czujesz że nadchodzi ten moment to wyjdź, przerwij rozmowę, ochłoń w wróć do niej jak będziesz spokojny:)
Co do tego czy nikt nie lubi buca to zależy jakim bucem jesteś. Bo według mnie jest kilka typów. Ja np póki buc jest wesoły, z poczuciem humoru i inteligentny to nie mam jakiś obiekcji. Jeżeli jednak zachowuje się chamsko, jest wredny i jego poziom kultury jest żenująco niski wtedy takiego kogoś nie toleruje

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Moim zdaniem dobrym rozwiązaniem w Twoim przypadku byłyby treningi kompetencji interpersonalnych. Tak jak sam napisałeś osobowość jest trudno zmienić, ale dzięki takim treningom miałbyś szansę wyeliminowania zachowań, które są najbardziej dla Ciebie uciążliwe.
Pozdrawiam