Autyzm to wyrok

[seba199684]

Mam autyzm i niepełnosprawnosc intelektualna w stopniu lekkim lekkim .Nie radzę sobie w życiu wcale nie umiem wypisać papierów, załatwić sprawę urzędowych ,nie umiem założyć konta bankowego musiała mi mama w tym pomagać.Mam 27 lat nie raz byłem wyśmiewany przez ludzi ,że jestem ułomnym debilem.Nigdy nie miałem kolegów ani znajomych .Nikt nie chce mieć nic wspólnego z człowiekiem który jest kaleką umysłową .Nie wiem do czego się nadaje .Próbowałem zawodu jako budowlaniec oraz jako introligator.Mi nie wyszło niestety.Z komputerem też mi jest ciężko się obsługiwać nie znam się kompletnie na systemie.Bylem w pokoju gdzie siedziali goście to nie umiałem rozmawiać wcale .Pytali się czy mam dziewczynę gdzie pracuje ?Niestety nie chce o tym wogole rozmawiać denerwuje mnie to Poprostu.Babcia mnie nie rozumie ani dziadek rodzice mojego ojca .Że strony mamy też nie jak dziadek jeszcze żył w tamtym roku to stwierdził że jestem dziwakiem i oferma.Ojciec twierdzi ,że jestem nieudacznikiem życiowym zwykłym przegrywem.Kiedys w szkole nic kompletnie prawie wcale nie rozumiałem co robiliśmy prawie na lekcji .

Kompletnie wcale tematu nie rozumiałem i jakiekolwiek ćwiczenia z polskiego i matematyki robiliśmy na lekcji wiecznie było tak że nic nie pojmowałem .W szkole byłem kiedyś przesladowany.Lekarz mojej mamie kazał ukrywać moja chorobę bo inaczej trafiłbym do szkoły specjalnej lub do zamkniętego ośrodka.

Nie rozumie mnie wcale żaden specjalista psycholog ani lekarz psychiatra kompletnie wcale.