Nerwica?

[Gość Patryk]

Witam. W lipcu kończę 19 lat no i niestety przypuszczam u siebie nerwice. W sumie w głównej mierze przez moje nietypowo wyglądające czerwone policzki i nos (nie mam zwykłych rumieńców tylko takie paski na policzkach i nos). Kiedyś tak nie miałem. Zaczelo się około 1.5 roku temu. (wtedy aż tak mi to nie przeszkadzało jak teraz i nie było aż tak czerwone). Główny mój problem jest taki że gdziekolwiek bym nie był mam wrażenie że ktoś kto na mnie spojrzy  sobie coś mysli o mnie (w sensie o te policzki i nos) np. Czemu jestem taki czerwony itp. Staram się unikać stresujacych sytuacji ale nawet jak ktoś się zapyta czemu jestem czerwony to odrazu robię się bardziej czerwony i wszystko mnie zaczyna swedziec (uczucie jakby ktoś wbijal szpilki w cialo) a na dodatek lecą mi łzy i jest mi duszno. I to jest najgorsze. To wszystko robię automatycznie. W klasie boję się odezwać publicznie (bo nawet jak powiem coś śmiesznego czy cokolwiek innego) to po prostu jestem przez chwilę w centrum uwagi i to mnie stresuje przez co właśnie robię się czerwony. Boję się zagadać do jakieś dziewczyny bo boje się że jej się nie spodobam właśnie z tego "czerwonego powodu". uważam sie za przystojnego faceta tylko szpeci mnie ta skóra, wiele osób mi mówiło że jestem przystojny. Przypomniało mi się że w dzieciństwie miałem wystające jedynki (jak królik) i w szkole czy na jakims wakacyjnym obozie się parę osób ze mnie śmiało z tego powodu. Wtedy też miałem obsesję na tym punkcie. Też miałem wrażenie że każdy sobie coś o tych zębach myśli. Potem nosilem aparat. Po zdjęciu aparatu w sumie na nic nie narzekałem a nawet znalazłem dziewczynę (to było ok. 2 lata temu ale wtedy nie byłem jeszcze czerwony) dlatego nie bałem się zagadać.

OBJAWY

W dzieciństwie zawsze się wstydzilem jakiś gości w domu czy rozmowa z jakimś wujkiem/ciocą a nawet wyjść do sklepu. A jeśli chodzi o czas teraźniejszy to też za bardzo gadatliwy nie jestem. Zwykle jak z kimś gadam to o konkretach a nie o jakis bzdurach. W klasie koledzy się dziwią dlaczego taki cichy jestem. A ja po prostu wolę sobie pomyśleć niż powiedzieć (bardzo dużo myślę). Generalnie też mam bardzo słaba cierpliwość. Kiedyś też bardzo szybko się wkurzalem i darlem oraz w niektórych sytuacjach plakalem ale teraz już potrafię nad tym panowac (chyba że naprawdę coś mnie wkurzy nie bez powodu to wtedy wybuchne). Od paru miesięcy bardzo mało jem. Jak jest obiad i zacznę jeść to po paru kęsach już mam dość. Po prostu czuje ze zaraz zwymiotuje. Nawet jak czuje głód to potrafię nic nie jeść. Od jakiegoś czasu mam też problem z oddychaniem. (bardzo często nie mogę złapać głębokiego oddechu oraz nie raz wieczorami miewam duszności. Bardzo często wieczorami jak leżę czuje pieczenie na policzkach (bez względu czy jest zimno czy ciepło w pokoju). Mam bardzo słabą pamięć (przykład: jadę do sklepu brat mówi żebym mu coś kupił mówię ok - wchodzę do sklepu i nagle całkiem zapominam co miałem kupić). Bardzo trudno mi się jest na czymś skoncentrować. Czuję wewnętrznie że inaczej postrzegam świat niż inni. Czuję się bardziej inteligentny od innych. Mam bardzo słabe poczucie humoru (śmieje się jedynie jak coś mnie naprawdę rozsmieszy) oraz oraz bardzo słabe poczucie własnej wartości. Od dzieciństwa do teraz obgryzam paznokcie (taki nawyk, trudno się powstrzymać). Generalnie myślę sobie co kto o mnie myśli. Np. U fryzjera - fryzjerka mnie strzyze (ja oczywiście cały czerwony) i się zastanawiam co ona sobie o mnie myśli pewnie ze czyms się stresuję albo że się wstydzę. Albo jak poznawalem kolegów brata to tak samo myślałem że pewnie myślą że się stresuję czy tam wstydzę. Czesto zadaje sobie pytanie dlaczego to akurat na mnie trafiło że od dziecka jakieś problemy mam. Inni mają normalną skórę a ja taki odmieniec. Nie potrafię też rozmawiać z np. Kasjerką za ladą która coś tam zagada a ja nie wiem za bardzo co mam mówić i wtedy też właśnie się stresuję. Tym bardziej że druga osoba widzi nagle zaczerwienienie + łzy z oczu (łzy lecą mimowolnie). 

Trochę się rozpisałem ale chciałem najważniejsze informacje podać (jest dużo więcej). Pewnie ktoś pomysli że przesadzam i robię z igły widły ale mi naprawdę to wszystko przeszkadza w codziennym funkcjonowaniu. 

[Patrykx1]

W dniu 28.03.2020 o 09:38, Gość Lola napisał:

Sprobuj z tym walczyć, mi pomógł olejek z CBD https://canapharm.pl działa rozluźniająco, a tu jest wyjaśnione jak może uleczyć twoją dolegliwość https://medycznamarihuana.pl/marihuana-cbd-na-nerwice/

Tylko najpierw zgłoś się do specjalisty by zbadać czy jesteś chory... 

Na codzien palę zwykle ziolo więc cbd nie wydaje mi się rozwiązaniem ale dzięki za chcęci