częsty lęk o przyszłość, stany lękowe z tym związane, natręctwa, bezsenność i depresja

[Gość _elitegirl_]

Witam.
Szczerze to sama nie wiem od czego zacząć, ale może zacznę od tego że będę zdawać maturę w maju tego roku i od razu dodam że szkołę skończyłam w kwietniu w zeszłym roku, ale z powodów osobistych niestety nie mogła podejść do matury w tamtym roku więc będę pisać ją w maju tego roku. Chodzi mi o to że pomimo przygotowań ciągle się denerwuję, jestem dosłownie w ciągłym w stresie i męczy mnie nieustanny lęk odnośnie tego jak to będzie. Uczę się od 8 do 12 godzin dziennie, czasami też w nocy. Kiedy się uczę jest nawet okej bo mam wtedy czymś głowę zajętą ale potem znowu zaczynają się lęki związane z tym czy zdam czy nie i co będzie jeśli no właśnie... jeśli nie zdam ? Lubię się nawet uczyć i wiem że poświęcam bardzo dużo czasu na naukę ale tak bardzo boję się, że nie zdam... Do tego chciałabym bardzo zdać maturę lepiej niż na jakieś marne 30% i szczerze najbardziej martwię się o matematykę której poświęcam najwięcej czasu bo o ile polski i angielski powinnam zdać na w miarę dobrym poziomie tak o matematykę martwię się przeogromnie ? Szczerze to nawet nie obiecuję sobie że zdam tą maturę, a nawet jeśli to według mnie lepiej być miło zaskoczonym niż rozczarowanym. Chodzi o to że ja strasznie marzę o tym żeby iść na studia a brak matury niestety mi to póki co uniemożliwi, dlatego tak bardzo chcę ją zdać. Co prawda nie mam żadnej presji otoczenia, rodzice też nie wymagają ode mnie matury i studiów, ale sama sobie tak szczerze postawiłam tak wysoko poprzeczkę. Do tego marzę o dostaniu się na jeden z najlepszych i najbardziej prestiżowych uniwersytetów w Polsce bo tylko to według mnie pomoże mi odnieść sukces w życiu i studiowanie na takim uniwersytecie według mnie jest powodem do dumy. Poza tym zawsze lubiłam być najlepsza przez co męczą mnie też różne natręctwa, jestem też straszną perfekcjonistką i nawet gorszy ubiór, fryzura, niedokładny makijaż czy brak idealnego porządku w pokoju potrafi wprawiać mnie w bardzo silne stany lękowe. Kiedy chodziłam do szkoły notatki też zawsze musiałam mieć idealne bo jak nie to znowu dopadały mnie stany lękowe i natręctwa. Albo jak w któryś dzień miałam właśnie gorszy ubiór, źle ułożone włosy, byłam bez makijażu czy był on nie tak dokładnie zrobiony jak chciałam też czułam się bardzo źle bo w końcu muszę być idealna, a przynajmniej ciągle mam to zakodowane w głowie. Zawzięłam się bardzo z tą nauką, ale czasami już nie wytrzymuje tych wszystkich stanów które męczą mnie w środku i tego okropnego lęku i stresu... Bardzo często dopadają mnie też stany depresyjne, często płaczę, brak mi często motywacji do czegokolwiek, często czuję się też zmęczona nawet nic nie robiąc i ciężko mi często też do czegokolwiek zabrać. Od jakiegoś czasu męczy mnie też bardzo bezsenność, nie licząc tego że zdarza mi się też uczyć do późna w nocy ale powiedzmy kładę się o 2 czy 3 w nocy spać i nawet do 6 czy 6:30 potrafię leżeć, myśleć i przewracać się tylko z boku na bok, z lewej na prawą i na odwrót. Nawet jak się położę spać w miarę normalnie to często również nie mogę zasnąć do rana bo myślę o tym wszystkim i wtedy też odczuwam często silny stres niestety:( Moje natręctwa i perfekcjonizm są też już na takim poziomie że potrafię nawet w środku nocy wstać z łóżka i zacząć sprzątać swój pokój pomimo że jest w nim porządek bo według mnie mógłby być jeszcze lepszy. Zresztą nawet mam zaburzenia lękowe i nerwice natręctw stwierdzone przez psychiatrę. A wracając jeszcze do nauki - doszło u mnie już do tego że często łapię się na myślach że jak nie zdam matury lub zdam a nie dostanę się na jeden z najlepszych i najbardziej prestiżowych uniwersytetów w Polsce coś sobie zrobię lub odbiorę sobie życie. Często wyzywam sama siebie że jestem głupia, że jestem nieudacznikiem, że jestem pieprzonym głąbem i wyrzucam sobie że wciąż poświęcam za mało za naukę. Do tego czuję się bardzo samotna pomimo że mam cudowną rodzinę, ale chodzi mi o to że brak mi bardzo ukochanej osoby i przyjaciół:( Czasami przestaję sobie całkowicie radzić ze sobą i z tym co czuję:( A na myśl o przyszłości często odczuwam właśnie silny lęk jak ja sobie poradzę jak to wszystko pójdzie nie po mojej myśli:( Nawet jak robię coś co sprawia mi przyjemność żeby znowu zająć czymś głowę i odpocząć od nauki np. czytam książki i oglądam filmy i seriale na Netflixie to i tak te myśli o maturze i studiach i ten stres cały czas mi siedzą z tyłu głowy. Jeśli mam być szczera to już nie mam pojęcia jak sobie z tym wszystkim radzić:( Musiałam się gdzieś wygadać:( Dziękuję każdemu kto dotrwał do końca i z góry dziękuję za każdą odpowiedź.
Pozdrawiam.

[Gość Bebe Lilly]

Tylko 3 przedmioty na maturze? Za mnie zdawało się 4, w tym min. jeden na poziomie rozszerzonym plus 2 ustne. Jak teraz z 3 przedmiotami można się dostać na studia to macie za dobrze. Aha, za mnie był jeszcze egzamin wstępny na studia.. teraz dziwne czasy nastały, może przez niż demograficzny.

[Javiolla]

W dniu 15.01.2021 o 16:47, Gość _elitegirl_ napisał:

hodzi mi o to że pomimo przygotowań ciągle się denerwuję, jestem dosłownie w ciągłym w stresie i męczy mnie nieustanny lęk odnośnie tego jak to będzie.

I to meritum sprawy, a nie matura sama w sobie. Masz tendencje do lęków , natręctw... więc nie dziwi mnie, że każda nowa sytuacja wywołuje u Ciebie to co wywołuje. Tu problemem jest to, że stale żyjesz w jakimś lęku, a jedynie przerzucasz go na nowy "problem".

W dniu 15.01.2021 o 16:47, Gość _elitegirl_ napisał:

ale sama sobie tak szczerze postawiłam tak wysoko poprzeczkę.

To ją może zniż. Właśnie dlatego, że sama sobie narzucasz presję to tak się czujesz. Moja córka tez marzy o studiach, w dodatku o kierunku, który jest tylko 1 w kraju!!! Musi zdać egzaminy wstępne. Jednak nie narzuca sobie aż takiej presji. Sama twierdzi, że gdyby się nie dostała w tym roku, to spróbuje w następnym, a w między czasie ma inny pomysł na życie. Zrobi np. roczny kurs lub 2 półroczne o tematyce jaka ją interesuje. Tym samym nie będzie siedzieć bezczynnie, dokształci się, coś jej przybędzie do CV. Pomyśl logicznie a nie przez pryzmat presji i lęku.

W dniu 15.01.2021 o 16:47, Gość _elitegirl_ napisał:

Bardzo często dopadają mnie też stany depresyjne, często płaczę, brak mi często motywacji do czegokolwiek, często czuję się też zmęczona nawet nic nie robiąc i ciężko mi często też do czegokolwiek zabrać.

Proponuję zapisać się do psychiatry po leki na natręctwa i lęki oraz na terapię do terapeuty. A dodatkowo szczerze polecam książkę "Jak mniej myśleć".