Uciekanie w alkohol przy problemach dnia codziennego

[Gość rysoi]

http://www.youtube.com/watch?v=fZnsWxUWAyU
http://www.youtube.com/watch?v=ESARYTsbTM4
http://www.youtube.com/watch?v=UhyeywiEzKo

:)

[Gość rysio]

http://www.youtube.com/watch?v=6utDdnJxB9c&feature=related

[Gość Gwieździsta]

same moje ulubione kawałki:)

[Sonia]

oo widze ze stan borys odkopany :)

[PawiePiórko]

Rysiu co tam u ciebie słychać?

[xSandra]

Rysiu mam nadzieje ze te milczenie jest dlatego ze jestes na kolejnych etapach wprowadzania zmian w zycie :) powodzenia!

[Gość Rysio]

No jestem, jestem natrzaskany jak autobus MZK przed wymianą oleju i rozrządu. Własnie mi jajka doszły ide je machne szprejem. Z okazji zblizających sie Swiat, duzo Wam zycze zdrowia, spokoju i milosci:)

[Gość PorannaRosa]

natrzaskany? to co wróciłeś do nalogu?

[Złośliwa]

miejmy nadzieję że nie

[Gość aaaaaaaaa]

Wiesz to trochę nie tak. Jak się jest alkoholikiem to do końca życia. Ułożyłeś sobie - wspaniale. Ale - zrób sobie prezent i pochodź na terapię lub spotkania al-anon. Bo jak sam napisałeś
>"Musiałem być silny, nie mogłem
> pokazać po sobie, że się boje i ze to wszystko nie
> wyjdzie, żeby ich utrzymać w nadziei. Myślałem, że
> rozbije wszystkie ściany w domu. Ale starałem się być
> twardy.
Będę brutalna - bzdura. I pewnie jest to jeden z wielu powodów, dla których się upijałeś. Napewno zaraz mnie tu zakrzyczą, ale trudno. Jak masz odwagę zmierzyć się z własnymi strachami to podejmiesz wyzwanie. Jak nie - no cóż - Twoje życie, Twoje wybory.

[Gość Komercha]

to prawda jeśli ktoś jest alkoholikiem to jest nim do końca życia, to jak z narkomanią. Nie możesz sobie pozwolić na to aby napić się, choć może ci się wydawać że masz nad tym kontrolę. To i tak nie powinieneś pić. kontrolę można bardzo łatwo stracić i wrócić do punktu wyjścia, marnując tym samym to co do tej pory wypracowałes

[Gość Rysio]

Brak mi sił. Doceniam tych co piszą. Ale uwierzcie mi to nie jest takie proste. Nie chce tak zyc, jak żyje.

[Gość Komercha]

to Rysiu co stoi ci na przeszkodzie by to zmienić? Zastanów się co tak naprawdę przeszkadza ci żyć tak jak byś tego chciał?

[Gość Rysio]

Nie moge znaleźć mojego tematu. Dawno mnie tu nie bylo. Trzymam sie! Daje rade! Raz bije sie po twarzy innym razem patrze na siebie z podziwem. Kontroluje się! pozdrawiam Was!

[Komercha]

widzisz znaleźli za ciebie:) Bardzo dobrze się trzymasz:) A jak tam praca?

[Gość Rysio]

Dziekuje, nigdy nie byłem biegły w necie. Praca super oby tak dalej! :)

[Gość Razziel]

Jak każdy normalny człowiek w wieku 20 paru lat nie nadużywałem alkoholu. Piłem okazjonalnie na imprezach, do obiadu, ale nigdy tak, abym żałował tego na drugi dzień. Miałem dobrą pracę, wysoką pensję, szczęśliwą rodzinę z małym dzieckiem. Niestety od pewnego momentu moja praca stawała się coraz bardziej stresująca. Ciągłe potyczki z szefem i nacisk na wydajność i produktywność. Zacząłem z kolegami z pracy po pracy chodzić do barów na drinki. Najpierw po jednym później coraz więcej. Tak mi to weszło w nawyk, że prawie codziennie byłem gościem baru. Gdy od dłuższego czasu do domu wracałem wieczorami i pijany, nie zajmując się ani dzieckiem ani żoną, ona postanowiła ode mnie odejść. Zabrała dziecko i wyniosła się do rodziców. Zamiast zreflektować się i przestać pić, zrobiłem zupełnie na odwrót. Z żalu po utracie dwóch ukochanych osób piłem znacznie więcej. Zaczęły się spore problemy w pracy. Nie potrafiłem przestać pić, dopóki nie odwiedził mnie przyjaciel. Po tym, co zobaczył u mnie w domu, czyli ogólny bród, w lodówce tylko światło, same puste butelki postanowił na siłę zaprowadzić mnie do znajomego specjalisty. To właśnie im zawdzięczam to, że teraz znów funkcjonuje normalnie.

[Gość rysio]

kiedy patrze w lustro, zygac mi sie chce. glupio wyglada czlowiek uciekajacy wzrokiem. Rozumiem Cię stary! to glupie co powiem, ale bedąc pewnym siebie mozesz stawac do walki z innymi. Pamietaj rodzina, miłosc, wolnosc! niech te trzy slowa wyznacza twoją droge. ja tez pije, ale nie chce tego. to najgorsze kurestwo. pije i potrzebuje pomocy! znowu te puste wekendy. od pon do piat, nic. mam problem? bo juz nie wiem. bardzo Wam dziekuje za wpisy. a Ty sie chlopie trzymaj. musimy trwac i isc ku ludzkosci!

[Gość Rysio]

Witam!

Nie wiem co najpierw i jak zacząc Wam dziękować. Dzisiaj byłem na pierwszym spotkaniu AA. Nie wiem czy to jeszcze emocje mnie trzymają ale czuje się świetnie i myślę że był to wspaniały pomysł na walkę o powrót do normalności. Niesamowite. Przestałem oszukiwać siebie i co gorsze innych. Może to kogoś zadziwić ale jestem dumny, własnie się kończy pierwszy weekend bez kropli alkoholu od kilku ładnych lat. Nie chce tak żyć i nie będe. Tyle chciałem Wam jeszcze napisać ale z emocji zgubiłem wątek myślowy :) .

dzięki jeszcze raz bo to w sporej mierze Wasza zasługa, bo mało ludzi o tym informowałem, ale teraz zaczyna się to zmieniać. zaczynam o tym mowic a nie jak dotąd pisać. a to bardzo ważne w walce. to pomaga. przynajmniej mi, ale chyba tak trzeba, więc polecam każdemu! dzięki wielkie i pozdrawiam.

[Gość Ulka11]

Przeczytalam wszystkie Twoje wpisy .. @Rysiu@. Zycie... Wzloty i upadki, fajne. Pisz i czytaj siebie. Analize masz dobra. Sam dajesz sobie odpowiedzi. Nie staram sie Tobie pomagac. Po prostu, tak sobie pomyslalam. Chwila i pisze. Ja probuje wyprowadzic duzego, b. inteligentnego, genialnego wrecz brata z 'bez sensu' zycia. Sens nie sens. Ja tam nie wiem. Urodzilam sie i zyje. Mama nam zmarla 4 miesiace temu. Myslalam, ze zwariuje, ale nie zwariowalam. Ja mam, albo mialam raka. Sama juz nie wiem, pogubilam sie w literaturze zycia. Badam sie teraz co pol roku. Ale jak mysle o tym to sie trzese. Po co? Zycie mlodych lat trudne bylo, ze hohoho. Jestem za granica, brat w Polsce, po rozwodzie, po nie udanych probach zaistnienia na polskiej scenie zycia. Dzialal z sensem, ale coz... Nie dla psa w Polsce kielbasa. Nie wiem w ogole komu sie tak na prawde udaje i co to znaczy...ale. Mam mala, cudownie kochana dziewczynke. Przed nia przygoda zwana zyciem. Ojojoj, zeby tylko nie zwariowac. :). Doly mialam. Lapalam oddech z rana, zeby przetrwac, pociagnac dzien. Teraz, bogatsza o doswiadczenia probuje pomoc bratu, ale jak. Rozmawiam duzo. Uwazam na slowa. Nie jestem psychologiem, troche tego zaluje hahaha. Mysle, kombinuje tak jak Ty i inni. Bardziej lub mniej udolnie. Alkohol byl tez, po cichu. Przez chwile w zyciu nie jest zly, zeby serce nie peklo... Wymyslcie jakis lek cud na wszystkie problemy :). Tabletka i do roboty, hahaha. Pozdrawiam Tego co mnie przeczytal.

[Krzysztof.W]

Tabletka jedynie maskuje to co siedzi w środku,trzeba jeszcze pracować nad tym.Masz Ulka to, co często brakuje psychologowi, to więź emocjonalna z bratem,choć i niekiedy psycholog pęka, angażując się.To duża przewaga, zawsze trudno jest dotrzeć do osoby,przełamać ją, pomału zdobywając zaufanie.Ofiarować wsparcie, bez wywołania wyrzutów.