Nienawidzę mojego życia, ale nie mogę się zabić...

[Gość do...33]

... bo za bardzo kocham mamę. Mam 16 lat. Mieszkam z ojczymem Tomaszem, z mamą i z bratem Krzyśkiem (Tomasz jest jego ojcem biologicznym). Tomasz ciągle się wydziera na mnie i na moją mamę, traktuje ją jak psa, mnie zresztą też. Cały czas jej coś wypomina, jest niesprawiedliwy. Jest też strasznie leniwy i chce, żeby wszyscy robili wszystko za niego. Śpi do 11, potem wychodzi do pracy, dociera chyba na 12 (a powinien chodzić na 9 -.-). Moja mam robi wszystko w domu - pierze, gotuje, sprząta, odkurza, zajmuje się moim bratem, który ma lekki autyzm, bawi się z nim, uczy go, pomaga przy uczeniu mnie itd. A tamten nie robi nic. Serio. Jak po pracy wraca do domu około 17-18, to siada przed telewizorem/komputerem i tak do 1 w nocy. I robi wielkie gó*no. Zarabia o 4 stówy więcej od mojej matki, która opłaca wodę, mieszkanie, internet. On opłaca tylko prąd. Nigdy nie robi zakupów. Moja mama nie zarabia dużo, więc to nie jest taka radocha wydawać każdego dnia 30 zł na jedzenie dla całej ,,rodziny". Kiedy kupi chleb, Tomasz zżera połowę. Ostatnio kupiła ser za 8 zł, zjadł cały. Kupiłam jej czekoladki na walentynki za 11 zł, to wyżarł bez pytania nawet. Jasne, każdy pomyśli, że to nic. Rada:,,Niech wezmą rozwód". Cha, cha. Gdyby to było takie proste. Tomasz wychowuje mojego brata dzięki komputerom i telewizji. Serio. On nie umie się nim inaczej zająć. W weekendy mama wychodzi rano kupić jedzenie, jakieś ciasto itd. Krzysiek budzi się około 9 rano, Tomasz włącza mu telewizję, i on ogląda no do 12. Czy dziecko z AUTYZMEM powinno być tak wychowywane? No chyba nie. Dlatego moja mama nie chce go z nim zostawić. Oni zawsze się kłócą w kuchni. Mój pokój jest obok i wszystko, WSZYSTKO słyszę. Strasznie dużo płaczę. Czasem mam ochotę zwalić szafy, porozwalać komputer, rzucam przedmiotami albo wbijam sobie paznokcie jednej ręki w drugą tak, żeby mnie zabolało. I kurde, no to jest nienormalne! Ja nie chcę być psychiczna, ale moje życie mnie ku temu prowadzi. A teraz reszta. Nie mam przyjaciół. Mam koleżanki, które non stop nawijają o swoich włosach, chłopakach, którzy na nie spojrzeli, o tym, że dostały piątkę, a nie szóstkę. Wkurzające i to naprawdę bardzo. Mam ochotę wrzasnąć w twarz tym wszystkim idiotkom, jakie ja mam p******* życie. Ale nie mogę. Bo by tego i tak nie zrozumiały. Co do chłopaków, no lubię wszystkich, na pewno bardziej od dziewczyn, ale nie ma takiego, któremu mogłabym się z tym zwierzyć. Jedyny, na którym mi zależy, nie odzywa się do mnie od miesiąca. I nie wiem, o co chodzi, a nie mogę się zapytać, bo my nie byliśmy razem. A tak się fajnie zapowiadało, już nawet usłyszałam gdzieś, że mu się podobam, a tu nagle... Wszystko się spieprzyło. Ja niczego bym od niego nie chciała. Nie musielibyśmy być razem, po prostu chciałabym się czasem spotkać i tyle, żeby z nim przebywać. No, ale jest, jak mówię. Jedyną moją nadzieją jest liceum. Uczę się, ile mogę, mimo że nie zawsze mi wychodzą piątki, ale staram się - robię dodatkowe prace, zapisuję się na konkursy, słucham na lekcji, notuję. Mam nadzieję, że w liceum wreszcie poznam kogoś fajnego. Chociaż, szczerze, nie wiem, czy ktoś taki w ogóle istnieje... Nie liczę na zmianę w mojej pseudorodzinie, mam nadzieję, że zmieni się na lepsze sytuacja z tym chłopakiem. Na prawdziwą przyjaźń już też nie liczę. W sumie nie liczę na nic. Chociaż.... Liczę na cud. :)

[Gość gosc]

Dokładnie dziewczyna opisała piekło, w jakim się znalazła, a w zamian od psychologa dostała to, o czym każdy wie!!!!

[Gość gosc]

Aha i jeszcze jedno, pogadaj z mamą, naprawdę nie z żadną psycholog szkolną, one ci więcej zrobią szumu niż tego teraz potrzebujesz. Pogadaj z nią raz czy dwa, nawet trzy razy! Tak na spokojnie i powiedz JEJ dokładnie to, co tu napisałaś. Myślę, że jej też da to do zrozumienia. Dzieci są najważniejsze, uwierz mi, zwłaszcza dla mam:)))

[Gość gosc]

Ja też tak mam, mama się stara, ojczym niby robi wszystko ale i tak nic nie mamy, tylko na pokaz.
Już nie mogę się doczekać, kiedy wreszcie zacznę pracować i pomogę mamie.
Doskonale cię rozumiem i wiem co przeżywasz.

[Gość gosc]

Opisałaś sytuacje identyczną jak ja mam, no z wyjątkiem imienia ojczyma i tym, że mój brat ma 16 lat. Nasze życie jest po prostu żałosne!

[Gość gosc]

Skąd ja to znam.
Sytuacja Bardzo podobna tyle, że nie mam brata tylko siostrę (zdrową).
A mojej matki mąż to dodatkowo alkoholik, który po pracy siada na laptopa, albo chodzi do knajpy obok ;/
A przez niego popsuła się relacja między mną, a moją mamą.

Ps. Psycholog to nie czarodziej, nie czepiajcie się jej.
To jest też człowiek i nie wyczaruje niczego.
Może jedynie podpowiedzieć jak poradzić sobie ze stresem,
złością i napięciem emocjonalnym.
A poza tym przez internet nie da się za bardzo pomóc nie mogąc wypytać o szczegóły, nie widząc reakcji, ani uczuć pacjenta.

Pozdrawiam

[Gość agata94]

Widzę, że nie tylko ja spotykam się z opisaną powyżej sytuacją :) Tyle, że u mnie ojczym nie jest [jeszcze..] mężem mojej mamy, jednak mają razem 8-letnią, rozpieszczoną do potęgi córunię tatusia. Co się z tym wiąże? Mają we dwójkę niezłe układy wobec mnie, mała kłamie jak z nut, bo tatuś powtarza: "Jak ci coś Agata zrobi, to mi powiedz, a ja dam jej karę". Jak można tak uczyć dziecko? Doprowadza to do tego, że potrafi iść sobie normalnie, rozpłakać się i powiedzieć, że ją uderzyłam :). I kiedy mówię, najszczerzej jak tylko potrafię, że tego NIE ZROBIŁAM, słyszę: "Ja już cię dobrze znam, szlaban!". A mama? Mama kiedyś miała swoje zdanie, ufała mi i rozmawiała ze mną jak z przyjaciółką od serca. And now? :) Now it's over ;). Ukochany jest jej obrazkiem, jej ideałem, z którego MUSI brać przykład, bo inaczej wybucha awantura. I macie rację - tu nie pomoże żaden szkolny psycholog. To jest po prostu życie.

[Gość Redakcja abcZdrowie.pl]

Pamiętaj, że z każdej sytuacji jest wyjście. Pomocy możesz szukać
wśród bliskich i przyjaciół. Dodatkowo zawsze możesz liczyć na
profesjonalną pomoc w izbie przyjęć szpitala psychiatrycznego lub
każdego innego szpitala.

Skorzystaj z wybranego telefonu zaufania aby uzyskać pomoc psychologa:

POMOC OFIAROM PRZESTĘPSTW
tel. 022 635 77 05 lub tel. 022 635 77 62
00-225 Warszawa, ul. Zakroczymska 6
Dni i godziny przyjęć specjalisów: poniedziałek od 10 do 18, wtorek -
piatek godz. 8 - 16
Urząd Miasta st. Warszawy zadbał o stworzenie Zespołu ds. Pomocy
Ofiarom Przestępstw. Pomoc prawna i psychologiczna świadczona jest
bezpłatnie osobom poszkodowanym w wyniku przestępstw przeciwko życiu i
zdrowiu.

TOWARZYSTWO POMOCY MŁODZIEŻY
tel. 022 635 54 67
w godz. 14.00 - 18.00

DLA OSÓB DOŚWIADCZAJĄCYCH DEPRESJI
tel. 022 838 34 96
Stowarzyszenie ISKRA przy ośrodku Nowolipie
czwartek w godz. 17.00 - 19.00

MŁODZIEŻOWY TELEFON ZAUFANIA
tel. 192 88, www.mtz.waw.pl
czynny w dni powszednie

ALKOHOL NISZCZY CIEBIE, TWOJĄ RODZINĘ - ZADZWOŃ !
tel. 022 853 52 22
Fundacja Dominik - dyżur psychologa
środa, piątek w godz. 16.30 - 19.30

BEMOWSKI TELEFON ZAUFANIA
tel. 022 664 15 58
Problemy rodzinne i osobiste, poniedziałek - piątek w godz. 14.00 - 20.00
# Ośrodka Pomocy Społecznej
tel. 022 638 87 38
w godz. 22.00 - 6.00

BIURO SŁUŻBY KRAJOWEJ AA
tel. 022 828 04 94
poniedziałek - piątek w godz. 8.00 - 16.00

REGION WARSZAWA AA
tel. 022 616 05 68
poniedziałek - piątek w godz. 16.00 - 21.00

CENTRUM PRAW KOBIET
tel. 022 652 01 17
w godz. 10.00 - 15.00

DLA DIABETYKÓW
tel. 0800 401 061
Infolinia medycznej firmy Hand Prod w godz. 9.00 - 16.00

DLA DZIECI I MŁODZIEŻY DORASTAJĄCEJ I DOROSŁEJ
tel. 022 672 52 26
Fundacja Lepszy Świat

DLA DZIECI I NASTOLATKÓW ZANIEDBANYCH, SEKSUALNIE WYKORZYSTYWANYCH
KTÓRYCH RODZICE PIJĄ
tel. 022 827 61 72
Stowarzyszenie OPTA
poniedziałek - piątek w godz. 15.00 - 18.00

DLA GEJÓW , LESBIJEK I ICH BLISKICH
tel. 022 628 52 22
Telefon zaufania dla lesbijek, gejów i ich bliskich Polskiego
Towarzystwa Pomocy Telefonicznej
wtorek: tel. zaufania Grupy Chrześcijańskiej, 18.00-21.00
środa: tel. zaufania dla lesbijek 18.00-21.00
czwartek, piątek: tel. zaufania dla gejów 18.00-21.00

DLA KOBIET
tel. 022 635 93 92
Wsparcie Federacji na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny
poniedziałek - piątek w godz. 16.00 - 20.00

DLA KOBIET W CIĄZY
tel. 022 624 20 68 lub tel. 0602 285 444
poniedziałek - piątek w godz. 9.00 - 18.00

DLA KOBIET W CIĄZY I MATEK MAŁYCH DZIECI
tel. 022 635 10 11
poniedziałek - piątek w godz. 10.00 - 15.00
# Biuro interwencji
tel. 022 635 30 92
w godz. 10.00 - 14.00

DLA OSÓB UZALEŻNIONYCH OD ALKOHOLU I DOZNAJĄCYCH PRZEMOCY W RODZINIE
# wsparcia udzielają pracownicy OPS Wola
tel. 022 654 16 61, tel. 022 654 50 21
poniedziałek - piątek w godz. 9.00 - 19.00
# wsparcia udzielają pracownicy OPS Żoliborz
tel. 022 833 15 21 w.115

DLA OSÓB W TRUDNEJ SYTUACJI ŻYCIOWEJ
tel. 022 828 12 95
Biuro Porad Obywatelskich
poniedziałek w godz. 10.00 - 19.00 wtorek - piatek w godz. 9.00 - 17.00

DLA OSÓB Z PROBLEMEM ALKOHOLOWYM
tel. 022 842 26 00
Polskie Towarzystwo Pomocy Telefonicznej
poniedziałek - piatek w godz. 15.00 - 20.00

DLA OSÓB Z PROBLEMEM CHOROBY ALKOHOLOWEJ
tel. 022 869 02 86
Wsparcie Fundacji Trzeżwościowej Klucz
poniedziałek - piątekt w godz. 11.00 - 19.00 sobota godz. 11.00 - 15.00

DLA RODZIN I OPIEKUNÓW OSÓB Z ZESPOŁEM DOWNA
tel. 022 635 50 40
poniedziałek - piątek w godz. 8.00 - 16.00

DLA RODZIN OSÓB ZAGINIONYCH - Fundacja ITAKA
tel. 022 654 70 70
poniedziałek - czwartek w godz. 17.00 - 21.00

DLA RODZIN Z PROBLEMEM NARKOTYKOWYM
tel. O801 109 696 tel. 022 844 44 70
Poradnia Profilaktyczno-Społeczna "Powrót z U"
Warszawa ul.Puławska 120/124
poniedziałek - sobota w godz. 10.00 - 20.00

DLA SENIORÓW
tel. 022 643 64 91, tel. 022 644 16 56
Wsparcie "Aktywny Senior"
poniedziałek - piątek w godz. 10.00 - 20.00

DLA ZAGROŻONYCH PRZEZ SEKTY
tel./fax: 022 543 99 99, email: warszawa@sekty.net Adres poczty
elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W
przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.
Dominikański Ośrodek Informacji o Sektach i Nowych Ruchach Religijnych
02-741 Warszawa, ul. Dominikańska 2
dyżur: Wtorek 17.00 - 19.30.

GDY TWOIM PROBLEMEM JEST CIĄŻA
tel. 022 628 95 24
Fundacja Pro Familia
poniedziałek - piątek w godz. 10.00 - 18.00

FUNDACJA PRZECIWKO PATOLOGIOM
tel. 0800 151 121
poniedziałek - piątek w godz. 9.00 - 21.00, sobota - niedziela w godz.
10.00 - 20.00

EDUKACJA. PRACA
tel. 022 629 63 34
Bezpłatne porady Młodzieżowej Agencji Informacyjnej
poniedziałek - piątek w godz. 11.00 - 17.00

LA STRADA
tel. 022 628 99 99
Fundacja przeciwko Handlowi Kobietami
Dyżur w języku rosyjskim wtorek w godz. 9.00 - 21.00, środa w godz.
14.00 - 20.00

LINIA ŻADNYCH PYTAŃ
tel. 022 654 70 70
Dla zaginionych, którzy chcą dać znak życia
piątek w godz. 17.00 - 21.00

LOW
tel. 0504 38 19 16
Lokalny Ośrodek Wsparcia dla Ofiar Przestępstw, ul. Zwierzynieckiej 8a
czekają na ciebie psychologowie, prawnicy, pedagodzy oraz pracownicy socjalni.
Jeden z psychologów jest do dyspozycji osób rosyjskojęzycznych.
W poniedziałek, wtorek oraz czwartek przedstawiciele LOW zapraszają w
godzinach od 10 do 21, w środę od 15 do 21, w piątek od 9 do 21, a w
sobotę od 11 do 14.

MAZOWIECKIE TOWARZYSTWO RODZIN I PRZYJACIÓŁ DZIECI UZALEŻNIONYCH - "Powrót z U"
tel. 022 844 44 30
Poradnia Profilaktyczno-Rehabilitacyjna Warszawa ul.Sobieskiego 112
przyjmuje osoby uzależnione i współuzależnione od narkotyków i alkoholu
poniedziałek - piątek w godz. 9.00 - 18.00, sobota w godz. 10.00 -
15.00, niedziela w godz. 11.00 - 14.00


MOKOTOWSKI OŚRODEK PRZECIWDZIAŁANIA UZALEŻNIENIOM
tel. O800 479 064 lub tel. 022 646 82 99
codziennie w godz. 9.00 - 20.00

NARKOTYKI - NARKOMANIA
tel. 0801 199 990
Ogólnopolski Telefon Zaufania
codziennie w godz. 16.00 - 21.00

NARODOWA KOALICJA DO WALKI Z RAKIEM
Infolinia tel. 0800 464 884
Biuro tel. 022 646 9696

NIEBIESKA LINIA
tel. 0 800 120 002, www.niebieskalinia.info
Infolinia Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie
czynne pon-sob 10.00-22.00, niedziela i święta 8.00-16.00.
Telefon prawny: tel. 022 666 28 50 poniedziałek i wtorek od 17.00-21.00

ONKOLOGICZNY
tel. 022 822 56 94
Polski Komitet Zwalczania Raka
poniedziałek - wtorek , czwartek w godz. 13.00 - 16.00

POLICYJNY TELEFON ZAUFANIA
tel. 0800 120 226

POMARAŃCZOWA LINIA
tel. 0801 140 068
Pomaga rodzicom, których dzieci upijają się
codziennie w godz. 16.00 - 21.00

PORADNIA MŁODZIEŻOWA I RODZINNA TOWARZYSTWA ROZWOJU RODZINY
tel. 022 828 61 92
poniedziałek - piątek w godz. 15.00 - 20.00

PORADNIA POMOCY PALĄCYM
tel. 0 801 108 108
Infolinia Centrum Onkologii i Fundacji "Promocja Zdrowia
poniedziałek - piątek w godz. 16.00 - 20.00

PUNKT INFORMACYJNO-KONSULTACYJNY DLA MIESZKAŃCÓW PRAGI-POŁUDNIE
tel. 022 671 51 41
Z problemem alkoholowym i ich rodzin, osób uwikłanych w przemoc w
rodzinie (doznających, stosujących i świadków), osób będących w
sytuacji kryzysowej.
Możliwość bezpłatnego spotkania z psychologiem, pedagogiem, terapeuta
uzależnień, prawnikiem (sprawy rodzinne),

RUCH POMOCY RODZINIE
tel. 022 621 03 67
poniedziałek - piątek w godz. 10.00 - 17.00

SKŁÓCONE MAŁŻEŃSTWA , PROBLEMY MŁODZIEŻY I OSOBISTE
tel. 0606 290 124
ks.Stanisław Snarski (całą dobę)

STOP
tel. 022 621 35 37
Centrum Praw Kobiet dla kobiet dotkniętych przemocą i dyskryminacją
Dyżurny psycholog: wtorek , środa , piątek w godz. 10.00 - 15.00
Dyżurny prawnik: poniedziałek w godz. 10.00 - 13.00 czwartek w godz.
11.00 - 14.00

STOWARZYSZENIE AMAZONEK "ŻONKIL"
Telefon Zaufania tel. 022 424 47 42
dla kobiet przed i po operacji raka piersi
czynny w poniedziałek godz. 11 - 13

STOWARZYSZENIE OBRONY PRAW OJCA
tel. 0601 206 807, strona www
Zarząd Główny - Stowarzyszenie Obrony Praw Ojca
Spotkania odbywają się: w każdy poniedziałek od godz. 16:30 - 19:00

STOWARZYSZENIE POMOCY OSOBOM Z CHOROBĄ ALZHEIMERA
tel. 022 622 11 22
wtorek, czwartek w godz. 15.00 - 17.00

STOŁECZNE STOWARZYSZENIE OSÓB Z CHOROBĄ PARKINSONA
tel. 022 602 18 88
wtorek, czwartek w godz. 11.00 - 15.00

STRAŻ GRANICZNA
tel. 0800 422 322
Rejestruje informacje o naruszeniach prawa przez funkcjonariuszy SG i
o nielegalnym pobycie cudzoziemców w Poisce itp.

UZALEŻNIENIA
tel. 022 823 65 31
Telefon gminy Centrum i Poradni Profilaktyki i Terapii Uzależnień Monar
w godz. 9.00 - 21.00

WENEROLOGICZNY I AIDS
tel. 022 629 74 70
Telefon Instytutu Wenerologii AM
Konsultacje: poniedziałek - niedziela godz. 16.00 - 21.00 wtorek -
czwartek godz. 14.00 - 17.00
# Porady i informacje nt. HIV/AIDS
tel. 022 621 33 67
poniedziałek, środa w godz. 13.00 - 19.00 wtorek, czwartek - piątek w
godz. 10.00 - 16.00

ŻYDOWSKI
tel. 022 652 21 44
Telefon Forum Żydowskiego dla osób mających problemy z pochodzeniem
czwartek w godz. 17.30 - 20.00

Pozdrawiam
Redakcja abcZdrowie.pl

[Gość ;p]

bez kitu współczuje nigdy tak nie miałąm i nie chce mięc ale wiem co czuje bo moja przyjaciółka ma podobnie...Ale myśle ze sie wywiniesz masz juz 16 lat więc jeszce troche i staniesz na własne nogi i bedziesz mogłą coś osiagnac i pomóc mamie za to co dla cb zorbła a za to czego twój ojczym nie zrobił jej
Pozdrawiam ;*****

[Gość Co cie to obchodzi ?]

Ech ja mam tak samo tylko ze ja to chlop :P mama wszystko robi oplaca rachunki itp a tata po powrocie z pracy najczesciej wejdzie na lapotopa i wejdzie na czaterie i fruu do 3-4 w nocy (juz od 2 dni sie do mnie nie odezwal) jesli mama jest zmeczona po pracy (pracuje w banku 9 godzin dziennie) i czegos nie zrobi to robi sie awantura ja to bym poprostu zrobil bym takiemu ojcowi PIF - PAF!!!!!!!!

[Gość Imię]

Czytając tę historię coraz bardziej się zamyślałem nad sensem życia i cierpieniem człowieka. Przyznam że sytuacja nie jest łatwa ale z każdego problemu można wyjść trzeba tylko znaleźć odpowiednią furtkę. Jeśli chodzi o problemy związane z ojczymem to podziwiam Cię jaką jesteś silną osobą iż wytrzymujesz jeszcze w takiej sytuacji. Brat chory na autyzm to kolejne cierpienie. Nie przejmuj się brakiem znajomych bo w gimnazjum ludzie czasami bywają niedojrzali i nieczuli na ludzką krzywdę. W liceum wszystko się zmienia wiem to z własnego doświadczenia. W gimnazjum przez długi czas nie umiałem nawiązać z nikim kontaktu.
Moja rada brzmi. Poszukaj pomocy nie na forum internetowym lecz u konkretnej osoby. Jeśli mogę coś doradzić to myślę że dość dobrze zrozumie Cię osoba duchowna. Mówię rzecz jasna o księdzu lub siostrze zakonnej. Jeśli znasz taką osobę lub wiesz że może cię ona wysłuchać to czasami nie ma leprzego rozwiązania. Są takie sytuacje że żaden psycholog czy pedagog szkolny nie będzie umiał Ci pomóc.
I jeszcze jedno. Cierpienie nadaje sens naszemu życiu i nawet jeśli jesteś osobą niewierzącą to wiedz że Bóg nie stawia przed człowiekiem takich barier, których nie mógłby pokonać albo takich problemów, przez które nie umiałby przejść. A nawet gdy tak postąpi to da Ci zawsze w tych momentach siłę by moc je pokonać. Nawet gdy myślimy że pozostaliśmy sami to zawsze mamy na kim polegać. Jezus tylko czeka by poprosić Go o łaskę pomocy i dar pocieszenia.Ufaj miłosierdziu Bożemu i postaraj się odmawiać koronkę do Miłosierdzia Bożego.
Życzę zmian na lepsze i pozdrawiam

[Gość lupus?]

"Cierpienie nadaje sens naszemu życiu" - jak można pisać takie zdanie w kontekście Boga? Jezus obiecuje w Apokalipsie św. Jana, że "I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: "Oto przybytek Boga z ludźmi [...] I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu". To jak się spełnią te słowa to życie będzie już bez sensu?

[Gość Alek]

Każdy ma krzyż który dźwiga (a przynajmniej większość z nas bo wydaje się czasem - co burzy moje poczucie sprawiedliwości - że są tacy co przez życie kroczą radośnie:).
Sytuacja którą opisałaś jest z pewnością trudna - ale takie jest życie. Wobec tak powszechnej i postępującej patologii w każdej niemal sferze życia społecznego to myślę dziecko, że powinnaś się raczej cieszyć, że ojczym nie bije matki, nie bije Ciebie, nie gwałci, nie narkotyzuje się i nie upija codziennie, a jeszcze na dodatek pracuje (bo tak wynika z Twojej relacji). Wiele innych dzieci ma gorzej, co oczywiście nie znaczy, że powinnaś uważać się za szczęściarę - po prostu i tak nie ma tragedii. Konflikty z rodziną (czy też domownikami) w okresie dorastania są powszechne tym bardziej, kiedy mieszkasz z biologicznie obcym człowiekiem. Ja tak mam np z córką żony i też od lat dostaję szału kiedy słyszę jak codziennie na coś narzeka, chce bardziej luksusowe rzeczy, spełnienia wszystkich zachcianek i kompletnego braku jakichkolwiek wymagań. Też myślę sobie - a jestem przecież dorosłym facetem - że z nią nie wytrzymam. Ona zresztą z całego serca mnie również nienawidzi, co jest prostym i niewyszukanym przykładem, na to że opisane przez Ciebie problemy nie są rzadkością, a wręcz jak sądzę codziennością wielu rodzin.
Niemniej jednak życzę Ci, żeby życie było dla Ciebie zarówno obiektywnie milsze, jak i abyś nabrała dystansu do siebie, swojej rodziny i Twojego życia, a w konsekwencji nauczyła się mniej przejmować rodzinnymi problemami.

[Gość jok]

jak się ne zabić
mam rozjebn## plecyc co 2 3 miesiace musze odejsc z pracy i szukac nowej na czarno nie daje sobie rady robie
ile mge ale nie daje sobie rady tak boli ze nie wytrzymuje mam dopiero 25 lat i ak od 18stki
chce zyc dla brata bo co on zrobi jesli sie zabije
pewnie by pil czego nie wytzymam
co zrobić nie mam juz sil?

[Gość gość]

Dziewczyna rozpisała się, napisała że często płacze i chce się zabić, ale tylko matka trzyma ją przy życiu. Nie ma przyjaciół. Jej matka musi sama sobie radzić. A psycholog jak zawsze z tą swoją pustą gadką "twoi rodzice poradzą sobie sami, idź do psychologa" - żałosne. Dziewczyno, trzymaj się! Jest mi strasznie przykro z Twojego powodu, mam nadzieję, że coś się zmieniło (na lepsze oczywiście) :-)!!